Πρόσφατα περιστατικά αυτοκτονιών στις ελληνικές φυλακές αναδεικνύουν και πάλι το έντονο πρόβλημα κορεσμού των Ελληνικών φυλακών και την ολοκληρωτική διαστρέβλωση του ρόλου τους, σε σχέση με αυτόν, που έπρεπε να είναι σε μια ευνομούμενη και οργανωμένη κοινωνία.
Τυφλός υπερήλικας φυλακίστηκε για χρέη και μετά τη φυλάκισή του πέθανε εντός της φυλακής . Τέτοιες ειδήσεις δείχνουν το παράλογο της εφαρμογής του γράμματος του νόμου, εκεί που χωράει η ελαστικότητα και ο ανθρωπισμός και σε αντίθεση την παράβλεψη των νόμων ή την ήπια εφαρμογή των σε υποθέσεις ισχυρών ή διασήμων.
Οι Ελληνικές φυλακές εδώ και καιρό έχουν μετατραπεί σε σκουπιδοτενεκέ ψυχών και σωμάτων, ανθρώπων, που τους ξεχνάει ή θέλει να τους ξεχάσει η κοινωνία. Είναι σίγουρο, χωρίς καμμιά ρατσιστική διάθεση ότι το πρόβλημα το ενέτεινε και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, που συνήθως συνοδεύεται από μεταφορά και παραβατικών στοιχείων μεταξύ των άλλων.
Ο κ. Χατζηγάκης ως υπουργός δικαιοσύνης είχε υποσχεθεί την αποφόρτιση των φυλακών με την αποφυλάκιση ως και 5000 κρατουμένων, αλλά ως σήμερα φαίνεται από το συγκεκριμένο μέτρο να έχουν αποφυλακισθεί γύρω στα 600 άτομα.
Και πάλι ποια είναι η προετοιμασία της πολιτείας να δεχθεί τους αποφυλακισθέντες και ποια η πρόνοια για την επανένταξή τους στην κοινωνία και την όχι χειρότερη περιθωριοποίηση, που θα οδηγήσει εκ του ασφαλούς σε νέα παραβατικότητα;
Δυστυχώς η κοινωνία μας απέχει πολύ από το να περάσει το κοινωνικοπολιτιστικό κατώφλι, που θα τη διακρίνει για την προνοιακή μεταχείριση των μελών της.
Ίσως για τους πιο πολλούς από μας, το πρόβλημα των φυλακών να φαίνεται απόμακρο και έλασσον μπροστά στα τόσα κακά, που έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητα μας. Δεν παύει να είναι όμως μια ακόμα ελληνική κοινωνική αδυναμία. Κάποιοι συνάνθρωποί μας, που μερικοί απ' αυτούς έκαναν κάποια λάθη στη ζωή τους και θα μπορούσαν με την ανάλογη μεταχείριση να ξαναγίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας , λόγω της κατάστασης των φυλακών και του εν λόγω συστήματος εν γένει, καταδικάζονται σε πιθανότατα ισόβια αντικοινωνική συμπεριφορά ή περιθωριοποίηση Και η κοινωνία αποδυναμώνεται και οι ίδιοι καταστρέφονται.
Η παλιά ταινία με τις Τουρκικές φυλακές κολαστήρια, "το εξπρές του μεσονυκτίου", ίσως είναι υπερβολή για να χαρακτηρίσει τις Ελληνικές φυλακές 40 χρόνια σχεδόν μετά. Ας μην αφήσει η πολιτεία όμως το σωφρονιστικό σύστημα έρμαιο στην κατρακύλα που έχει πάρει.
Οι φυλακές είναι ένας ακόμα τομέας που δείχνει την παρακμή μας σαν ανθρώπινη κοινωνία και τον πάτο που έχει πιάσει στις ψυχές μας ο ανθρωπισμός.
Δείτε σχετικά με το θέμα, μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση από τον περασμένο Οκώβριο, που και πάλι απασχόλησε έντονα αλλά βραχυπρόθεσμα την επικαιρότητα - http://roides.wordpress.com/2008/10/20/fylakes/.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου