Ήταν υποχρεωτικός μονόδρομος η εκστρατεία στη Μικρά Ασία;

Μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα ιστορική μελέτη του καθηγητή Κ. Σβολόπουλου, εκδόθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Τιτλοφορείται ως "Η απόφαση για την επέκταση της Ελληνικής κυριαρχίας στη Μικρά Ασία".

Η κεντρική ιδέα της μελέτης, είναι ότι η Μικρασιατική Εκστρατεία ήταν ουσιαστικά αναγκαστικός μονόδρομος για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που μετά το τέλος του Α' παγκοσμίου πολέμου διέβλεπε, με την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, την ανάπτυξη των κρατών-εθνών στις περιοχές της και την εκδίωξη ή το σταδιακό μαρασμό των μειονοτικών πληθυσμών υπό τη βίαιη επιβολή του εθνικισμού. Στην περίπτωση της Τουρκίας, το φαινόμενο αυτό είχε ήδη διαφανεί από το κίνημα των Νεότουρκων και τη γενοκτονία των Αρμενίων. Θεωρώντας συνεπώς βέβαιη τη καταδίκη του Ιωνικού ελληνισμού, ο Βενιζέλος και οι επιτελείς του προσπάθησαν να προλάβουν τις εξελίξεις με την εφαρμογή της ελληνικής επεκτατικής πολιτικής στη Μικρά Ασία, υπό το καθεστώς των μάλλον ευνοϊκών για την Ελλάδα περιστάσεων που δημιουργούσε την περίοδο 1919-1920, η συνθήκη των Σεβρών.
Δυστυχώς οι τότε συνθήκες ατόνησαν, οι συμμαχίες που υπήρχαν όχι μόνον αδράνησαν, αλλά και υπέσκαψαν τη θέση της Ελλάδας και το κεμαλικό κίνημα ενισχύθηκε (ακόμα και από μη υπολογισθέντες παράγοντες, όπως ο Λένιν της πρόσφατα δημιουργηθείσας Σοβιετικής Ένωσης) και κατάφερε να ενοποιήσει εθνολογικά τους ως τότε με χαλαρό εθνικό συναίσθημα μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας.

Το βιβλίο σύμφωνα με τις κριτικές ειδικών διακρίνεται από την εφαρμογή αυστηρών κανόνων επιστημονικής ιστορικής μεθοδολογίας.
Θεωρώ ότι το θέμα είναι ιδιατέρως ενδιαφέρον και με τη μελέτη του βιβλίου κάποιος μπορεί βασισμένος σε αντικειμενικά στοιχεία και αναλύσεις, να διαμορφώσει καλύτερη άποψη για την κρίσιμη αυτή περίοδο του Ελληνισμού.