Αναπόφευκτο ή ευκταίο ή τελικά αδύνατο

Αφού έφθασαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και την έριξαν στην παγκόσμια περιφρόνηση, τώρα αδυνατούν να δώσουν έστω την "αναπόφευκτη" για τον έναν και "ευκταία" για τον έτερο λύση. Τα τελευταία χρόνια αρέσκονταν να κρύβονται πίσω από το ευρωπαϊκό συστεμικό πρόβλημα για να μην φαίνονται οι δικές τους ευθύνες στη διαχρονική αποδόμηση της χώρας. Το αναπόφευκτο ή ευκταίο δυστυχώς τείνει να γίνει απλά αδύνατο στη χώρα, που η πολιτική έχει παύσει να είναι η τέχνη του ρεαλιστικά εφικτού καταπίπτοντας στο επίπεδο μόνον των αντιπαλοτήτων, των ηγετικών ερίδων και των τεχνασμάτων.

ΥΓ: Επειδή διαβάζω και ακούω πολλά σχετικά με το ακυρωθέν δημοψήφισμα και την επαναδιατύπωσή του κατ' επιταγή Μέρκελ σε Ευρώ ή Δραχμή (αν και το ίδιο είχε πει την ημέρα της εξαγγελίας του δημοψηφίσματος ο κος Βενιζέλος και ο κος Παπανδρέου παρεδέχθη δημόσια ότι το ουσιαστικό ερώτημα αυτό είναι, όπως και αν διατυπωνόταν), άποψή μου είναι ότι το σημαντικό ήταν να μην μπούμε απροετοίμαστοι στην Ευρωζώνη και χωρίς υποδομή και σχέδιο για το πως να λειτουργήσουμε με τη συγκεκριμένη νομισματική πολιτική. Εκεί έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα αλλά κάποιοι τότε βιάζονταν να δείξουν πόσο μεγάλοι πολιτικοί ήσαν και βέβαια η Ιστορία θα τους τιμήσει αναλόγως υποθέτω. Μετά την είσοδο και την πάροδο τόσων ετών, όλοι αναγνωρίζουν πόσο επώδυνη θα είναι η έξοδος και σε ποια απομόνωση δεκαετιών θα μας οδηγήσει ακόμα και με την απόσβεση του χρέους, που αρκετοί ευαγγελίζονται. Αλλά όπως είπαμε η υφή της πολιτικής στη χώρα μας και της λογικής και συνείδησης όσων καθοδηγούν τον λαό, έχει πάψει προ πολλού να έχει σχέση με το ρεαλισμό.