"Συνομιλίες" και πανιώνιες αναφορές

Επειδή τα περισσότερα, τα κυριότερα και πλέον σημαίνοντα, που αναφέρονται ότι είπε ο Μαρινάκης στην πραγματικότητα στις συνομιλίες τα λέει ο Μπέος αντ' αυτού, ας κρατάμε μικρό καλάθι για το πόσο στέκουν ως αποδείξεις που θα στοιχειοθετήσουν κατηγορίες εναντίον του. Πόσω μάλλον όταν το άλλο πρόσωπο (Μπέος) μιλάει σε τρίτο πρόσωπο (Μποροβήλος) σχετικά με τις προθέσεις του Μαρινάκη ... για άλλες ομάδες.

Αλλά επειδή δεν μας αρέσει να κυκλοφορούμε με το κεφάλι σκυμμένο όσοι αγαπάμε το σύλλογο για τις αρχές που ήθελαν οι ιδρυτές του να πρεσβεύει, για τις ρίζες και την Ιστορία του, ας προσέξουν όσοι έχουν τις τύχες του στα χέρια τους να μην τον λερώσουν.  Είναι γνωστό ότι όταν ζεις στο βούρκο θα λασπωθείς και συ. Οι φίλοι του συλλόγου που, σε εξαίρεση από άλλους, την πλειονότητα και μάλιστα με πρόσφατο απτό παράδειγμα, δεν προτίμησαν το φθινόπωρο τη λάσπη για τα  ύποπτα μεγαλεία, σαφώς διαλέγουν να πορεύονται με ψηλά το κεφάλι έστω και αν αυτό φέρει την αγωνιστική ταπεινότητα.
Άλλωστε η αλλαγή των καιρών μπορεί να δικαιώσει τελικά όσους ζητάνε να στηθεί ο σύλλογος πάλι πάνω στις αρχές τις αθλητικής κυψέλης, που ήταν στο παρελθόν και ιστορικά ταιριάζει με τα ιδεώδη, τα οποία δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει.

ΥΓ: Αφορμή πήρα από το άρθρο του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Η απορία που εκφράζει το άρθρο είναι λογική αλλά είναι τόσο έμμεση η αναφορά στον Πανιώνιο (ένας  (ο Μπεός) αναφέρει σε δεύτερο (στον Μποροβήλο) τις προθέσεις τρίτου (Μαρινάκη), απόντος από τη συνομιλία, ... για τον Πανιώνιο), που η αυτεμπλοκή σε αυτή τη φάση (που πιθανότατα το όλο ζήτημα το έβγαλαν στον αφρό και για άλλους λόγους αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης) θα θυμίζει το "αν ανακατευτείς με τα πίτουρα θα σε φάνε οι κότες". Αλλά ούτως ή άλλως, το ζήτημα της επικαιρότητας πρέπει να αποτελέσει γνώμονα για τους διαχειριζόμενους τον Πανιώνιο, ώστε να καταλάβουν πως ο μόνος δρόμος, που τελικά είναι σύμφωνος με όσα θέλουμε να πρεσβεύει ο σύλλογος, είναι ο δρόμος της διαφάνειας και της σύννομης διαχείρισης.

ΥΓ-2: Με αυτά που βλέπουμε και ακούμε τις τελευταίες μέρες είναι να απορούμε. Που πήγαινες κύριε Κωνσταντίνε Τσακίρη με το σταυρό στο χέρι μέσα στο λάκκο των λεόντων; Πήγες βέβαια να κάνεις τις παρέες σου με κάτι καλά παιδιά σε κάποιες φάσεις μήπως και εγκλιματιστείς αλλά δεν ήσουν κύριε Κωνσταντίνε τέτοιου ταμπεραμέντου.  Τόσο πολύ είχες απελπιστεί σε αυτό το περιβάλλον, που θεώρησες ότι για να τη σώσεις την ομάδα έπρεπε να τη δώσεις σε έναν από τους αρχιερείς του.
Αν τελικά η προσπάθεια που γίνεται τώρα δεν είναι απλά αποπροσανατολιστική και καταλήξει σε κάθαρση, μήπως αξίζει τον κόπο να ξανασκεφτείς κάποια πράγματα; Κάποτε είπες ότι δεν υπάρχουν τελικά πιο άξια Πανιώνια χέρια από τα δικά σου. Με όλα τα λάθη και τις κυκλοθυμικές σου πράξεις, μπορεί να είχες και δίκιο αν και τα αυτιά σου πάψουν να είναι "επιδεκτικά" σε  ακραίες ενέργειες και γίνουν "επιλεκτικά" σε ορθολογικές φωνές. Μπορεί να μην έχουν σημασία αυτά που γράφω γιατί έχεις πάρει τις αποφάσεις σου και υπήρξε και χάσμα με πολλούς στην κυανέρυθρη κοινωνία, αλλά εμένα μου αρέσει να πιστεύω ότι "μια φορά Πανιώνιος για πάντα Πανιώνιος" και ιδίως για ανθρώπους που όσο και αν μας πίκραναν σε πολλές περιπτώσεις, μας είχαν κάνει να πιστέψουμε ότι ο σύλλογος μπορεί να ζήσει σε συνάφεια με τις αρχές του, ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ.