Η Βουλή των αντιπροσώπων των ΗΠΑ προχώρησε σε υπερψήφιση πρότασης σύμφωνα με την οποία οι σφαγές Αρμενίων στην αρχή του 20ου αιώνα χαρακτηρίζονται "γενοκτονία".
Η Τουρκία ανακάλεσε τον πρεσβευτής από την Ουάσιγκτον μετά την παραπάνω εξέλιξη.
Χρόνια τώρα η Τουρκία, είτε υπό την Κεμαλική της μορφή είτε υπό τη Νεο-οθωμανική της εμφάνιση, μάχεται λυσσαλέα τις προσπάθειες αναγνώρισης της Αρμενικής σφαγής του 1915. Σημειώνω δε ότι η σφαγήν των Αρμενίων είναι έργο της Νεοτουρκικής κυβέρνησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά η Εθνικιστική Τουρκία ως διάδοχο κράτος, που δεν έχει παύσει ΠΟΤΕ να διεκδικεί τα εδάφη της αυτοκρατορίας, θεωρεί εις το διηνεκές σκόπιμο να υπερασπίζεται και τις πολιτικές της, έστω και αν κάποιες απ' αυτές αφορούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ιστορικά το γεγονός έχει ως εξής:
Το 1915, υπό την απειλή του Ρωσικού Στρατού και θεωρώντας τους Αρμενίους ως λιποτάκτες, ανυπότακτους και συνεργάτες των Ρώσων, η Οθωμανική κυβέρνηση των Νεοτούρκων αποφάσισε τη ΜΑΖΙΚΗ ΕΚΤΟΠΙΣΗ των Αρμενικών πληθυσμών από το Βορρά προς τα ενδότερα της Συρίας στο Νότο. Το οδοιπορικό των Αρμενίων διεξήχθη υπό τραγικές συνθήκες, μέσα από διωγμούς τους από τους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς που συναντούσαν και ιδίως τους Κούρδους. Το αποτέλεσμα ήταν η εξόντωση ενός τεραστίου αριθμού Αρμενίων (200.000 σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στοιχεία, 600.000 με 800.000 από πλέον αντικειμενικές πηγές.
Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι ήσαν υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στην εκτόπιση λόγω της απειλής που συνιστούσε η παραμονή των εχθρικών για την αυτοκρατορία Αρμενίων στο Βορρά και το αποτέλεσμα των πολλών θανάτων οφείλεται στην κακή συγκυρία των κλιματολογικών συνθηκών και στη έλλειψη οργάνωσης του εγχειρήματος.
Οι Αρμένιοι θεωρούν ότι το τελικό αποτέλεσμα της εξόντωσης των συμπατριωτών τους οφείλεται σε σκόπιμη γενοκτονία, μέσα στα πλαίσια της μεταβληθείσας πολιτικής των Οθωμανών για σκληρή στάση απέναντι στις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες της αυτοκρατορίας, με στόχο την κάθαρσή της από τα στοιχεία εκείνα, που θεωρούσαν μη αφομοιώσιμα.
Το ότι οι ισχυρισμοί των Τούρκων αποτελούν υπεκφυγές αποδεικνύει και το σχετικό συμβάν της γενοκτονίας των Ποντίων, την ίδια εποχή. Το 1916 άρχισε η γενοκτο?νία των Ελλήνων στον Πόντο με 350.000 νεκρούς ως το 1924.
Ως τώρα τις όποιες προσπάθειες αναγνώρισης της γενοκτονίας από διεθνείς οργανισμούς και εθνικά κοινοβούλια, τις κατέπνιγε η Τουρκική διπλωματία. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό το νέο συμβάν με τη Βουλή των ΗΠΑ.
Σελίδες
- Αρχική σελίδα
- ΝΕΑ Πανιωνίου 11/1/2019
- Aντικειμενικές Αξίες 2007. ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ
- ΔΟΥ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
- Το ήξερες;
- ΠΑΝΙΩΝΙΑ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ
- ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ
- Πρακτικές Συμβουλές
- Εμβόλια και πρόγραμμα Εμβολιασμών
- Επίκαιρα από το Διαδίκτυο
- Ερωτ/Απαντ. ΑΠΟΛΥΣΗ-ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ
- ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ
- Πρόγραμμα Πανιωνίου - Super League 2015-16
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Πάει κι αυτό:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8553013.stm
Έεεετσι... Γλύψτε λίγο ακόμα τους Τούρκους...
Πολιτικοί σαν την κα Κλίντον είναι "προφανές" ότι εργάζονται για το καλό της ανθρωπότητας ... με βάση της εκάστοτε συνθήκες που οι περιστάσεις δημιουργούν ... θα μπορούσε κάποιος να τα πει συμφέροντα ... Η τέχνη είναι παλιά και την έχει περιγράψει ο Μακιαβέλι παραστατικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.nooz.gr/world/oi-ipa-den-8a-uio8etisoun-to-nomosxedio-gia-ti-genoktonia
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως δεν αναμενόταν και κάτι διαφορετικό. Εδώ η ίδια η επίσημη Αρμενική κυβέρνηση έθεσε υπό αμφισβήτηση τις εθνικές της παρακαταθήκες στην πρόσφατη συμφωνία συνεργασίας που έκανε με την Τουρκία. Πόσω μάλλον δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ που ασκούν διεθνή πολιτική κυρίως βάσει συμφερόντων και όχι βασει αρχών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνούς ηθικής.
Ένα σημαντικό θέμα νομίζω είναι ότι η Τουρκία δρα ως κληρονόμος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τόσο υπερασπίζοντας τα εγκλήματά της όσο και διεκδικώντας δικαιώματα επί των περιοχών που κατείχε. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και αν κάποιοι ισχυροί αναγνωρίσουν τη σφαγή των Αρμενίων, αυτή την χρεώνεται κανονικά η μη υπάρχουσα πλέον Οθωμανική αυτοκρατορία. Η εθνικιστική όμως Τουρκία έχοντας παίξει τόσα χρόνια τον ρόλο του κληρονόμου της αυτοκρατορίας, άμεσα καθίσταται και ο εν ζωή υπεύθυνος για τις ενέργειές της με τα όποια συνεπακόλουθα...