Αναποτελεσματικότητα. Λόγοι και θεραπείες

Στα 15,7 σουτ βάζουμε 1 γκολ και στα 7,4 σουτ των αντιπάλων δεχόμαστε 1 γκολ. Μια εικόνα που δικαιολογεί την άσχημη βαθμολογική θέση του Πανιωνίου.Την εικόνα αυτή ανατρέψαμε πλήρως στη Λάρισα (1 γκολ στα 4 σουτ μας, 0 γκολ παθητικό στα 13 σουτ του αντιπάλου). Αυτό πιθανόν, πέραν του μεγάλου πάθους  να οφείλεται και στο ότι ήμασταν προσηλωμένοι στο στόχο του θετικού αποτελέσματος και υπήρχαν αλληλοκαλύψεις στην άμυνα. Βέβαια έτσι εξηγείται μόνον το μηδέν παθητικό και ας προσθέσουμε και το γεγονός ότι παίξαμε με την αμέσως πιο αναποτελεσματική επιθετικά ομάδα από μας. Στην επίθεση είχαμε λιγοστές προσπάθειες και ευτυχήσαμε να βάλουμε ένα δύσκολο γκολ αλλά και με δόση τύχης. Απλά δηλαδή είχαμε εκεί τον παράγοντα τύχη μαζί μας, που στις περισσότερες περιπτώσεις φέτος δεν μας χαμογέλαγε.
Πιστεύω ότι με το πάθος, τις αλληλοκαλύψεις, το κράτημα των γραμμών κοντά και μια υπέρβαση απ' όλους, μπορούμε να κρατήσουμε την αμυντική αυτή βελτίωση και στη συνέχεια, έστω και αν τα εντός έδρας ματς είναι άλλης φύσης από το εκτός. Το πρόβλημα μας δεν είναι τόσο τα λάθη γιατί αυτά είναι στο μέσο όρο περίπου της κατηγορίας και εν πάση περιπτώσει και άλλοι κάνουν λάθη σε παρόμοιο επίπεδο (οι αντίπαλοί μας ως τώρα έχουν κάνει περισσότερα λάθη στους μεταξύ μας αγώνες απ' όσα έχουμε κάνει εμείς) αλλά τα καλύπτουν με καλύτερη επιθετική αποτελεσματικότητα. Εκεί μπροστά στην επίθεση δεν φαίνεται να έχουμε το φάρμακο με το παρόν ρόστερ και ίσως δεν είναι μόνον στους επιθετικούς το πρόβλημα αλλά στην έλλειψη δημιουργικότητας των χαφ, αφού σε αντίθεση με πέρυσι είμαστε στους τελευταίους σε ασσίστ και τα στημένα μας δεν δίνουν ευκαιρίες και πάλι σε αντίθεση με πέρυσι.

Ο οποιοσδήποτε προπονητής δύσκολα μπορεί να αλλάξει αυτά τα πράγματα πλέον. Η μόνη διέξοδος φαίνεται να είναι οι παραγωγικές προσθήκες το Γενάρη, αλλά αυτό προϋποθέτει μια διοικητική σταθερότητα και την εξεύρεση οικονομικών πόρων για δυο ουσιαστικές μεταγραφές.

Δύσκολα προβλήματα για καλούς λύτες. Υπάρχουν;