Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες στο κατά πόσο οι επαγγελματίες αθλητές του μπάσκετ είχαν δίκαια αιτήματα στην απεργία τους ή αν η απεργία αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή τακτική για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Αυτό που θα πρέπει να δούμε είναι ότι ήταν μια απεργία, που αποφασίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία αλλά στην πράξη απέδειξε ότι οι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες δεν είναι δυνατόν να ανήκουν όλοι στο ίδιο συνδικάτο γιατί τα συμφέροντα όλων δεν είναι κοινά. Το πιο απωθητικό στην όλη υπόθεση είναι ότι κάποιοι ζητούν να εξαγνίσουν τη στάση της μη συμμετοχής τους στην απεργία με βάση το γεγονός ότι ψήφισαν εναντίον της ή ότι έχουν παρελθόν αυταπάρνησης με την Εθνική ομάδα ενώ είναι προφανείς οι "επαγγελματικοοικονομικοί" λόγοι που τους κράτησαν μέσα στα γήπεδα.
Είμαι ο τελευταίος που θ' αρνηθώ το δικαίωμα του οποιουδήποτε και στην εργασία, όπως δεν αρνούμαι και το δικαίωμα στην απεργία. Η δημοκρατική συμπεριφορά όμως απαιτεί, εφόσον ανήκεις σε ένα σωματείο, να υπακούς στον κανόνα της πλειοψηφίας έστω και αν διαφωνείς. Και το ότι είσαι ήρωας και εθνικό καμάρι δεν σημαίνει ότι είσαι άγιος και μένεις στο απυρόβλητο για όλα. Τα υπόλοιπα, που ειπώθηκαν, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και καλό θα ήταν να έλειπαν και να έμενε μόνον η τίμια έξοδος από το σωματείο, που οι περισσότεροι των διαφωνούντων επέλεξαν
Τελικά η εργασιακή ανάγκη υπερτερεί των αρχών σε αυτή τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.sport-fm.gr/article/300322
Έστω και στους πλουσιοπάροχα αμειβόμενους, έστω και σ' αυτούς που φαίνονται 'αλύγιστοι"...