Δεν θέλω να δημοσιολογώ πάνω στον ανείπωτο πόνο των συνανθρώπων μου. Νοιώθω όμως ότι έχω την υποχρέωση να κοινοποιήσω στους αναγνώστες αυτού του blog, ίσως και σε κάποιους αρμόδιους, μερικές από τις αφορμές που προκάλεσαν αβάσταχτη θλίψη και πόνο σε όσους έγιναν μάρτυρες και σ' όσους έμαθαν για την απώλεια ενός μικρού αγγέλου σήμερα στο βωμό της ασφάλτου.
Ήταν λοιπόν δυο μικροί άγγελοι, που συχνά τους έβλεπα στην πόρτα του σπιτιού τους, να περιμένουν τα πρωινά με τις ροζ τσαντούλες τους για να πάνε στο σχολειό τους. Πάρκαρα το αυτοκίνητό μου συχνά κοντά στο σπίτι τους και έτσι είχα στα μάτια μου πολλές φορές τη χαρούμενη εικόνα τους τα πρωινά καθώς πήγαινα για να πάρω το αυτοκίνητό μου και να πάω στη δουλειά μου.
Δυστυχώς από σήμερα, ο ένας άγγελος θα μείνει μόνος του γιατί η σύντροφός του παρασύρθηκε κάτω από τις ρόδες ενός SUV. Ένα αυτοκίνητο, που στην άσκοπη παραζάλη της εκτροχιασμένης ζωής μας, θέλησε να κάνει τη μοιραία παράκαμψη στην οδό των αγγέλων για να κόψει δρόμο από την έντονη κυκλοφορία της κεντρικής λεωφόρου.
Δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυρας. Έφτασα λίγο μετά το μοιραίο. Ότι γράφω δεν το γράφω για να κατηγορήσω την ενεχόμενη οδηγό γιατί δεν είμαι αυτός που γνωρίζω από πρώτο χέρι τις λεπτομέρειες του συμβάντος και θα ήταν άδικο να συντρίψω με υποθέσεις ή πληροφορίες από δεύτερο χέρι κάποιον που σίγουρα βρίσκεται να βασανίζεται από βαθιές και σκληρές τύψεις.
Αυτό, που γνωρίζω σίγουρα, είναι οι ευθύνες όσων γνωρίζουν την κατάσταση της κυκλοφορίας σε κάποιες περιοχές σαν και αυτή και παρ' όλα αυτά δεν πράττουν τίποτα για να προστατεύσουν πεζούς και οδηγούς.
Ο συγκεκριμένος δρόμος (οδός Κακαβά στην Άνω Νέα Σμύρνη) είναι η δεξιά παράλληλος της οδού Κράτητος, όπως κατεβαίνουμε από Αιγαίου προς το τραμ και την Ελευθερίου Βενιζέλου. Είναι πλατύς δρόμος αλλά το πρακτικά διαθέσιμο στην κυκλοφορία πλάτος του έχει μειωθεί πάρα πολύ, γιατί επιτρέπεται το παρκάρισμα και από τις δυο του πλευρές και γιατί στην μια πλευρά παρκάρουν κάθετα προς το πεζοδρόμιο, ώστε να εξοικονομηθούν περισσότερες θέσεις παρκαρίσματος ... γιατί η πόλη της Νέας Σμύρνης είναι εδώ και χρόνια ένα απέραντο πάρκινγκ, ως γνωστόν.
Δεν φτάνει αυτό, δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια σήμανση για μείωση ταχύτητας και έτσι οι οδηγοί που επιχειρούν παράκαμψη της Κράτητος μέσω της Κακαβά, συνεχίζουν να κινούνται και σ' αυτή με την ίδια μεγάλη ταχύτητα που κινούνταν στην Κράτητος.
Και δεν φτάνει αυτό, η Κακαβά είναι και διπλής κατεύθυνσης με αποτέλεσμα οι ερχόμενοι από Κράτητος με ταχύτητα να κινδυνεύουν με μετωπική σύγκρουση με αυτούς που ανεβαίνουν την Κακαβά και στρίβουν δεξιά μέσω Πρασνίκα προς Κράτητος.
Και δεν φτάνει αυτό, στις γωνίες που στρίβουν και οι μεν και οι δε, υπάρχουν παρκαρισμένα οχήματα ΠΑΝΤΑ, που εμποδίζουν παντελώς τη ορατότητα.
Και δεν φτάνει αυτό, το σημείο είναι πέρασμα για παιδιά που πάνε στα κοντινά Γυμνάσια/Λύκεια στη Νικομηδείας αλλά και στα Δημοτικά στο Κολυμβητήριο της Αρτάκης.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι στο σημερινό συμβάν υπάρχει μεν φυσικός αυτουργός, τις ευθύνες της οποίας, θα σταθμίσει η δικαιοσύνη (και που ασχέτως του τι θα αποφανθεί, είναι σίγουρο πως θα φέρει βαρέως σε όλη της τη ζωή την αφαίρεση μιας ζωής, έστω και αν ίσως δεν έφταιγε) αλλά υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί, που με τις αμέλειές του να κάνουν τα αυτονόητα, ευθύνονται για ότι έγινε αλλά και ότι θα γίνει γιατί μπορεί να αφήσουν να υπάρξουν και άλλοι φυσικοί αυτουργοί (με κατεστραμμένη πιθανότατα ψυχική συνείδηση μετά από τέτοια συμβάντα) και άλλα αθώα και αδίκως απωλεσθέντα θύματα.
Αναγκάστηκα να περιπέσω στην πεζότητα της περιγραφής της κυκλοφοριακής κατάστασης της περιοχής για ν' αναδείξω τις ευθύνες πέραν των ενεχομένων στο συμβάν αντί να χύσω, όπως θα 'πρεπε, δάκρυα θρήνου για την ψυχούλα, που μας είπε με τραγικό τρόπο αντίο σήμερα, αφήνοντας την αδελφούλα της μονάχη. Σίγουρα τίποτα δεν μπορεί να αντιστρέψει το χρόνο και να φέρει πίσω το παιδί. Και τι δε θα 'δινα για να τη ξανάβλεπα τα πρωινά στην πόρτα του σπιτιού της με τη σχολική της τσαντούλα.
Μπορούν τουλάχιστον κάποιοι που είναι υπεύθυνοι, να μην αφήσουν τα δάκρυα που χύθηκαν σήμερα να πάνε χαμένα και να χρειαστούν και άλλα δάκρυα στο μέλλον μέχρι να κάνουν τα όσα πρέπει να κάνουν για τη προστασία άμοιρων πολιτών. Δεν είμαστε μόνο για να πληρώνουμε φόρους ρε παιδιά. Πάντα θα υπάρχουν ανθρώπινες ευθύνες, η κακιά η ώρα, λάθη της στιγμής, παιδικές αβλεψίες αλλά ας φταίνε μόνο αυτά και όχι σήματα που δεν έχουν μπει, μονοδρομήσεις που δεν έχουν γίνει και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που έχουν μπει στις καλένδες.
Τι σημασία έχει ποιός φταίει, όταν μένουμε με ένα αγγελούδι λιγότερο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε, κουβέντιαζα με τον Άρη τον Σταθάκη, την εποχή που δεν ασχολείτο με την πολιτική, και μου είχε πει μια άλλη οπτική, που θα την πω με δικά μου λόγια:
Όσο χάλια κι αν είναι οι δρόμοι, όσο ελλειπής κι αν είναι η σήμανση, όσες παγίδες κι αν κρύβουν όλοι οι δρόμοι μας, όσοι κιαν ευθύνονται γι αυτό το χάλι, την τελική ευθύνη την έχουμε όλοι εμείς, που σε τέτοιους δρόμους, με τέτοια σήμανση, με τέτοιες παγίδες, κλπ οδηγάμε, λες και έχει πιάσει φωτιά η αποθήκη και τέχουμε να σώσουμε την Λόλα!
Όλο το συνολικό χάλι, είναι αιτία για να οδηγάμε ακόμα πιο προσεκτικά, όχι για να βρίσκουμε άλλοθι και να σκοτώνουμε αγγελούδια, και όχι μόνο.
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη που εξέφρασες. Απλά θέλησα να προσθέσω ότι ίσως κάτι σώζαμε παραπάνω, κάτι προλαβαίναμε, αν δεν αφήναμε στο έλεος της θεωρίας του χάους, την κυκλοφορία. Και υποτίθεται πως κάποιοι λειτουργούν για να βελτιώνουν τέτοια θέματα. Το κακό μας το κεφάλι, σίγουρα, βρίσκεται στο κέντρο του προβλήματος, αλλά ίσως κάποια κακά κεφάλια πάντα να υπάρχουν και η κοινωνία να έχει καθήκον να περιορίσει τις κακές επιδράσεις τους στους υπόλοιπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι καμιά σημασία δεν έχουν όλα αυτά τώρα. Δυσυτυχώς δε, τέτοια συμβάντα σα το χθεσινό δεν έχουν ένα θύμα μόνο ... Ας ελπίσουμε ότι η ψυχούλα του άλλου άγγελου δεν θα τραυματιστεί καίρια.