ΑΠΟ SPORT24: "Ο ομοσπονδιακός τεχνικός θα «κόψει» δύο παίκτες από τους 25 που προετοιμάζονται στο Μπαντ Ραγκάζ της Ελβετίας και η επιλογή φαίνεται πως θα γίνει ανάμεσα στους Μαλεζά και Τζαβέλλα στην άμυνα και τους Πρίττα και Μάκο στη μεσαία γραμμή".
Βέβαια ούτε λόγος για να κόψουμε τους "άκαπνους" (ή έστω σχεδόν άκαπνους) φέτος Σειταρίδηδες και Τζιώληδες. Και άντε ο πρώτος έχει την εμπειρία και ίσως και τιμής ένεκεν να δικαιολογείται η συμμετοχή του έστω και αν μάλλον αμφισβητείται η δυνατότητα ουσιαστικής συνδρομής του. Τι μπορούμε να περιμένουμε από το δεύτερο με το παλιομοδίτικο ποδόσφαιρο και τις αργές αντιδράσεις; Δε λέω καλό παιδί και κάπως δικό μας (πολύ εκτίμησα πριν μερικά χρόνια πως αν και παίκτης του ΠΑΟ, έδωσε το παρόν στην κηδεία του Μπόμπαν), αλλά φαίνεται σα να κατέχει διεθνή θέση ότι και αν γίνει και όποια απόδοση και αν έχει. Και βέβαια δεν είναι ο μόνος, για τον οποίο μπορεί να ειπωθεί αυτό.
Για να μη πούμε πως από τους νέους ο κος Ρεχάγκελ, σύμφωνα τουλάχιστον με τις ως τώρα φήμες, φαίνεται να δείχνει εμπιστοσύνη σ' ένα παίκτη της ΑΕΚ που πριν μερικούς μήνες δεν έπαιζε καν σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά ... έχει ισχυρές συγγενικές καταβολές, τον Κώστα Μανωλά. Ναι, μπορούμε να υποθέσουμε ότι πρόκειται περί αυθεντικού και σπάνιου ταλέντου αλλά μπορούμε να υποθέσουμε και άλλα, όχι τόσο καλά, για την αντικειμενικότητα των επιλογών Ρεχάγκελ και του συν αυτώ επιτελείου.
Εν πάση περιπτώσει, συνηθίζουμε να λέμε ότι ο Γερμανός είναι υπεράνω κριτικής για τα όσα έχει πετύχει ως τώρα, αλλά το αλάθητο και στον Πάπα αμφισβητείται στη σημερινή εποχή και κανένας δεν δικαιούται να μας θεωρεί "απόλυτα δεκτικούς", για να μην χρησιμοποιήσω λεξιλόγιο, που δεν συνηθίζουμε σε αυτό το blog.
Συνήθως τις επιλογές του κου Ρεχάγκελ τις δικαιώνει και ο παράγοντας "τύχη"., Ας του ευχηθούμε να τον συνοδεύει και αυτή τη φορά.
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Στην περίπτωση Μανωλά έπεσα θύμα βιαστικής και κακής πληροφόρησης, αφού ο ποδοσφαιριστής δεν ήταν στους 25 προς επιλογή. Τα όσα έγραψα τον αδίκησαν και δεν ισχύουν στα όσα άλλα ανέφερα περί επιλογών Ρεχάγκελ. Ζητώ συγγνώμη για το λάθος.
Ευγνωμονούμε τον Ρεχάγκελ ως βασικό συντελεστή της τεράστιας επιτυχίας το 2004 αλλά ποδόσφαιρο και αθλητισμός δεν είναι μόνο οι νίκες. Απόδειξη είναι η γιούχα προς την ελληνική ομάδα στο περασμένο πανευρωπαικό όταν προσπάθησε να κλέψει αποτέλεσμα παίζοντας της χειρότερης μορφής ποδόσφαιρο (δεν πήρε μάλιστα το αποτέλεσμα και μείναμε με τη γιούχα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα σχόλια ευρωπαίων ανθρώπων του ποδοσφαίρου για την Ελλάδα (πρόσφατα Πλατινί) διακρίνει κανείς μία αντιπάθεια για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την Εθνική ομάδα που το αντιπροσωπεύει και είναι δύσκολο να θεωρήσει κανείς ότι τους έχει ενοχλήσει η κατάκτηση του τροπαίου το 2004. Eξάλλου μετά το 2004 οι σποραδικές επιτυχίες που οφείλονται στις καλές κληρώσεις που είχε η Ελλάδα ως απόρροια της κατάκτησης του τροπαίου δεν αποτελούν λόγο για να μας ζηλέψει κανείς.
Αναφορικά με τις επιλογές του Ρεχάγκελ αυτές περνούν κάποια μηνύματα και αυτό είναι που με ενοχλεί περισσότερο και από τις ίδιες τις επιλογές. Το γεγονός μάλιστα ότι δεν παρακολουθεί το ελληνικό πρωτάθλημα αποτελεί πρόκληση για όλους όσους θέλουν να αγαπήσουν την εθνική ομάδα.
Είμαι από αυτούς που δυστυχώς αρνούμαι να ταυτιστώ με την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου (σε αντίθεση με όλες τις άλλες εθνικές ομάδες) και με ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ
Πόσα χρόνια ακόμα θα εξαργυρώνει ο άνθρωπος αυτός και οι διοικούντες της ΕΠΟ αυτή την επιτυχία? Στην πραγματικότητα μόνο αυτοί την εξαργυρώνουν διότι το ελληνικό ποδόσφαιρο από τότε και αντίθετα με ότι θα συνέβαινε σε κάθε άλλη χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο και αυτό φαίνεται με την απουσία του κόσμου από τα γήπεδα.