Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Έρχεται ο Ερντογάν για να μετατρέψει το Αιγαίο σε "θάλασσα ειρήνης"...

Έρχεται λοιπόν να μας επισκεφθεί ο Πρόεδρος της γείτονος Τουρκίας, Ερντογάν, μιλώντας για μετατροπή του Αιγαίου σε "θάλασσα ειρήνης" και έχοντας σαν βάση των συζητήσεων που θα γίνουν, τη γενική αρχή που ευαγγελίζεται του εκμηδενισμού των προβλημάτων με τους γείτονες.

"Θα δούμε το Αιγαίο ως μια θάλασσα που μας χωρίζει ή μια θάλασσα που μας ενώνει; Ως πρωθυπουργός της Τουρκίας πιστεύω ότι το Αιγαίο πρέπει να μην είναι μια θάλασσα που μας χωρίζει. Να είναι μια θάλασσα που μας ενώνει και αν επικρατήσει αυτή η αντίληψη το Αιγαίο θα αποτελέσει μια θάλασσα ειρήνης. Και όταν συμβεί αυτό, ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία θα αντιμετωπίζει η μία την άλλη με καχυποψία. Και οι δύο χώρες έχουμε ανάγκη από αυτοπεποίθηση, αλληλεγγύη και ειρήνη"

Τα λόγια είναι πολύ ωραία όταν ζητάς να σε ενώσει με τον γείτονα η θάλασσα που λούζει τη νησιώτική του επικράτεια, που την θεωρείς ...γκρίζα ζώνη και συνεχώς παραβιάζεις τα χωρικά της ύδατα.

Σείοντας κλάδο ελαίας, αναφέρεται στην δυνατότητα και ανάγκη επωφελών συνεργασιών και για τις δυο χώρες και για μείωση των εξοπλισμών. Επίσης προτείνει να πετούν άοπλα τα αεροπλάνα (άραγε γιατί πρέπει να είναι καθημερινά σε "γυμνάσια" πτητικά παραβιάζοντας σύνορα και πετώντας πάνω από ξένα εδάφη;).

Είμαι ο τελευταίος που θα μπορούσα ν' αρνηθώ την ωφέλεια από μια ειλικρινή κυρίως οικονομική συνεργασία με γείτονα χώρα, αλλά έχει σημασία το πόσο ειλικρινής είναι αυτή και πόσο αμοιβαίες είναι οι υποχωρήσεις πάνω στις οποίες θα στηριχτεί. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τη συγκυρία στην οποία γίνονται αυτές οι επαφές, μια συγκυρία που βρίσκει την Ελλάδα ίσως πιο αδύναμη από ποτέ. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις "επιθέσεις" φιλίας, που επί Ερντογάν έχει επιχειρήσει και σε άλλους άσπονδους γείτονες η Τουρκία (βλέπε Αρμενία) με σαφή στόχο την ισχυροποίηση μιας κάπως ηγεμονικής θέσης της στην περιοχή. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία έχει ανέκαθεν εξωτερική πολιτική σχεδιασμένη με πλάνο και στόχους και δεν κινείται τυχαία. Έχει δε και την νοοτροπία των Ανατολίτικων παζαριών στο DNA της.

Πάντως στη φάση που περνάμε, δεν θα με αιφνιδίαζε μια αιφνίδια ανακάλυψη για παράδειγμα κοιτασμάτων πετρελαίων κοντά σε ζώνη θεωρούμενη από τους γείτονες ως "Γκρίζα" που θα κατέληγε σε κοινή διαχείριση των δυο γειτόνων στα πλαίσια της δημιουργίας της "θάλασσας της ειρήνης".

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου