Τα λόγια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού θα μπορούσαν να έρθουν στο μυαλό όσων ενδιαφέρθηκαν να μάθουν τι ειπώθηκε στην σύσκεψη για την ελληνική οικονομία των πολιτικών αρχηγών τη παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Και πως να μην έρθουν παρόμοιες σκέψεις περί Φαρισαϊσμού στο μυαλό των πολιτών όταν βλέπουν πολιτικούς με τριακονταετή και πλέον θητεία στα κοινά της χώρας ν' αναρωτιούνται για το πόθεν έσχες των πολιτικών, για την εξαίρεση των πολιτικών από τους κανόνες που διέπουν τη ζωή των υπόλοιπων πολιτών της χώρας, για την Ελλάδα της αδιαφάνειας και της αναξιοκρατίας, για το νόμο περί ευθύνης υπουργών, που οι ίδιοι έφτιαξαν, για την οικονομική κατάντια που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις στις οποίες οι ίδιοι μετείχαν;
Πως να μην αναρωτιούνται περί φαρσοκωμωδίας, όταν ο διαφημιστής "πατριδολάτρης" κομματικός αρχηγός θεωρεί σαν σημαντικότερο πρόβλημα για το "πόθεν έσχες" των κομμάτων την προφανώς ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ άρνηση του ΚΚΕ να ελεγχθούν τα έσοδά του και δεν λέει κουβέντα για το 1 εκατομμύριο μάρκα της Ζήμενς στον κύριο Τσουκάτο, που στο ΠΑΣΟΚ δεν γνωρίζουν που βρίσκονται και που το συμβάν αυτό έχει σκεπάσει νεκρική σιγή και αποσιώπηση!
Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα αντί της ορθολογικής μετάλλαξης του, επιχειρεί μια όσο το δυνατόν λιγότερο επίπονη προσαρμογή του στις νέες περιστάσεις, με σαφή προσπάθεια να κρατήσει "ζωντανούς" στις επάλξεις όσο δυνατόν περισσότερους από τους νυν πρωταγωνιστές του και να βρει κάποια εξιλαστήρια θύματα να πληρώσουν τα σπασμένα, ακριβά για όλους τους άλλους και να τα ρίξει βορά του όχλου.
Ο κόσμος περίμενε από τον τύποις (λόγω της αήθους παλαιότερης συνταγματικής αναθεώρησης) ανώτατο άρχοντα να κάνει αν μη τι άλλο σαφείς αναφορές στην άδικη κατανομή των βαρών από τα μέτρα. Ίσως και να προτείνει και κάποιες αν όχι τώρα, έστω στο εφικτό μέλλον, μέριμνες που να δράσουν υπέρ των όσων αδυνάτων πλήττονται βάναυσα. Αντ' αυτού προτίμησε να παίξει κυρίως το ρόλο του σκληρού τιμωρού και του ταγού της επιχείρησης "καθαρά χέρια", που καλούνται να διεξάγουν τα ίδια πρόσωπα που επί έτη συνεργάζονταν στενότατα (και άρα μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν, αν μη τι άλλο, σε γνώση ή υποψία) με όσους πιθανόν βρεθούν με όχι τόσο καθαρά χέρια.
Προς τιμή του πάντως μίλησε για μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων των κομμάτων αλλά δεν ρώτησε τον κο Παπακωνσταντίνου γιατί δεν την θεσμοθέτησε μέσα στο πακέτο μέτρων του μνημονίου, μήπως και γλύτωνε καμμιά σύνταξη αναπήρων και γερόντων; ΑΡΑΓΕ ΓΙΑΤΙ ΚΕ ΥΠΟΥΡΓΕ; Δεν νομίζω να μην το ενέκρινε το ΔΝΤ;
Και εν κατακλείδι, κάποιος ας τονίσει επιτέλους στους κυρίους-κυρίους αρχηγούς ότι η Ελλάδα δεν είχε πρόβλημα νόμων αλλά εφαρμογής των νόμων...Γιατί πάλι θα θεσμοθετήσουν για να λύσουν προβλήματα που αφορούν την δράσην εαυτών. Και ποιος εγγυάται ότι στη συνέχεια δεν θα ξεκινήσουν με την πρώτη ευκαιρία τις "παρακάμψεις"; Το παρελθόν πάντως δεν εγγυάται το μέλλον.
Η Ελλάδα του 2010 δεν είναι η Ελλάδα του 1922. Το να στήσουν στο σκαμνί 3-4 αδύνατους κρίκους της αλυσίδας δεν θα αγιάσει τους υπόλοιπους. Μόνο στην πράξη θα δείξουν την αλλαγή τους. Και απαιτούνται ειλικρινείς γενναίες πράξεις ... όπως πχ η γενναία μείωση της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων σε ποσοστό μεγαλύτερο του 17% που φαίνεται να υπολογίζεται η μεσοσταθμική μείωση των συντάξεων. Για να υπάρξουν τα ίδια μέτρα και σταθμά κε Πρόεδρε. Δεν αρκούν κε Πρόεδρε δυστυχώς οι "ηχηρές παρεμβάσεις" όταν υπάρχουν ώτα μη ακουόντων και σκοπίμως κωφευόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου