Ήταν άχρηστα τα βιαστικά "Λευκά Μαντήλια";

Στο σημερινό "Πανιώνιο Κόσμο", μεταξύ άλλων σωστών επισημάνσεων του, ο κος Δίογος αναφέρεται στη στήλη του, στο πόσο βιάστηκαν κάποιοι να κουνήσουν την 3η αγωνιστική τα γνωστά Λευκά Μαντήλια στο κο Φερέρα. Ο κος Διόγος είναι της άποψης ότι ο Φερέρα είχε κάνει κάποιες λανθασμένες επιλογές αρχικά, που έτσι και αλλιώς θα τις έβλεπε και αφού τις είδε έκανε τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες κατέληξαν στα ευτυχή τελευταία αποτελέσματα και την ανοδικότατη πορεία της ομάδας.

Είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; Η αντίθετη άποψη, που έχει εκφρασθεί σε αυτό εδώ το blog είναι πως τα έστω και βιαστικά Λευκά Μαντήλια ήταν μια αυθόρμητη κίνηση των Πανιωνίων φιλάθλων στη συντριπτική τους πλειοψηφία, που έσπρωξαν τις εξελίξεις σε αυτό που σήμερα όλοι χαιρόμαστε να βλέπουμε.

Ο κος Φερέρα παρ' όλα τα λευκά μαντήλια και παρ' όλο το 7ωρο ΔΣ, που τον κράτησε στον πάγκο του αλλά προφανώς ζήτησε άμεσες κινήσεις βελτίωσης, συνέχισε να έχει χαρακτηριστικές εμμονές στο τρόπο διαχείρισης του ρόστερ, ως και πρόσφατα. Ο προπονητής του Πανιωνίου έχει αποδείξει στην πράξη ότι είναι ένας εργατικός τεχνικός και με γνώσεις και κανένας δεν το αρνείται αυτό (ναι κε Διόγο, πολλοί από μας κάναμε την αυτοκριτική μας γιατί δεν μας αρέσουν οι ωραιοποιήσεις ούτε για τον ίδιο μας τον εαυτό). Πλην όμως και μετά τα Λευκά Μαντήλια και το τιτάνιας διάρκειας ΔΣ, συνέχισε να μην χρησιμοποιεί για παράδειγμα το Γουνδουλάκη (βλέπε ματς με Ατρόμητο) ή να χρησιμοποιεί σαν μπακ τον Όμο (χρειάστηκε να αποβληθεί με ΠΑΟ για να εκτεθεί πλήρως η επιλογή του από το Λάτκα στην Ξάνθη). Δεν ήταν οι βιαστικοί "μαντηλοφόροι", που μίλαγαν για Πανιώνιο, που δεν βλέπετε στο ματς με Ατρόμητο, αλλά ο ίδιος ο κος Διόγος και συνεργάτες του στον ΠΚ στο τότε φύλλο της εφημερίδας.

Οι αρχικές επιλογές Φερέρα δεν δικαιολογούνται από άγνοια της ομάδας, γιατί τον Πανιώνιο τον έχει στα χέρια του από τον Ιούνιο. Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, η διαχείριση του ρόστερ δεν είναι από τα ατού του κόουτς και τα άλλα για κωλοτούμπες και ευλυγισίες είναι για να κρύψουμε το θέμα κάτω από το χαλί. Αλλά σύμφωνει, αν ο κος Φερέρα ήταν ο Mr Perfect, θα ήταν τώρα στην Άντερλεχτ, στη Μπρύζ ή στην Εθνική Βελγίου ή σε κάποια υπερομάδα και όχι στον Πανιώνιο, πόσο μάλλον, που του δόθηκε η ευκαιρία για μια τέτοιου επιπέδου καριέρα όταν εργάσθηκε στη Μπρυζ, ένα σύλλογο που κάνει πρωταθλητισμό στην πατρίδα του. Δεν περιμένουμε λοιπόν τον κύριο τέλειο σαν τεχνικό μας αλλά έναν άνθρωπο με εμπειρίες και διάθεση για βελτίωση και προ πάντων που να ξέρει να πει, "ναι δικό μου ήταν το λάθος ρε παιδιά και το διορθώνω". Χρειάστηκε βέβαια να δώσει ο Πρόεδρος την τελευταία του συνέντευξη για να μάθουμε ότι τουλάχιστον στην περίπτωση Γουνδουλάκη, ο κόουτς απορεί για δεν τον έβαζε στην αρχή (και μεις κόουτς και μεις...).

Συμπέρασμα; Ναι ο Πρόεδρος είχε δίκιο που έδειξε υπομονή και επιμονή. Ναι ο κος Φερέρα και ικανότητες έχει και εργατικός και με διάθεση να προσφέρει είναι αλλά έχει και τα κολλήματά του και συνεπώς καμιά φωνή τη χρειάζεται, που και που...Και αφού ο τεχνικός διευθυντής και ο Πρόεδρος δεν το 'χαν κάνει, το 'κανε ο κόσμος με τα Λευκά Μαντήλια (και μαξιλάρια ήταν κε Διόγο) για να ταρακουνήσει όλους να κάνουν το ΔΣ και να σπρώξουν τις καταστάσεις. Προφανώς τα στελέχη της ΠΑΕ ξέρουν τα πράγματα καλύτερα από τον κάθε φίλαθλο και από μέσα από τις καταστάσεις και σωστά αποφάσισαν την υπομονή και επιμονή στον Εμίλιο Φερέρα. Μήπως όμως εκτός του κου Εμίλιου δικαιώθηκαν και τα Λευκά Μαντήλια και συνεχίζουν να δικαιώνονται όσο αναπληρωματικοί του κου Εμίλιου εκθέτουν όσες προβληματικές επιλογές του έχουν ακόμα ξεμείνει;

ΥΓ: Μια μικρή λεκτική σύμπτωση σχετικά με το ανέμισμα των λευκών μαντηλιών, που θα "διαολίσει" κάποιους. Συχνά τα λευκά μαντήλια είναι λινά, στα Αγγλικά Linen Handkerciefs (OK, το όνομα του τέως προπονητής γράφεται αλλιώς...).