Οι τρείς συνεχείς νίκες της ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανιωνίου και η ανατροπή της εικόνας που έδωσε στην αρχή του πρωταθλήματος, βάζει το εξής ερώτημα προς τους φιλάθλους (σαν και μένα ας πούμε), που έκαναν κριτική όλο αυτό τον καιρο:
"ΜΗΠΩΣ ΖΗΤΑΓΑΜΕ ΠΟΛΛΑ;"
Το ερώτημα αυτό το έχουν εκφράσει σε διάφορες εκδοχές του και τα σχόλια που είδα ανηρτημένα σε διάφορα blogs. Η προσωπική μου άποψη στηρίζεται στα παρακάτω σημεία:
- Δεν ζητάς πολλά όταν στενοχωριέσαι από το θέαμα που παρουσίασε η ομάδα και από την εντός έδρα βαριά ήττα της από μια μεσαίου βεληνεκούς ομάδα όπως ο Αστέρας.
- Δεν ζητάς πολλά όταν δεν θέλεις να παίζεις τόσο άσχημα όσο στον αγώνα με τον Ατρόμητο, ακόμα και αν κερδίζεις.
- Δεν ζητάς πολλά όταν διαμαρτύρεσαι, βλέποντας παράταιρα σχήματα στο γήπεδο, με χρησιμοποίηση ή μη χρησιμοποίηση ποδοσφαιριστών όχι σύμφωνα με την αξία και εμπειρία τους ή σε θέσεις, που βγάζουν μάτια ότι δεν μπορούν (περιπτώσεις Μπαρόνι, Γουνδουλάκη, κλπ).
- Δεν ζητάς πολλά όταν είναι ιδιαίτερα φανερές οι ΧΡΟΝΙΕΣ ελλείψεις του ρόστερ σε συγκεκριμένες θέσεις (τερματοφύλακας, σέντερ μπακ κυρίως) και επισημαίνεις στη διοίκηση της ομάδας με την κριτική σου κατά τη διάρκεια των μεταγραφών την ανάγκη να τις καλύψει.
Για παράδειγμα, η ζωή δικαίωσε την υπομονή και επιμονή του Προέδρου μετά την κορύφωση της κρίσης της τεχνικής ηγεσίας στον αγώνα με τον Αστέρα. Μήπως η υπομονή μας πρέπει να μην εξαντλείται τόσο σύντομα; Η αλήθεια είναι ότι σαν απλοί φίλαθλοι δεν μπορούμε να έχουμε την πλήρη εικόνα της κατάστασης και ο σχηματισμός της γνώμης μας μπορεί να επηρεάζεται από συγκυριακά γεγονότα. Ίσως δεν είναι εφικτό να μην φωνάξεις όταν πονέσεις αλλά αν κρατήσεις λίγο τη ψυχραιμία σου και αφήσεις το γιατρό να επιληφθεί με κάποια ηρεμία, μάλλον το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο.
Το καίριο σημείο που μπορεί να δικαιώσει ή όχι τις αντιδράσεις των φιλάθλων της ομάδας και ν' απαντήσει το αν ζήταγαν ή όχι πολλά, είναι το αν η ανάκαμψη είναι εν τέλει απόρροια της κρίσης και των αντιδράσεων και του ΔΣ των 7 και τόσων ωρών, που έκανε όλους τους φορείς της ομάδας να στρωθούν σε σοβαρή δουλειά και μεγάλη προσπάθεια, ή είναι φυσική κατάληξη της δουλειάς που έτσι και αλλιως είχε γίνει και άργησε να καρποφορήσει.
Από μας τους έξω από τα πράγματα, αυτό το σημείο δεν μπορεί ν' απαντηθεί. Ο κος Εμίλιος και η Διοίκηση της ΠΑΕ σίγουρα ξέρουν. Εμείς μένουμε στο ότι υπάρχει ανάκαμψη, είδαμε αρκετά καλό ποδόσφαιρο και δημιουργούνται οι ελπίδες για τη συνέχεια σε ένα κλίμα ικανοποιητικής εμπιστοσύνης προς την ομάδα.
Κανείς μας δεν έχει πει ότι ο Φερέρα δεν είναι καλός προπονητής. Μπορεί να μην είναι η αυθεντία που μας παρουσίαζαν, όμως είναι καλός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι έχει κάνει πολλά και μεγάλα λάθη σε σύντομο διάστημα. Τα διορθώνει και αυτό είναι θετικό.
Ο Πρόεδρος είχε να ζυγίσει όλα τα παραπάνω + ότι στο ίδιο διάστημα που σκέφτονταν την απομάκρυνση δεν υπήρχε στην Ελληνική αγορά διαθέσιμος άλλος αντίστοιχος προπονητής. Με αυτό το σκεπτικό έκανε καλά και όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο έπρεπε καθημερινά να λέμε τα αυτονόητα για τους αχρησιμοποίητους του πάγκου (και υπάρχουν αρκετοί ακόμα) που είναι υπεύθυνοι για την αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας. Χωρίς πολλά πολλά, χωρίς Κοντοέ, Λάτκα, Φανούρη και Καστελιόνε αυτή τη στιγμή θα κλαίγαμε τη μοίρα μας.
Το ζήτημα δεν είναι να βρούμε ποιος ήταν σωστός και ποιος λάθος, αλλά τον τρόπο που η ομάδα θα συνεχίσει να πορεύεται στον δρόμο των επιτυχιών και θα βοηθήσει τον κόσμο να γεμίσει το γήπεδο.
Ανεξαρτήτως όλων αυτών, ο κος Φερέρα έχει την υποχρέωση να βρει τρόπους να έρθει κοντά με τον κόσμο...
Eίναι απορίας άξιον πως ένας άνθρωπος σαν το κο Φερέρα, που φημίζεται για τις δημόσιες σχέσεις του σε επαγγελματικό επίπεδο και τις φιλίες του σε διεθνές επίπεδο, έχει τόσο χαμηλό προφίλ στις σχέσεις του με τον κόσμο; Ίσως βέβαια είναι και συγκυριακό και οφείλεται στο γενικότερο κλίμα λόγω των επιλογών που βλέπαμε (αν αυτές οφείλονταν αποκλειστικά στον ίδιο και όχι στη γενικότερη πολιτική της ομάδας ή εν τέλει στο πως ο ίδιος έβλεπε την εφαρμογή κάποιων γενικών αρχών του σχεδιασμού που έβαλε φέτος η ΠΑΕ). Σίγουρα υπάρχει και το προηγούμενο της ισχυρής και εκτός ποδοσφαιρικών θεμάτων, προσωπικότητας Λίνεν, το οποίο όμως κατά τη γνώμη μου δεν είναι προαπαιτούμενο για τον προπονητή μας. Είναι συν αλλά όχι ικανή και αναγκαία συνθήκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θέλω ο κος Φερέρα να έχει καλές σχέσεις με τους παίκτες του κυρίως και να του έχουν αυτοί εμπιστοσύνη και ας είναι χαμηλού προφίλ η σχέση του με τον κόσμο. Και θέλω έναν άνθρωπο, που να δουλέψει με όρεξη και ανοιχτό μυαλό για να πάρει το καλύτερο απ' όλους.
Και τέλος καταλαβαίνω ότι μεταξύ προπονητή και ΠΑΕ πρέπει να υπάρχει αλληλοκάλυψη ώστε να προστατεύει ο ένας τον άλλο, πλην όμως όπου πρέπει, όποιος βλέπει σφάλματά του, πρέπει να τα παραδέχεται για να έχει την εμπιστοσύνη του κόσμου, γιατί αλλοιώς δημιουργείται σε πολλές περιπτώσεις αυτό το διάχυτο κλίμα κοροϊδίας, που η απόκρυψη πραγμάτων (ιδίως με άγαρμπο τρόπο) συνεπάγεται.
O br καποια στιγμη ειχε γραψει οτι ο Φερερα εχει χασει το επικοινωνιακο παιχνιδι με τον κοσμο του Πανιωνιου.Συμφωνω.Ισως φταιει οτι δεν τον αισθανομαστε "σαν εναν απο εμας"(για να θυμηθω ενα πανω που ειχε ανεβει στην 3 επι Λινεν)
ΑπάντησηΔιαγραφή