Μας βγήκε η ψυχή...Και να χάναμε, μπράβο θα λέγαμε στην εθνική μας ομάδα μπάσκετ, που ανανεωμένη σε παίκτες και προπονητή, με βασικές ελλείψεις αθλητών με προσωπικότητα, καταφέρνει να στέκεται σε ύψιστο διεθνές επίπεδο ανταγωνισμού.
Δυο φορές μπράβο τώρα που νικήσαμε. Και προφανώς όχι γιατί έχουμε κάτι με τους άσπονδους φίλους γείτονες, αλλά γιατί η ομάδα ήδη κατάφερε να πιάσει τους στόχους της πλήρως, μπαίνοντας στην τετράδα του Ευρωμπάσκετ και προκρινόμενη στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Σημειωτέον ότι μιλάμε για ομάδα μερικών βδομάδων. Λάθη έγιναν. Αλλά δείχνει η ομάδα ότι έχει τα φόντα στο μέλλον να στρωσει και να συνεχίσει την παράδοση στο άθλημα των Ελλήνων (ναι είναι αλήθεια το άθλημα των Ελλήνων το μπάσκετ. Τι παίζατε μικροί στο σχολείο και στις παλιές παιδικές χαρές, όπου υπήρχαν μπασκέτες ελεύθερες για τα παιδιά της γειτονιάς να αθλούνται;).
Ποδοσφαιρο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια στην Εθνικη!
Που βρε Ζαμις...? Σε τι χώρους? Καλά το ξέρω ότι είσθε ποδοσφαιρόβιοι οι πιο πολλοί (για τον Griniari αμφιβάλλω...).
ΑπάντησηΔιαγραφήνα αμφιβάλλεις και για 'μενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήTi BR? Είσαι μπασκετόβιος...?
ΑπάντησηΔιαγραφήειχαμε κατι ωραιες αλανες απεναντι απο το αλσος στη Βενιζελου,στην Αιγαιου απεναντι απο zeas,στο 6ο μεσα κι αλλου κι αλλου Iwn,δε θυμασαι?
ΑπάντησηΔιαγραφήαλανες αξεχαστες που ειχα σταξει τρελο υδρωτα.... δεν υπαρχουν πια τοσα γιατι τα περισσοτερα τα εκαναν 5χ5 δε λεω καλα ειναι και αυτα αλλα το σωστο ειναι να φτιαχνεις κατι χωρις να καταστρεφεις κατι αλλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπέναντι από το 6ο έμενα. Όταν ήμουν έκτη δημοτικού μάλιστα, κάθε Κυριακή πρωί γινόταν μικρό πρωτάθλημα στην αλάνα που τώρα έγινε το δημοτικό παρκινγκ. Ποιός μεγάλος κατέβαινα και έπαιζα μπασκετ στις μπασκέτες της Λεοντείου και της ΛΑΝΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστε το τωρα ρε τεκνακια, εγω ειμαι γεννημενος το 1958 και επαιζα μπαλιτσα στον δρομο (χωματοδρομο) μπροστα απο το σπιτι μου στην Καισαρειας. Πανε τωρα αυτες οι πολυτελειες, φατε τσιμεντο...
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ. μην προσβληθειτε με το 'τεκνακια', σας διαβεβαιωνω οτι το εννοω με την καλη ενοια, μην ομολογησω οτι αισθανομαι και λιγο ζηλια !!!
Δεν έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας. Και γω θυμάμαι τους χωματόδρομους στη Ν. Σμύρνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμασαι και τον τσοπανη με το κοπαδι τα προβατα που κατεβαινε απο τον ασυρματο ??? ωραιες εποχεσ τοτε !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι τόσο ψηλός, όμως πάντα έπαιζα σέντερ. Στις καλές εποχές κάρφωνα σε κανονική μπασκέτα. Από τότε βέβαια πέρασαν πολλά χρόνια και πολλά μα πάρα πολλά αρνιά από το στομάχι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου πω ότι στο ποδόσφαιρο μάλλον δεν με έπαιζαν. Βέβαια είχα δυνατό σουτ (αυτό εξηγεί και τα καρφώματα στο μπάσκετ- δυνατά πόδια).
Για αρκετά χρόνια παρακολουθούσα πολύ μπάσκετ. Περισσότερο από το ποδόσφαιρο. Η αλλαγή υπήρξε όταν ένοιωσα πόσο μεγαλύτερη ένταση έχει το γκολ. Πόσο αγχολυτική στιγμή είναι.