ΡΕΚΟΜΠΑ - ΑΣΤΕΡΑΣ: 1-3

O τίτλος οφείλεται στο γεγονός ότι αν κάτι διασώθηκε από το σημερινό Πανιώνιο ήταν ο Ρεκόμπα. Τώρα το αν θυσιάσαμε το θέαμα για το αποτέλεσμα (δηλώσεις Φερέρα)...τα συμπεράσματα ανήκουν στους θεατές του αγώνα.

Δεν νοιώθουμε ότι σκυλεύουμε πάνω στην αγαπημένη μας ομάδα γράφοντας κάποιες αλήθειες, που είχαν ειπωθεί εδώ και βδομάδες αλλά έγιναν έκδηλες στην καταστροφική αυτή εμφάνιση.

Η ομάδα δυστυχώς λόγω εμμονών του προπονητή έχει ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο κάτω από τα στάνταρτς της κατηγορίας. Συνεπώς όσο και αν προσπαθεί από τη μέση και πάνω, έρχεται η στιγμή που η άμυνα θα κάνει την κουτσουκέλα της και τότε θα βρεθούμε να κυνηγάμε το σκορ ή ακόμα χειρότερα μπορεί να μας πάρει ο κατήφορος και να βρεθούμε θύματα ποδοσφαιρικής χιονοστιβάδας όπως έγινε στο σημερινό αγώνα. Επίσης όταν έχεις τέτοιου επιπέδου κεντρικούς αμυντικούς, ίσως σ' έσωζε αν είχες ένα γάτο γκολκήπερ, πραγματικό καθοδηγητή της άμυνάς του. Αλλά και κει δυστυχώς το μόνο που υπάρχει είναι ένας μέτριος τερματοφύλακας, που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.

Επίσης η ομάδα δεν έχει φορ και δεν έχει και έμπειρες εναλλακτικές λύσεις. Δυστυχώς ο Μπάλαμπαν, που τόσο χαρήκαμε, όταν μάθαμε τη μεταγραφή του, έχει πρόβλημα λόγω παλιών τραυματισμών (αναφορά και σήμερα στον Πανιώνιο Κόσμο από Αλεξόπουλο) με αποτέλεσμα να τραβιέται αριστερά και δεξιά και να φοβάται την επαφή με αντίπαλους αμυντικούς. Έτσι όμως δεν παίζεις σέντερ φορ. Και πέρα απ' αυτό, δυστυχώς ο άνθρωπος βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση και ούτε κοντρολάρει καλά, ούτε σωστές θέσεις μπορεί να πάρει.

Ο προπονητής σήμερα και όταν πλέον όλα είχαν κριθεί, εκτός από την αγαπημένη του αλλαγή, του Μπαρόνι στη θέση του Τζαβέλα, προχώρησε (για πρώτη φορά) σε δύο ακόμα, βάζοντας Λάτκα στη θέση Όμο και Κούκετς στη θέση Σκούφαλη. Καμμιά από τις αλλαγές δεν άλλαξε ουσιαστικά το σύστημα της ομάδας, δηλαδή ήταν κυρίως αλλαγές προσώπων. Αν κάπως μπορεί να εξηγηθεί η λογική της πρώτης αλλαγής, λόγω κόπωσης Τζαβέλα, θεωρώ ότι οι άλλες δύο ήταν "για το ονόρε" διότι έγιναν πολύ κοντά στο τέλος του αγώνα, όταν δεν φαινόταν να έχει πια τίποτα σημασία και απλά έγιναν οι αλλαγές επειδή για τους δυο παίκτες, ο κόσμος εξέφραζε ερωτηματικά για τη μη χρησιμοποίησή τους, εδώ και καιρό.
Επίσης δεν μπορεί να δεχόμαστε πανομοιότυπο γκολ κάθε αγωνιστική. Θεωρώ ότι το πρώτο γκολ, που ξεκίνησε την καταστροφή κάπως έμοιαζε με το γκολ, που δεχθήκαμε στη Λιβαδειά Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα, ούτε στη σύνθεση της άμυνας, ούτε στην εξάσκηση για να αποφεύγουμε τέτοια γκολ.

Λυπήθηκα, που έβλεπα γονείς να παίρνουν τα παιδιά τους και να φεύγουν, μην αντέχοντας το θέαμα. Λυπήθηκα βλέποντας νεαρούς και παιδιά, που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση της ΠΑΕ για την αγορά εισιτηρίων διαρκείας, να αποχωρούν περίλυποι. Δεν μας αξίζει αυτό που βλέπουμε και αυτό που συμβαίνει.

Το να γυρίσουμε πίσω το χρόνο και ν' αρχίσουμε να λέμε ότι πολλά απ' όσα γίνονται τα είχαμε προβλέψει, δεν θ' αποφέρει κάτι για την ομάδα ούτε σκοπός είναι ν' αποδείξουμε ότι είμαστε οι ξύπνιοι, που βλέπουμε μακριά και γι' αυτό ως την τελευταία στιγμή ζητάγαμε την ενίσχυση της ομάδας τουλάχιστον με κεντρικό αμυντικό ή γκολκήπερ.
Η εν γένει εδώ και καιρό αυτοκαταστροφική διάθεση όσων διαχειρίζονται τις τύχες της ΠΑΕ (γιατί δεν μπορούμε ν' αμφισβητήσουμε ότι αγαπούν τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ πολύ περισσότερο από μας αφού αναλώνουν εαυτούς για την ομάδα), με ενέργειες όπως το κλείσιμο του ρόστερ χωρίς διορθωτικές κινήσεις από τον Ιούνιο (που μάλιστα διαφημίστηκε ως "καλύτερη οργάνωση") και η επί δικαίων και αδίκων αποδέσμευση παλιών παικτών (για να διώξουμε τα "παλτά" του Λίνεν, σε ένα είδος ρεβανσισμού που προσομοιάζει με τις καταστροφικές κινήσεις του Παναθηναϊκού, όταν διέλυσε την ομάδα της Ριζούπολης) έχει καταφέρει πλήγμα όχι μόνο αγωνιστικό αλλά και στο ηθικό παικτών και οπαδών.
Η κατάσταση δεν είναι εύκολα αναστρέψιμη και ακόμα και η εύκολη λύση της απομάκρυνσης του προπονητή, δεν φαντάζει πανάκεια που θα φέρει σίγουρη πρόοδο. Διαψεύστηκε και η ελπίδα ότι η συμμετοχή Ριέρα θα καλυτερεύσει τα πράγματα. Ο ποδοσφαιριστής και καλός είναι και χρησιμότατος, αλλά δεν πονάει σε αυτή τη θέση η ομάδα και δυστυχώς η ελπίδα ότι με το Ριέρα δίπλα ή πίσω του, θα βελτιωνόταν ο Μπάλαμπαν, ήταν φρούδα.

Ειλικρινά δεν μπορώ να προτείνω κάποια σίγουρη λύση. Ο Πρόεδρος, που στήριζε ολόψυχα τη σημερινή κατάσταση και πού έχει και προσωπική εικόνα καλύτερη από μας και "συμβούλους" να τον καθοδηγούν καλείται να βγάλει τον Πανιώνιο από το αδιέξοδο.

ΥΓ: Τον Καστελιόνε αφού δεν τον χρησιμοποιούμε με τίποτα μήπως να τον στέλναμε από κει που τον δανειστήκαμε μην χαλάμε και χρήματα άδικα;