ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Παίρνω αφορμή από άρθρο του Θεοδ. Λουκάκη, τέως καθηγητή ΕΜΠ, στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ναι, αυτό με την μπαρούφα ολκής με την επίσκεψη του ... απόντος... Ερντογάν... στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης).

Μεταξύ άλλων ο συγγραφέας του άρθρου έγραφε για την αντίστροφη πορεία της Ελλάδας από τη δεκαετία του 80, σε σχέση με άλλες χώρες, στο θέμα των κέντρων αριστείας στις διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης. Η Ελλάδα δείχνει να έχει επιλέξει την κατάργησή τους δίνοντας όμως έτσι ταυτόχρονα ευρύ πεδίο δράσης στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Ο κ. Λουκάκης ανέφερε το παράδειγμα της κατάργησης από το 1982, των Προτύπων Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (πχ. Βαρβάκειο κλπ) και την αντικατάσταση τους από αντίστοιχα Πειραματικά σχολεία.

Ποια είναι η διαφορά των δυο τύπων σχολείων;

Στα πρότυπα σχολεία γινόταν αφ' ενός επιλογή των καθηγητών με βάση αξιολογήσεις και εμπειρία αλλά και των μαθητών με βάση εξετάσεις στη βαθμίδα από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο αλλά και ετήσια αντικατάσταση μαθητών που έμεναν μετεξεταστέοι (δεν ήταν και πολύ δύσκολο να μείνεις μετεξεταστέος σε ένα τέτοιο σχολείο τα χρόνια εκείνα...) με άλλους αιτούντες την εισδοχή τους αριστούχους μαθητές. Επίσης υπήρχαν διδασκαλεία και επιμορφώσεις των καθηγητών.
Στα πειραματικά σχολεία, χονδρικά, αυτό που αλλάζει είναι η επιλογή των μαθητών, που γίνεται με κλήρωση με την προσθήκη και παιδιών των εκπαιδευτικών του σχολείου.

Η αλλαγή αυτή είχε προκριθεί το 1982, πιθανότατα, με τη θεώρηση ότι για να γίνουν πειραματικές διδασκαλίες χρειάζεται τυχαίο δείγμα μαθητών και όχι επιλεγμένοι αριστούχοι. Προφανώς ίσχυσε και κάποια κομπλεξική μορφή υποτιθέμενης κοινωνικής δικαιοσύνης απ΄αυτήν που δημαγωγικά αφθονούσε τη δεκαετία του 80 (πχ ίδια παιδεία για όλους, μόνο που δεν ξεκινάς να τη δώσεις ισοπεδώνοντας και ανοίγοντας την πελατεία των μεγαλο-ιδιωτικών σχολείων...).

Φέρνω το θέμα σε αυτή την ανάρτησή μου, μια που η περιοχή μου, η Νέα Σμύρνη είχε την Πρότυπη Ευαγγελική Σχολή από το 1971 και συνεχίζει από το 1982 η λίγο πιο μετά να έχει το πειραματικό σχολείο της Ευαγγελικής Σχολής.

Άποψη μου είναι ότι η φύση του πειραματικού και του πρότυπου σχολείου θα μπορούσαν κάλλιστα να συνυπάρχουν και να βγαίνουν μάλιστα και συμπεράσματα από την παράλληλη λειτουργία με τους ίδιους καθηγητές. Ένα τμήμα σε αυτά τα σχολεία θα μπορούσε να εισάγεται με εξετάσεις όπως και παλιά και τα υπόλοιπα με το σημερινό σύστημα της θεάς τύχης. Κάτι τέτοιο θα ήταν και μια επιβράβευση σε αριστούχους μαθητές, που θα ελάμβαναν από το δημόσιο μια πιο προσεγμένη εκπαίδευση δωρεάν.

Παράλληλα τα πρότυπα / πειραματικά σαν κέντρα αριστείας δεν θα έκαναν καμμιά κοινωνική διάκριση αν προετοίμαζαν κάποιους ανθρώπους, που δείχνουν να έχουν κάποια προσόντα, με μια σωστότερη εκπαιδευτική φροντίδα. Εδώ κάνουμε κλιμάκια στις αθλητικές εθνικές ομάδες και παίρνουμε τους καλούς έφηβους αθλητές να τους προπονήσουμε με πιο εντατικό και επιστημονικό τρόπο για να φέρουν καλύτερα αποτελέσματα. Γιατί να μην το κάνουμε και για τους μαθητές;