Αβελτηριών σχολιασμός

Είπα να μην ξαναγράψω για πολιτικά εδώ πέρα αλλά ο διαολάκος της επικαιρότητας δεν με αφήνει ήσυχο.
Πολλοί λένε ότι το μεγαλύτερο ατού της κυβερνώσας παράταξης είναι ο αντίπαλος Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος...
Και αυτοί δεν χάνουν την ευκαιρία να το αποδεικνύουν στην πράξη.

Ο μεν πρώτος, προφανώς εν γνώσει του, άφησε το επιτελείο του να εξαφανίσει ή έστω να μην επιλέξει στις δηλώσεις Βέμπερ, την επιδοκιμασία του για τη συμφωνία των Πρεσπών (προφανής για το Λαϊκό Κόμμα και τα συμφέροντα που μεταξύ άλλων εξυπηρετεί η συμφωνία των Πρεσπών).
Μια ενέργεια, που είναι λυπηρή για κάποιον, που λέει ότι θα επαναδιαπραγματευτεί σοβαρά ζητήματα της χώρας όταν σε δήλωση ξένου παράγοντα, με την οποία λέει πως διαφωνεί, αντί να αντιδράσει, απλά την κρύβει κάτω από το χαλί. Και αν αντέδρασε θα έπρεπε όλα, δήλωση και διαφωνία να δημοσιοποιηθούν.
Ο δε δεύτερος επέλεξε να βάλει σε πρώτο πλάνο της προεκλογικής προσπάθειας του κόμματός του, την απομάκρυνση των ... "κομμουνιστών" ... από την  εξουσία.
Κατ' αρχάς που ακριβώς είδε "κομμουνιστές" στην εξουσία; Πιθανόν ανθρώπους που αυτοκολακεύονται να αυτοαποκαλούνται έτσι. Και να κρύβουν τον οπορτουνισμό κάτω από ιδεολογήματα.
Δεύτερον ο νεόκοπος Νεοδημοκράτης αντιπρόεδρος δεν γνωρίζει την ιστορία του κόμματός του διόλου. Αν την γνώριζε, θα ήξερε ότι το 1981 ουσιαστικά κρίθηκαν οριστικά και με μέγιστη διαφορά οι εκλογές, όταν στην προεκλογική συγκέντρωση του μετριοπαθούς Γεωργίου Ράλλη στο Σύνταγμα, τα ακραία στοιχεία της παράταξής του, έστειλαν τους απλούς κομμουνιστές ψηφοφόρους (ενός ΚΚΕ που εμάχετο τότε για να μπει στη λεγόμενη Β' κατανομή) στην αγκάλη του ΠΑΣΟΚ με το σύνθημα "Πρόδοτες, αλήτες, κομμουνιστές".
Επίσης κύριε Αντιπρόεδρε, όταν αναδεικνύεις εμφυλιοπολεμικά ζητήματα διαχωρισμού των Ελλήνων, δεν δικαιούσαι να ομιλείς για το διχαστικό ρόλο, που επίσης αποζητά ο αντίπαλός σου. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι το παιχνίδι και των δυο σας, το γνωστό δίπολο, και ελπίζω κάποια στιγμή οι Έλληνες να το καταλάβουν και να μπορέσουν να σας δώσουν την απαιτούμενη απάντηση.

Λυπάμαι που επανέρχομαι με πολιτικό ή μάλλον κομματικό θέμα στο blog, αλλά η αμετροέπεια και η απερισκεψία καθιστούν κάποιους εν δυνάμει μη ικανούς για αυτό που διεκδικούν.
Και επί τη ευκαιρία επειδή ακούω συνέχεια για την κυρία Τζαβέλα και την αντιπροεδρία της στην Ιντρακόμ, μήπως αυτοί που αναφέρονται πρέπει να μην λένε και αυτοί μισές αλήθειες (για να δικαιολογήσουν επιλογές τους) και να συμπληρώσουν το πότε γιατί δεν το λένε και το πότε είναι πολύ στο τότε. Και αν τώρα αρχίσουμε τη θεώρηση σχέσεων κάποιου με κάποιους επαγγελματικά μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν νομικός σύμβουλος στο απώτερο πριν.

Πολλά κομματοπολιτικά έγραψα τέτοια μέρα.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ και συγχωρέστε μου την αδυναμία να πάψω να σχολιάζω ότι μου φαίνεται λάθος, όπου και αν αυτό βρίσκεται.