Με την ευκαιρία της αυριανής ημέρας κατά του φασισμού και ρατσισμού, θα ήθελα να παραθέσω κάποια αποφθέγματα του Επίκουρου και του Επίκτητου, αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, ώστε να καταλάβουμε όλοι πως το ν΄ αγαπάς τον τόπο και την πατρίδα σου, σε καμιά περίπτωση δεν συμπορεύεται με το να μισείς το ξένο ή το διαφορετικό:
«Η Αγάπη προς τον άνθρωπο μας προστάζει να βοηθάμε τους ξένους.» [ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ]
«Να αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή η την θρησκεία στην οποία ανήκουν.» [ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ]
Ας δούμε λοιπόν αυτά τα ψήγματα της αρχαίας σοφίας και ας τα δουν κυρίως εκείνοι που μέσα στην διαστρέβλωση της φιλοπατρίας τους, χρησιμοποιούν και την αρχαιολαγνεία ως μέσον και επιχείρημα ρατσιστικής εκτροπής του πατριωτισμού των Ελλήνων. Αυτά λοιπόν έλεγαν οι αρχαίοι και για τέτοια έγιναν σεβαστοί και αξιομνημόνευτοι στην Παγκόσμια Ιστορία.
Στην Ελλάδα όμως (και αλλού βέβαια) δυστυχώς, δεν υπάρχει μόνον η εθνικής υφής μορφή του ρατσισμού αλλά και η θρησκευτική μορφή του. Γι' αυτήν την τελευταία, για τους Χριστιανούς, είναι λυπηρό να θέλουν κάποιοι να θεωρούνται Χριστιανοί και να μην ακολουθούν το κορυφαίο ηθικό δίδαγμα - προτροπή της διδασκαλίας του Χριστού το "ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ" και το νόημα που έδωσε σε αυτό πέρα από υπερούσιους λαούς, ο Απόστολος των ΕΘΝΩΝ, ο Απόστολος Παύλος.
Ποιος λοιπόν μπορεί να λέει ότι φρονεί πατριωτικά ή ότι φρονεί χριστιανικά όταν παραβιάζει βασικά στοιχεία του πολιτισμού και της θρησκείας, που κόπτεται ότι υπερασπίζεται; Την αξία στον άνθρωπο και την ανθρώπινη αλληλεγγύη;
Η πατρίδα και ο πολιτισμός μας θωρακίζεται όχι με το μίσος και την καταστροφή του ξένου και του διαφορετικού αλλά με τη δημιουργικότητα και την ικανότητα προσαρμογών και αφομοιώσεων των καλών στοιχείων και αποβολής των κακών. Τότε και έτσι μόνον γίνεσαι καλύτερος και έχεις την ικανότητα να επιβιώσεις διαχρονικά σαν μια ανεξάρτητη οντότητα.
Και εν τέλει αυτός ο πλανήτης μπορεί να έχει ζωή αν η δυναμική οδηγήσει στις συνεργασίες και όχι στις αλληλοεξοντώσεις. Ότι ιδεολογία και να διέπει τον καθένα μας, άραγε πόσοι διαφωνούμε ότι το όνειρο το μακρινό, που όλοι θα θέλαμε, είναι δυο στίχοι από το Imagine του Lennon:
Imagine all the people
Sharing all the world...
Μακάρι κάποτε να γίνει πραγματικότητα το δίστιχο του Lennon... Μια παγκόσμια κοινωνία από αλληλέγγυους πολίτες, μακρυά από ταμπέλες πατρίδας, θρησκείας, ή ό,τι άλλο έχει εφεύρει ο άνθρωπος για να χωρίσει την κοινωνία σε αγέλες, σε "εμάς" και "αυτούς". Είναι κρίμα να καταλήγουμε να συζητάμε αν "εμείς" πρέπει να αποδεχόμαστε "αυτούς", απλά επειδή χρόνια προπαγάνδας "παιδείας" και "ιστορίας" μας έχουν δημιουργήσει όλα αυτά τα ιδεοληπτικά αδιέξοδα, που μόνο ανισότητες και μισαλλοδοξίες εξυπηρετούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στα δικά μας, για αρχή, μακάρι να έρθει κάποτε μια αριστερή κυβέρνηση που να καταργήσει τις παρελάσεις. Η τωρινή μας, δυστυχώς, φαίνεται ότι δεν το 'χει...
Νίκος