Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Εγκαλώντας τον Τσίπρα (χωρίς τσίπ(ρ)α)

Γιώργος Παπανδρέου προς Αλέξη Τσίπρα:

"...η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε το πρωτοφανές να μας δανείσουν οι λαοί της ευρωζώνης 110 δισ. ευρώ και συμπλήρωσε ότι «για την Ελλάδα πληρώνουν οι φορολογούμενοι και οι συνταξιούχοι των άλλων χωρών, άλλοι με αίσθημα αλληλεγγύης και άλλοι με πολύ αρνητικά συναισθήματα..."

Ναι. Μπράβο. Μας δανείζουν (βέβαια με τι επιπτώσεις;). Επίσης πριν απ' αυτό, η κυβέρνηση κατάφερε να κάνει την κρίση του Δημοσιονομικού ελλείμματος, κρίση δανεισμού και χρέους και να ολοκληρώσει την καταβαράθρωση της χώρας, βάζοντάς την σε μακροχρόνια υποθήκη, κωλυσιεργώντας και κοροϊδεύοντας με το "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ", την ίδια ώρα που καλούσε το ΔΝΤ στα κρυφά (βλέπε δήλωση Στρος Καν).

Τώρα καλεί τους αντιπάλους της η κυβέρνηση, να της πουν τι προτιμούν, τη χρεοκοπία ή την ελεγχόμενη χρεοκοπία όταν η ίδια δημιούργησε μονόδρομους ή έστω συνέβαλε επαρκώς και η ίδια στη δημιουργία τους.

Και για την ταμπακιέρα, ουδείς λόγος. Γιατί πχ οι Ευρωπαίοι δεν είχαν πρόβλημα όταν είχαμε ή νόμιζαν έστω ότι είχαμε, απλά μονοψήφιο δημοσιονομικό έλλειμμα, πχ 6% και τώρα απαιτούν τον απόλυτο μηδενισμό του σε ελάχιστο χρόνο και την κατασπατάληση του δανείου στα πλαίσια του Μνημονίου αποκλειστικά σε αυτή την προσπάθεια, που παράλληλα πνίγει την οικονομία και εξαθλιώνει την κοινωνία; Και γιατί για αυτή τη ΜΗ ΛΥΣΗ που μας προσφέρουν και την κατ' ουσίαν εις το διηνεκές υπονόμευση της χώρας και του λαού στα αλλότρια συμφέροντα, πρέπει ο Έλληνας πρωθυπουργός να ευχαριστεί δημοσίως με δουλοπρέπεια τους εμπνευστές της ΜΗ ΛΥΣΗΣ και τους αρωγούς των; Υπάρχει περίπτωση να μας λυπηθούν για τη "καλή" συμπεριφορά μας; Υπάρχει περίπτωση να μας αφήσουν το περιθώριο να προσπαθήσουμε για την ανάπτυξη που μπορεί να μας σώσει και να μην κοιτάξουν απλά την όσο πιο γρήγορη και ασφαλή επιστροφή των δανεικών και των χρεών αδιαφορώντας στην πράξη για το ζοφερό διαγραφόμενο μέλλον του δανεισθέντος; Όπως ακριβώς ενεργούν οι τοκογλύφοι με όσους δανείζουν.  Έχουμε ενδείξεις ότι κάνοντας τα καλά παιδιά θα μας επιβραβεύσουν, τροποποιώντας κάπως και προς όφελός μας τη συνταγή - ταφόπετρα της κατ' όνομα σωτηρίας της χώρας; Από το ίδιο το κυβερνητικό κόμμα, χθες υψώθηκαν φωνές (Βάσω Παπανδρέου) να παίξουμε το χαρτί της χρεοκοπίας για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε κάποιους καλύτερους όρους, που δεν είναι διόλου διατεθειμένοι να μας δώσουν στα πλαίσια του συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Η κοινότητα που δανείζει μέλος της με 3% παραπάνω επιτόκιο από ότι το δανείζει το ΔΝΤ, η κοινότητα αυτή, που ενώθηκε νομισματικά αλλά όχι οικονομικά, απλά για να θρέψει με τα ελλείμματα κάποιων από τα μέλη της τα πλεονάσματα των ισχυρών και στη συνέχεια να τους υποθηκεύσει στο διηνεκές, η κοινότητα αυτή χωρίς πλέον στην πράξη κοινοτική αλληλεγγύη, είναι δυνατόν να συγκινηθεί από "καλές" συμπεριφορές;

4 σχόλια :

  1. Κατά την άποψη μου η κυβέρνηση θα πρέπει να εγκαλείται για αυτά που δεν κάνει και όχι για αυτά που κάνει.
    Οι ξένοι κοιτάνε το συμφέρον τους που είναι κατά κάποιο τρόπο και συμφέρον του λαού που εκπροσωπούν. Οι δικοί μας κοιτάνε πρώτα το προσωπικό τους συμφέρον.
    Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν θα χρειαζόταν να πάρει και άλλα μέτρα αν φρόντιζε να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει είναι να φτιάξει τον εισπρατικό μηχανισμό δηλαδή το ίδιο το υπουργείο του. Δεν το έπραξε. Πως περιμένει να εισπράξει φόρους? Με τρόπο μαγικό? Οι κακοί ξένοι μας λένε πιάστε τους φοροφυγάδες....Εμεις τι κάνουμε?
    Η κυβέρνηση θέλει να τους πιάσει? Μετά από περισσότερο από ένα χρόνο διακυβέρνησης έχω πειστεί πως όχι. Γιατί? Η περίπτωση Βοσκόπουλου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα γιατί δεν θέλει να τους πιάσει.....
    Ας κοιτάξουμε λοιπόν τα του οίκου μας και ας δεχτούμε πως οι ξένοι θα κοιτάξουν και αυτοί το συμφέρον τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ορθόν ότι χρειαζόμασταν και χρειαζόμαστε εισπρακτικούς μηχανισμούς για να μαζευτεί χρήμα και όχι από τα εύκολα θύματα τους μισθωτούς. Ο καταπολέμηση της φοροδιθαφυγής αποσκοπεί στο να εισπράξει από το τεράστιο κομμάτι της λανθάνουσας παραοικονομίας. Μόνο που η φορολογούμενη παραοικονομία δεν πρόκειται ν'αναχθεί σε πραγματική οικονομία. Με το που θα φορολογηθεί τίμια και δίκαια, θα παύσει να δραστηριοποιείται γιατί έχει νόημα μόνον όσο υπεκφεύγει και δημιουργεί τεράστια κέρδη. Η χώρα έχει ανάγκη από την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη, την παραγωγή, τη δουλειά. Και πως να δούμε ανάπτυξη όταν η πολιτική που υπαγορεύεται είναι ο μονόδρομος της γρήγορης εκμηδένισης του δημοσίου ελλείμματος στα πλαίσια του Μνημονίου; Με παγωμένες τις μηχανές και χωρίς καύσιμα, το όχημα δεν κινείται,..., άντε να φωνάξουμε κανένα γερανό να το πάει για απόσυρση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις δίκιο αν και σε μεγάλο μέρος η ανάπτυξη σχετίζεται με την κατανάλωση οπότε με συμπιεσμένους τους μισθούς και την αβεβαιότητα του μέλλοντος δεν υπάρχει κατανάλωση.

    Σχετικά με την ανάπτυξη οι κακοί ξένοι μας λένε ανοίξτε τα επαγγέλματα, αλλα έλα που οι βουλευτές ασκούν τα επαγγέλματα που μας ζητάνε να ανοίξουν. Μας λένε μειώστε την γραφειοκρατία αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να κλείσουν τα μαγαζάκια που έχουν στηθεί.
    Μας λένε αξιοποιήστε την περιουσία και μας πιάνει εθνικό αμόκ λες και η πώληση ακινήτων σε ιδιώτες είναι κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα.
    Για τους έλληνες αλλωστε ανάπτυξη είναι να κτίσουν και την τελευταία όμορφη ακρογιαλιά που έχει η χώρα. Για αυτό δεν κυνήγησαν την υπουργό περιβάλλοντος στη βουλή? Όχι ότι το νομοσχέδιο που έφερε δεν επιδέχεται κριτική αλλά όχι αυτη που της ασκήθηκε...

    Από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση θέλει να γίνει κυβέρνηση για να ξεσκίσει ότι έχει απομείνει. Για την υπόλοιπη αντιπολίτευση τι να πει κανείς.....

    Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν αλλάζει νοοτροπία. Πίστευα ότι κατι μπορεί αν αλλάξει τώρα στα δύσκολα. Διαψεύστηκα....Αν δεν πιάσουμε τελείως πάτο δεν θα αλλάξει τίποτα και ο πάτος δεν φαίνεται να είναι μακριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είμαστε θύματα ενός εκρηκτικού μίγματος της δικής μας διαφθοράς και διαπλοκής και κοινωνικής αλλοτρίωσης και της παγκόσμιας προσπάθειας αναδιάρθρωσης του καπιταλιστικού μοντέλου σε βάρος των εργαζομένων. Δεν θέλω να το παίξω αντικαπιταλιστής γιατί δεν θεωρώ ότι είμαι. Απλά νοιώθω ότι ζούμε τις ακρότητες του συστήματος και οι ακρότητες αυτές γίνονται πιο έντονες από το γεγονός ότι τις θέριεψε η παγκοσμιοποίηση και η έλλειψη ηγετών κρατών με ισχυρές προσωπικότητες και πρόνοια για τους ανθρώπους και όχι μόνον για την ευημερία αριθμών και εταιριών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή