Από την ιστορία του σχεδίου Μάρσαλ, μιας από τις περιπτώσεις που η Ελλάδα ετέθη υπό εποπτεία (υπάρχουν και άλλες με Εδουάρδο Λο κλπ):
Στις 15/6/47 η ελληνική κυβέρνηση με διακοίνωσή της προς την πρεσβεία των ΗΠΑ αναλαμβάνει ορισμένες υποχρεώσεις. Στις 29/6/47 υπογράφεται η συμφωνία για την παροχή της βοήθειας. Στις 18/1/48 έρχεται η συμφωνία στην ελληνική Βουλή, κυρώνεται και γίνεται νόμος του κράτους.
Τα σπουδαιότερα από τα 12 άρθρα της συμφωνίας προβλέπουν τα εξής: (σε απόδοση όχι δική μου ... στη Δημοτική. Επιφυλλάσομαι για την πλήρη ακρίβεια και ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για τυχόν ανακρίβειες).
Άρθρο 4: «…η αμερικανική αποστολή θα παρέχει κάθε συμβoυλευτική βοήθεια και θα ασκεί κάθε λειτουργία που θα ήταν αναγκαίες και ενδεδειγμένες για να βοηθήσουν την Ελληνική Κυβέρνηση να χρησιμoπoιήσει πιο αποτελεσματικά κάθε βοήθεια που δίνεται από τις ΗΠΑ στην Ελλόδα, αλλά και τους ίδιους τους πόρους της Ελλάδας.
Άρθρο 5: «Η Ελληνική Κυβέρνηση θα διευκολύνει, την Αμερικανική Αποστολή, στη χρησιμοποίηση προσώπων ελληνικής εθνικότητας και κατοικίας. Το προσωπικό της Αμερικανικής Αποστολής και η περιουσία της Αποστολής και του προσωπικού της θα έχουν στην Ελλάδα τα ίδια πρoνόμια και φορολογικές απαλλαγές που έχει το προσωπικό της Πρεσβείας των ΗΠΑ και η περιουσία της Πρεσβείας και του πρoσωπικού της».
Άρθρο 7: «… Η ελληνική Κυβέρνηοη θα παρέχει στην Αμερικανική Αποστολή την ευκαιρία και θα συνεργαστεί μαζί της για την παροχή πλήρους και συνεχούς δημοσιότητας μέσα στην Ελλάδα, που θα περιλαμβάνει περιοδικές εκθέσεις της Αποστολής για ενέργειες σχετικές με τη Συμφωνία αυτή και το σκοπό, την πηγή, το χαρακτήρα, τα ποσά και την πρόοδο της βοήθειας αυτής». .
Άρθρο 8: «Η Ελληνική Κυβέρνηση δε θα μεταβιβάζει χωρίς τη συγκατάθεση του Προέδρου των ΗΠΑ δικαίωμα ή κατοχή οποιουδήποτε αντικειμένου ή πληροφορίας που πήρε μ’ αυτή τη Συμφωνία, ούτε θα επιτρέπει, χωρίς τέτοια συγκατάθεση, τη χρησιμοποίηση τέτοιου αντικειμένου, ή τη χρησιμοποίηση, ή αποκάλυψη τέτοιας πληροφορίας από κανένα που δεν είναι αξιωματούχος ή υπάλληλος ή εκπρόσωπος της Eλληνικής Κυβέρνησης ή για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, εκτός από εκείνο για τον οποίο χορηγούνται το αντικείμενο ή οι πληροφορίες».
Άρθρο 9: «Η Ελληνική Κυβέρνηση δε θα χορηγήσει χρηματικά ποσά και δε θα διαθέσει ξένο συνόλλαγμα (από τη βoήθεια), παρά μόνο με τη συγκατάθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, για την καταβολή κεφαλαίου ή τόκου του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας που εκκρεμεί».
Η «WASHINGTON POST» έγραψε τότε : «Oι διπλωματικοί παράγοντες αδυνατούν να βρούν, σ’ όλη τη σύγχροvη ιστορία, περίπτωση ανάλογη που με τόση σπουδή μια μικρή χώρα αναθέτει το χειρισμό των εσωτερικών της υποθέσεων σε μια άλλη χώρα».
Ίσως πλέον έχουμε ανάλογη περίπτωση με την ίδια χώρα σε ενεστώτα χρόνο...
Πάντως παρ' όλη την ξένη εποπτεία στο Σχέδιο Μάρσαλ, πολλά χρήματα δεν κατέληξαν επ' ωφελεία του Ελληνικού Λαού αλλά υπέρ συμφερόντων. Επίσης πρέπει ν' αναγνωρίσουμε ότι το Σχέδιο Μάρσαλ υπήρξε όχημα της ανάπτυξης της Ελλάδας ως τη μεταπολίτευση. Όπως πρέπει να πούμε ότι η Ελλάδα του Διεθνούς Ελέγχου και του Εδουάρδο Λο έφθασε στο επίπεδο της Ελλάδας του Ελευθερίου Βενιζέλου, των Βαλκανικών επεκτάσεων, που δυστυχώς πνίγηκαν μέσα στη δίνη του μεγαλοιδεατισμού εκείνης της εποχής.
Γι' αυτό όλα εξαρτώνται ασχέτως των εποπτειών και από τη δική μας θέληση να βγούμε από το τέλμα αλλάζοντας νοοτροπία και προστατεύοντας την κοινωνία που καλούμαστε να ξανακτίσουμε, βάζοντας το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Πρέπει να αποφασίσουμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας απ' όσα μας έριξαν στο λάκκο με τα φίδια, να δουλέψουμε για να απαλλαγούμε από τους σημερινούς βραχνάδες, να εκμεταλλευτούμε εμείς ότι μπορούμε από τις περιστάσεις και να περιορίσουμε την εκμετάλλευσή μας από όσους καιροφυλακτούν και επιχαίρουν και εν τέλει να μην αφήσουμε την Ιστορία να ξαναεπαναλάβει τη σημερινή της σελίδα στο μέλλον.
Στις 15/6/47 η ελληνική κυβέρνηση με διακοίνωσή της προς την πρεσβεία των ΗΠΑ αναλαμβάνει ορισμένες υποχρεώσεις. Στις 29/6/47 υπογράφεται η συμφωνία για την παροχή της βοήθειας. Στις 18/1/48 έρχεται η συμφωνία στην ελληνική Βουλή, κυρώνεται και γίνεται νόμος του κράτους.
Τα σπουδαιότερα από τα 12 άρθρα της συμφωνίας προβλέπουν τα εξής: (σε απόδοση όχι δική μου ... στη Δημοτική. Επιφυλλάσομαι για την πλήρη ακρίβεια και ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για τυχόν ανακρίβειες).
Άρθρο 4: «…η αμερικανική αποστολή θα παρέχει κάθε συμβoυλευτική βοήθεια και θα ασκεί κάθε λειτουργία που θα ήταν αναγκαίες και ενδεδειγμένες για να βοηθήσουν την Ελληνική Κυβέρνηση να χρησιμoπoιήσει πιο αποτελεσματικά κάθε βοήθεια που δίνεται από τις ΗΠΑ στην Ελλόδα, αλλά και τους ίδιους τους πόρους της Ελλάδας.
Άρθρο 5: «Η Ελληνική Κυβέρνηση θα διευκολύνει, την Αμερικανική Αποστολή, στη χρησιμοποίηση προσώπων ελληνικής εθνικότητας και κατοικίας. Το προσωπικό της Αμερικανικής Αποστολής και η περιουσία της Αποστολής και του προσωπικού της θα έχουν στην Ελλάδα τα ίδια πρoνόμια και φορολογικές απαλλαγές που έχει το προσωπικό της Πρεσβείας των ΗΠΑ και η περιουσία της Πρεσβείας και του πρoσωπικού της».
Άρθρο 7: «… Η ελληνική Κυβέρνηοη θα παρέχει στην Αμερικανική Αποστολή την ευκαιρία και θα συνεργαστεί μαζί της για την παροχή πλήρους και συνεχούς δημοσιότητας μέσα στην Ελλάδα, που θα περιλαμβάνει περιοδικές εκθέσεις της Αποστολής για ενέργειες σχετικές με τη Συμφωνία αυτή και το σκοπό, την πηγή, το χαρακτήρα, τα ποσά και την πρόοδο της βοήθειας αυτής». .
Άρθρο 8: «Η Ελληνική Κυβέρνηση δε θα μεταβιβάζει χωρίς τη συγκατάθεση του Προέδρου των ΗΠΑ δικαίωμα ή κατοχή οποιουδήποτε αντικειμένου ή πληροφορίας που πήρε μ’ αυτή τη Συμφωνία, ούτε θα επιτρέπει, χωρίς τέτοια συγκατάθεση, τη χρησιμοποίηση τέτοιου αντικειμένου, ή τη χρησιμοποίηση, ή αποκάλυψη τέτοιας πληροφορίας από κανένα που δεν είναι αξιωματούχος ή υπάλληλος ή εκπρόσωπος της Eλληνικής Κυβέρνησης ή για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, εκτός από εκείνο για τον οποίο χορηγούνται το αντικείμενο ή οι πληροφορίες».
Άρθρο 9: «Η Ελληνική Κυβέρνηση δε θα χορηγήσει χρηματικά ποσά και δε θα διαθέσει ξένο συνόλλαγμα (από τη βoήθεια), παρά μόνο με τη συγκατάθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, για την καταβολή κεφαλαίου ή τόκου του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας που εκκρεμεί».
Η «WASHINGTON POST» έγραψε τότε : «Oι διπλωματικοί παράγοντες αδυνατούν να βρούν, σ’ όλη τη σύγχροvη ιστορία, περίπτωση ανάλογη που με τόση σπουδή μια μικρή χώρα αναθέτει το χειρισμό των εσωτερικών της υποθέσεων σε μια άλλη χώρα».
Ίσως πλέον έχουμε ανάλογη περίπτωση με την ίδια χώρα σε ενεστώτα χρόνο...
Πάντως παρ' όλη την ξένη εποπτεία στο Σχέδιο Μάρσαλ, πολλά χρήματα δεν κατέληξαν επ' ωφελεία του Ελληνικού Λαού αλλά υπέρ συμφερόντων. Επίσης πρέπει ν' αναγνωρίσουμε ότι το Σχέδιο Μάρσαλ υπήρξε όχημα της ανάπτυξης της Ελλάδας ως τη μεταπολίτευση. Όπως πρέπει να πούμε ότι η Ελλάδα του Διεθνούς Ελέγχου και του Εδουάρδο Λο έφθασε στο επίπεδο της Ελλάδας του Ελευθερίου Βενιζέλου, των Βαλκανικών επεκτάσεων, που δυστυχώς πνίγηκαν μέσα στη δίνη του μεγαλοιδεατισμού εκείνης της εποχής.
Γι' αυτό όλα εξαρτώνται ασχέτως των εποπτειών και από τη δική μας θέληση να βγούμε από το τέλμα αλλάζοντας νοοτροπία και προστατεύοντας την κοινωνία που καλούμαστε να ξανακτίσουμε, βάζοντας το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Πρέπει να αποφασίσουμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας απ' όσα μας έριξαν στο λάκκο με τα φίδια, να δουλέψουμε για να απαλλαγούμε από τους σημερινούς βραχνάδες, να εκμεταλλευτούμε εμείς ότι μπορούμε από τις περιστάσεις και να περιορίσουμε την εκμετάλλευσή μας από όσους καιροφυλακτούν και επιχαίρουν και εν τέλει να μην αφήσουμε την Ιστορία να ξαναεπαναλάβει τη σημερινή της σελίδα στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου