Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει...


Δημήτρης Κοτσαρίδης. Ο τέταρτος νεκρός. Τον αποχαιρέτησε ο κόσμος σήμερα στο νεκροταφείο του Βύρωνα.

«Εμείς δεν είχαμε χημικά. Ήμασταν άοπλοι. Ο Δημήτρης δεν ήταν εκεί για βόλτα. Αγωνιζόταν για να έχει ο κόσμος δουλειά και να ζει αξιοπρεπώς. Ο Δημήτρης ήταν χωρίς μεροκάματο και η γυναίκα του κι αυτή άνεργη, με ένα δάνειο 750 ευρώ τον μήνα και δύο κόρες 29 και 22 ετών. Να καθόμαστε να προσκυνάμε; Πήγαμε να αγωνιστούμε».

Λόγια από την αδελφή της γυναίκας του, που φανερώνουν τη φρόνηση και θέληση να πολεμήσουμε την εξαθλίωση, που φέρνει η ετεροβαρής αντιμετώπιση της κρίσης απ' όσους θέλουν να μας μετατρέψουν σε βαριά τιμωρημένα παραδείγματα προς αποφυγή από τις κοινωνίες των άλλων λαών. Αξιοπρέπεια. Προσπαθούμε να την βαστάξουμε. Όσοι νομίζουν, αν νομίζουν, ότι με θύματα θα κάμψουν τις αντιδράσεις όσων νοιώθουν να χάνουν την αξιοπρέπειά τους, θα ήταν καλύτερα να αποχωρήσουν όσο είναι καιρός και δεν έχει επέλθει η πλήρης καταστροφή με την ολοκληρωτική ρήξη του κοινωνικού ιστού. Ακόμα και στην ανέχεια και στη φτώχεια, η φιλαλληλία και η αλληλεγγύη σε κρατάει ζωντανό. Ποια αλληλεγγύη κτίζεται για να κρατήσει το λαό ζωντανό μέσα στην κρίση; Η εμπιστοσύνη ότι όσοι ηγούνται προσπαθούν για το καλό δεν κτίζεται με θύματα αλλά αποκτιέται από τη στάση των ταγών, στάση που να αποτελεί έμπνευση και παράδειγμα για τους πολίτες. Αν συνεχίσουμε έτσι το μόνο που θα συνεχίσει να υπάρχει από την ως τώρα Ελλάδα ...θα είναι η δράση των κουκουλοφόρων...

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σκέπασε τον συμπολίτη μας.

2 σχόλια :

  1. Σε όλη την Ευρώπη η Δημοκρατία δείχνει οτι έχει καταλυθεί. Ενας νέος φασισμός πια καθορίζει τη ζωή μας και σχεδιάζει το μέλλον μας.
    Εδώ νομίζω οτι η αριστερά, οι φτωχοί πολίτες και κυρίως οι διανοούμενοι, οι οποίοι το τελευταίο καιρό είναι υπόπτως εξαφανισμένοι, οφείλουν να ανοίξουν ένα μεγάλο θέμα.
    Πως απαντάς στη βία της εξουσίας που αγνοεί την ανθρώπινη ύπαρξη προσβλέποντας μόνο στην αύξηση των χρηματαγορών?
    Ποιά είναι η δύναμή που έχει ο λαός στη κατοχή του προκειμένου να ανατρέψει τα σχέδια που γίνονται απο τους μεγάλους του πλανήτη εις βάρος τους?
    Πώς οι λαοί της Ευρώπης θα ενωθούν εναντίον του κοινού εχθρού? (αν βέβαια καταλάβουν ποιός είναι ο εχθρός)
    Δυστυχώς κάθε απάντηση κρύβει και μια μικρή ή μεγάλη απογοήτευση. Αυτή η κρίση του καπιταλισμού , μάλλον, θα έχει μεγάλο βάθος, αφού η πολιτική, όπως και η κοινωνία ζεί στη σήψη που χρόνια έθρεψε.
    Τι κρίμα!!! Ενας σωματικά νεκρός ακόμα απο τη πλευρά των "καλών"!!! χιλιάδες πνευματικά νεκροί απο τη πλευρά των "καλών"!!!
    Ανάψτε μια λάμπα ρε παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή