Ακούμε πολλά για την επιλεκτική χρεοκοπία, που παρότι ψηφίσαμε το μεσοπρόθεσμο, μπαίνει στο τραπέζι και μάλιστα άμεσα, αποδεικνύοντας ότι λύση μόνον με αφαίμαξη και άδικη και ετεροβαρή μάλιστα, δεν υπάρχει. Πέρα από τα όσα μάλλον ευτράπελα αναφέρονται στην μετάφραση του όρου "selective default" και το αν είναι η όχι χρεοκοπία η συγκεκριμένη μέθοδος, θεωρώ, σχολιάζοντας από το επίπεδο του αδαούς που προσπαθεί να ενημερωθεί και να καταλάβει, ότι η μέθοδος αφορά τον τρόπο της έκφανσης του αναγκαίου κουρέματος του χρέους και της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του, που από τον Μάρτιο συζητάει η ΕΕ και δεν αποφασίζει, επιτείνοντας την Ελληνική και Ευρωπαϊκή κρίση. Κρίσιμος παράγοντας της μεθόδου είναι η διάρκεια αλλά και κρισιμότατο ποιους επιλέγεις να μην αποπληρώσεις και να διαπραγματευθείς μαζί τους. Λέγεται πχ ότι αρνείσαι την αποπληρωμή των υποχρεώσεων των ομολόγων του 2013. Όλων ή προς κάποιους με τους οποίους μπορείς να έχεις προσυνεννοηθεί σχετικά; Και εδώ μπαίνει η διάρκεια της επιλεκτικής χρεοκοπίας...
Από tanea.gr :
"Πόσο διαρκεί η επιλεκτική χρεοκοπία;
Το καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας συνήθως είναι βραχυπρόθεσμο, μέχρι δηλαδή ο εκδότης των ομολόγων να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του έναντι των πιστωτών, συνήθως με επιμήκυνση ή «κούρεμα» του χρέους. Σε αυτή την περίπτωση, η επιλεκτική χρεοκοπία διαρκεί από κάποιες ώρες μέχρι λίγες ημέρες και στη συνέχεια οι επενδυτικοί οίκοι αναβαθμίζουν τον εκδότη των ομολόγων στην προηγούμενη βαθμολόγηση ή και σε καλύτερη. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της Ουρουγουάης, η επιλεκτική χρεοκοπία διήρκεσε μόλις 17 ημέρες . Αν όμως δεν βρεθεί λύση και η Ελλάδα αθετήσει τις υποχρεώσεις της για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε η χώρα θα βρεθεί για ολόκληρη τη διετία σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας."
Να υποθέσουμε ότι η επιλεκτική χρεοκοπία θα επιχειρηθεί μετά από σαφή και συμφωνημένη προσυνεννόηση με τους εταίρους της ΕΕ εκ των πιστωτών μας και όχι με ιδιώτες; Αν δεν είναι σίγουρη η αποδοχή της όποιας επιμήκυνσης ή του όποιου κουρέματος αποκλειστικά από τις κρατικές οντότητες των εταίρων της ΕΕ, που μας δανείζουν, τότε πάμε ξυπόλητοι στ' αγκάθια. Είναι σαφής η προσπάθεια κυρίως της Γερμανίας να βάλει ιδιώτες πιστωτές μας στο παιχνίδι του κουρέματος του χρέους της Ελλάδας. Αν περιμένουμε να διαπραγματευτούμε με αυτούς αφού κηρυχθεί η επιλεκτική χρεοκοπία, για να χάσουν έτσι λιγότερο οι εταίροι πιστωτές μας τότε πιθανότατα θα παίξουμε κάτι σαν ρώσικη ρουλέτα. Και δεν φαίνεται αυτό να σχετίζεται με το πως μεταφράζεται ο όρος "selective default". Είναι θέμα ουσίας.
Να σημειώσουμε ότι η διαβάθμιση "selective default" χρησιμοποιείται ΜΟΝΟΝ από τον ισχυρότερο οίκο αξιολόγησης, την Standard & Poors και συμπεριλαμβάνει αυτό που θέλουν οι Γερμανοί δηλαδή την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτικών τραπεζών στο κούρεμα του χρέους και την επιμήκυνση της αποπληρωμής του. Συνεπώς το βάρος του κουρέματος δεν πέφτει όλο στις πλάτες των κρατών των εταίρων, όπως επιδιώκουν και γι' αυτό κωλυσιεργούν από το Μάρτιο. Παράλληλα η ΕΚΤ μπορεί τεχνηέντως να συνεχίζει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα και να δανείζει έτσι τις ελληνικές τράπεζες γιατί παρακολουθεί όλους τους οίκους αξιολόγησης και δεσμεύεται από αυτόν με την καλύτερη αξιολόγηση και αξιολόγηση "Selective Default" (τη χειρότερη) έχει μόνον ένας. Αρά δεν υπάρχει πιστοληπτικό γεγονός.
Ποιοι όμως και πόσοι πρέπει να συμφωνήσουν εθελοντικά να κουρέψουν και να επιμηκύνουν; Και θα είναι προσυνεννοημένοι ή περιμένουμε να πιεστούν; Ή μήπως εν τέλει η επιλεκτική χρεοκοπία δεν είναι τίποτε άλλο από το Γαλλικό σχέδιο με Γερμανική χροιά ιδιωτικής συμμετοχής και έχουν δίκιο που φωνάζουν ότι χαθήκαμε στη μετάφραση;
Αν είναι πάντως να πειστούν ιδιωτικοί πιστωτικοί φορείς, θα πρέπει να είναι αυτοί που δεν θα κερδίζουν περισσότερα από τα CDS της μη επιλεκτικής χρεοκοπίας... Και δεν είναι λογικό να είναι όλοι πχ που οφείλουμε να αποπληρώσουμε το 2013 και όχι συγκεκριμένοι με τους οποίους μπορούμε να συνεννοηθούμε ή να συνεννοηθούν μαζί τους οι φορείς της ΕΕ, που πάνε να εφαρμόσουν αυτή την θεώρηση του Γαλλικού (Γερμανικού;;;) σχεδίου. Ας ελπίσουμε ότι οι ηγεσίες της ΕΕ θα φανούν αυτή τη φορά αντάξιοι των περιστάσεων και δεν θα χειροτερεύσουν την ήδη δραματική κατάσταση. 'Ενα είναι σίγουρο, ότι η βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους απαιτεί και το κούρεμα και την επιμήκυνση και δεν υπάρχει πλέον χρόνος να περιμένουμε την αλληλεγγύη των εταίρων μας και μόνο, για το δικό τους κομμάτι του χρέους όταν αυτοί επί μήνες την αρνούνται, διστάζοντας αν δεν εμπλακούν και οι ιδιώτες. Τι ρίσκα βάζει αυτή η εμπλοκή είναι το ζητούμενο και τότε θα φανεί αν η μετάφραση του όρου selective default είναι απλή φιλολογική σχέση με τη χρεοκοπία ή και πρακτική συσχέτιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου