Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Να πω και εγώ κάτι λίγα για το Οβριόκαστρο μια που όλοι μιλάνε...

Σίγουρα η Αττική χρειάζεται κάποιο χώρο και κάποια μέθοδο επεξεργασίας των απορριμάτων. Δεν είμαι ειδικός για να εκφέρω γνώμη έγκυρη για το θέμα και ούτε θα το επιχειρήσω. Κάποιες παρατηρήσεις αδαούς θα κάνω και ας ελπίσουμε ότι ίσως ενδιαφέρουν.

Σε αυτούς, που, θα έλεγα έκδηλα κακόπιστα, αναρωτιούνται για την Ελληνικότητα του Οβριόκαστρου και στο αν είχε Εβραίους (Θεοδωρόπουλος στα ΝΕΑ και Πορτοσάλτε στο ΣΚΑΙ), θα ήθελα να τους πληροφορήσω ότι απ' όσα έψαξα και βρήκα (πράγμα που εκείνοι σαν επαγγελματίες δημοσιολογούντες ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ), Οβριόκαστρα λένε σε πολλά μέρη της Ελληνικής επικράτειας, τα εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα κάστρα, πολύ πιθανόν επειδή λόγω υγρασίας και εγκατάλειψης, γεμίζουν από ένα αναρριχητικό φυτό, ονόματι αβρωνιά ή ΟΒΡΙΑ.

Για το Οβριόκαστρο, τη θέση του και την ιστορία του, θεωρώ σαν ιδιαίτερα κατατοπιστικό το άρθρο στο σύνδεσμο greekmonuments.gr. Την κήρυξή του σαν προστατευόμενο αρχαιολογικό χώρο μπορείτε να την δείτε στο σύνδεσμο με το σχετικό ΦΕΚ του Διαρκή Καταλόγου των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδας. Αλλά ας αντιπαρέλθουμε τα της αρχαιολογικής αξίας για λίγο και ας θεωρήσουμε το θέμα υπό το πρίσμα όσων λένε ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοια μνημεία υποδεέστερης αξίας και αντιθέτως ασφυκτιά από έλλειψη χώρου για την επεξεργασία των απορριμάτων.
Το ερώτημα είναι γιατί ενώ η Κερατέα έχει Βιομηχανικό Πάρκο, με κάποιους διαθέσιμους χώρους (ο Δήμος προσφέρει ένα αριθμό στρεμμάτων για σχετική χρήση, απ' όσο διαβάζω) και πιθανόν έχει και περί το βιομηχανικό πάρκο άλλους χώρους για τους οποίους δεν θα υπήρχε το πρόσκομμα του φυσικού κάλλους και της αρχαιολογικής θέσης, γιατί επιλέχτηκε το Οβριόκαστρο, που θα συναντούσε μια τέτοια αντίδραση, να δεχτώ και προσχηματική ίσως, όπως λένε τουλάχιστον οι δημοσιολογούντες και οι τυρβάζοντες για την ανάγκη επιβολής των αποφάσεων του κράτους (και δευτερευόντως ασχολούμενοι και με τις ανάγκες για την επεξεργασία των απορριμάτων); Ίσως οι απαλλοτριώσεις στοίχιζαν, οπότε το καλό μας κράτος είπε ας πάει και το παλιόκαστρο και οι παλιοπέτρες και παραλίες και θέες έχουμε και αλλού. Ίσως οι επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στο Βιομηχανικό Πάρκο θεωρούν επιζήμιο για τις δραστηριότητές, να βρίσκεται τόσο εγγύς με αυτές ένα ΧΥΤΥ.
Και να βάλω και το ερώτημα ανάποδα. Αν τέτοιοι χώροι επιλέγονταν, που δεν συναντούν τις αρχαιολογικές και φυσιολατρικές ιδιότητες του Οβριόκαστρου αλλά πιθανότατα είναι εγγύτερα στον κύριο οικιστικό όγκο της Κερατέας, θα γίνονταν δεκτοί από τους κατοίκους;
Το πιθανότερο είναι ότι και σ' αυτή την περίπτωση δεν δρούμε σαν κοινωνία αλλά σαν ομάδες στενών συμφερόντων και δεν ενεργούμε σαν κράτος πρόνοιας και οργανωμένης διαχείρισης, που μπορεί να πείσει τους πολίτες του ότι δρα για το κοινό καλό και βάσει σχεδιασμών, που έχουν μελετηθεί κάτω από αντικειμενικά επιστημονικά και μόνον επιστημονικά κριτήρια. Μπορεί να υπάρχει κακοπιστία των πολιτών προς το κράτος σε τούτη την περίπτωση αλλά τι έκανε αυτή η Πολιτεία άραγε για να έχει την εμπιστοσύνη των πολιτών της;

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου