Στον απόηχο των κινητοποιήσεων των βυτιοφορέων και των ουρών στα βενζινάδικα, καθώς και των ομιλιών και των συνεντεύξεων στη ΔΕΘ, υπάρχουν και άλλες μικρές (προς το παρόν) ειδήσεις με τη δική τους σημασία.
Διάβαζα την Κυριακή ότι εκεί στο Υπουργείο Παιδείας σκέφτονται να καταργήσουν το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (εν πρώτοις ιδρυθέν στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Γεωργίου Παπανδρέου του πρεσβύτερου) ή έστω να το ενοποιήσουν έτσι ώστε οι αρμοδιότητές του να εμπεριέλθουν σε άλλες επιτροπές. Με αφορμή την επιζητούμενη αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων εκπαίδευσης (πόσες τέτοιες έχουμε δει εδώ και τόσα χρόνια; Με ποιες επιτυχίες άραγε;), η κατάργηση του Ινστιτούτου θα αποτελέσει φορέα σε διάφορες άτυπες προς το παρόν παραεπιτροπές του Υπουργείου, να χρηματοδοτηθούν από το ΕΣΠΑ στα πλαίσια μάλιστα και αλλαγών στα βιβλία του ΟΕΔΒ, τα οποία μόλις πριν 3 χρόνια έχουν εκδοθεί και μάλιστα με συνεργασία του ΟΕΔΒ με τους εκδοτικούς οίκους σχολικών βοηθημάτων.
Θεωρώ πρόκληση να γίνει αλλαγή των σχολικών εγχειριδίων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και μάλιστα επιχορηγούμενη από χρηματοδοτικά πακέτα που σκοπό έχουν την αναπτυξιακή πολιτική της χώρας μας που η παραγωγική της μηχανή έχει παγώσει εδώ και καιρό. Ένα τέτοιο γεγονός μοιάζει με αυτά των δρόμων που τους ασφαλτοστρώνουν πρώτα, περνάει μετά από δυο βδομάδες μια ΔΕΚΟ και τους σκάβει για να κάνει τα δικά της έργα και μετά με νέο κόστος τους ξαναστρώνουμε.
Η πρόκληση είναι μεγαλύτερη στη σύγχρονη εποχή του ίντερνετ και της κοινωνίας της πληροφορίας, που δεν χρειάζεται ο μονόδρομος του εγχειριδίου αποκλειστικά για να δώσουμε πηγές μάθησης στους μαθητές. Από την άλλη και η όποια περικοπή ύλης μπορεί κάλλιστα να γίνει με βάση τα υπάρχοντα βιβλία και ειδικές οδηγίες στους διδάσκοντες.
Κάποιοι έχουν μάθει στις επιχορηγήσεις και στα έργα χωρίς αξία και ακόμα και τώρα, μέσα στην οικονομική κρίση, που υφιστάμεθα, φαίνεται δεν μπορούν να ξεμάθουν εύκολα.
Και όσο για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο μάλλον έμοιαζε σαν μια δικλείδα ασφαλείας ώστε να μην κάνει ότι θέλει ο όποιος Υπουργός και οι όποιοι παρατρεχάμενοί του. Αντί να καταργηθεί θα έπρεπε να γίνει πλήρως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ. Μήπως ο κύριος Πρωθυπουργός, αν γνωρίζει τι σχέδια υπάρχουν και αν όντως είναι έτσι τα πράγματα, θα ήταν καλό να διαφυλάξει και αναβαθμίσει το έργο του παππού του;
To παιδαγωγικό Ινστιτούτο είναι μια πονεμένη και δυστυχώς αποτυχημένη ιστορία. Τα αναλυτικά προγράμματα για το Γυμνάσιο (τα περίφημα ΔΕΠΣ) απέτυχαν παταγωδώς. Απέτυχαν γιατί ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Θα έπρεπε να συμπληρωθούν με αναλυτικα προγράμματα για το Λύκειο κάτι που ποτέ δεν έγινε. Αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται κάποια κεφάλαια και να μην διδάσκονται ποτέ κάποια άλλα. Οσο για την περίφημη μείωση της ύλης αυτό είναι ένα μεγάλο παραμύθι. Η ύλη που διδαχτήκαμε στο Λύκειο στη Φυσική πχ εμείς είναι περίπου 3 φορές μεγαλύτερη από την σημερινή. Ταυτόχρονα εμείς είχαμε 4-5 βδομάδες περισσότερο σχολείο από ότι σήμερα. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί εμείς μαθαίναμε πολύ μεγαλύτερη ύλη και οι σημερινοί κανακάρηδες μας δεν μπορούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιδαγωγικό Ινστιτούτο πρακτικά ποτέ δεν εκπλήρωσε τον σκοπό του και ποτέ δεν συνεργάστηκε με τις επιστημονικές ενώσεις αλλά και τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς φορείς.
Το πρόβλημα των οργανισμών και των φορέων στην Ελλάδα είναι ότι δεν επιτελούν το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκαν αλλά αύτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους καταργήσουμε αλλά να τους οργανώσουμε να επιτελούν το σκοπό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ορθό αυτό που αναφέρεις για την ανάγκη συνεργασίας του Ινσιτούτου με τις επιστημονικές ενώσεις. Στα χρόνια που ήμουν εγώ μαθεητής υπήρχε το ΚΕΜΕ αντί για το Παιδ. Ινστιτούτο και θεωρώ ότι φορείς σαν τη Μαθηματική Εταιρία και την Ένωση Ελλήνων Φυσι΄κών είχαν κάποιο λόγο και συμμετοχή.
Πάντως ένα Παιδ. Ινστιτούτο θα είχε σπουδαίο ρόλο αν ήταν μια ανεξάρτητη επιστημονική αρχή. Και σε τέτοια πρέπει ίσως ν' αναβαθμισθεί.
Βασίλη σαν πλέον ειδικός θα ήθελα να σχολιάσεις το κύριο σημείο της ανάρτησης, που δεν είναι η όποια ενοποίηση ή κατάργηση του Π.Ι. αυτή καθ' εαυτή αλλά σαν φορέας για να προχωρήσουν χρηματοδοτήσεις διαφόρων άλλων επιτροπών για έκδοση νέων βιβλίων με βάση και πάλι νέο αναλυτικό πρόγραμμα και μάλιστα με επιχορήγηση ΕΣΠΑ ενώ τα βιβλία και το υπάρχον αναλυτικό πρόγραμμα έχουν ηλικία μόλις 3 ετών. Θεωρείς ορθές τέτοιες "επενδύσεις" των χρημάτων για την ανάπτυξη της χώρας εν μέσω κρίσης; Είναι αναγκαία η έκδοση νέων βιβλίων;
Η αλήθεια είναι ότι η ανάρτηση στηρίζεται σε ειδησεογραφικές φήμες και όχι σε αποφάσεις και νομοθετήματα, οπότε παρακαλώ όσους τη διαβάσουν ή τη σχολιασούν να την δουν με αυτό το πρίσμα.
Ιωνα, ρώτα όποιον μαθητή θες Γυμνασίου και θα σου πει τα ίδια πράγματα. Οτι τα αναλυτικάπρογράμματα που φτειάχτηκαν ιδίως στα Μαθηματικά και τη Φυσική δεν είχαν λογική. Κατέβασαν την ύλη του Λυκείου στο Γυμνάσιο και την ύλη του Γυμνασίου στο Δημοτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να καταλάβεις στο δημοτικό το αναλυτικό πρόγραμμα στηρίζεται σε μια πολύ καλή ιδέα , στην ανακάλυψη των φυσικών νόμν από τους μαθητές μέσα από το πείραμα. Για να γίνει αυτό όμως χρειάζεσαι δασκάλους που κατλαβαίνουν και δεν προέχρονται από την θεωρητική κατεύθυνση χρειάζεσαι μικρά τμήματα και όχι τριαντάρια με αποτέλεσμα το σύστημα να μη δουλεύει. Για το μάθημα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο το οποίο αυτοί που το σχεδίασαν το ήθελαν να είναι σαν εγκυκλοπάιδεια όπου ο μαθητής θα αναζητεί κομμάτια γνώσης. Αντί για αυτό πολλοί δάσκαλοι βάζουν τους μαθητές να παπαγαλίζουν κομμάτια του βιβλίου. Πολλοί δάσκαλοι δεν χωρίζουν τους μαθητές σε ομάδες για να κάνουν πειράματα αλλά κάνουν μια επειδειξη στην τάξη. Ομως το αναλυτικό πρόγραμμα δεν εννοοούσε αυτό.
Στο Γυμνάσιο τα παιδιά διδάσκονται ηλιθιότητες όπως την μέση διανυσματική ταχύτητα. Δηλαδή ένας δρομέας 400 μέτρων όταν τελειώνει την κούρσα επειδή φτάνει στο σημείο που ξεκίνησε έχει μέση διανυσματική ταχύτητα μηδέν. Αν έχουμε τον θεό μας. Για να μην πάω στα μαθηματικά που στο δημοτικό δεν κάνουν απλή μέθοδο των τριών και κάνουν μοτίβα (ένα είδος ακολουθιών).
Τα προγράμματα απέτυχαν. Πρέπει να δει το υπουργείο γιατί και να φροντίσει να φτιάξει νέα ρεαλιστικά. Οχι να κάτσουν 3 τύποι σε ένα γραφείο και σε 2 μήνες να παρουσιάσουν πρόγραμμα.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Θα στο πω με ένα παράδειγμα. Οταν πριν 10 χρόνια ο Αρσενης αλλάξε το νόμο το ΚΕΕ έφτιαξε μια καταπληκτική σειρά ασκήσεων με βάση το πρόγραμμα (τράπεζα θεμάτων). Ο τζίρος των φροντιστηριακών βιβλιων έπεσε πολύ. Οι εκδοτικοί οικοι έβγαζαν τις λύσεις αυτών των ασκήσεων γιατί κανείς δεν αγόραζε τα βιβλία τους. Μόλις άλλαξε η ύλη η προσπαθεια αυτή δεν επαναλήφθηκε. Γιατί; Να σκεφτεις ότι ακόμα και σήμερα σε πολλά φροντιστήρια χρησιμοποιούμε στην αντίστοιχη ύλη εκείνες τις ασκήσεις.
Αυτό λοιπόν που θεωρώ σωστό είναι η δημιουργία σύγχρονων αναλυτικών προαγρμμάτων με τη συμμετοχή των ενεργών εκαπιδευτικών για μια φορά στην Ελλάδα, και όχι από κρυφές επιτροπές όπως έκανε το υπουργείο πέρσι για το πετσόκομα της ύλης. Η δουλειά αυτή θα πάρει χρόνια και δεν μπορεί να γίνει ούτε σε τρεις ούτε σε 5 μήνες.