Αχ κε Έβαλντ ... Στα λέγαμε.

Εκείνη την κρύα νύκτα, στις 19-12-2007, ο Πανιώνιος του Έβαλντ Λίνεν έχασε από τους μικρούς της αδιάφορης Μπορντώ, την πρόκριση στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, με 2-3 μέσα στη Νέα Σμύρνη, αν και προηγήθηκε με 2-0 στο 21' και χρειαζόταν απλά τη διαχείριση του σκορ απέναντι σε άπειρους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Στο τέλος μάλιστα θα του αρκούσε για την πρόκριση και η ισοπαλία με 2-2 αλλά "κατάφερε" να δεχτεί γκολ στο 90' και ν' αποκλειστεί.
Τότε ο κος Έβαλντ ήταν κυανέρυθρος ημίθεος και η αγάπη που τον περιέβαλαν οι Πανιώνιοι οπαδοί δεν χώραγε αναζήτηση των ευθυνών από μέρους του. Αρκέστηκε λοιπόν σε ουδέτερες δηλώσεις για την απώλεια της ευκαιρίας για πρόκριση και ευχές για ταχεία ανάκαμψη από το σοκ του αποκλεισμού.

Όταν ο κος Λίνεν προσλήφθηκε στον Ολυμπιακό, πολλοί και σ' αυτό και σ' άλλα blogs είχαν εκτιμήσει τη δυσκολία της αποστολής του, αφού θα είχε μια νέα ομάδα να μοντάρει, σε νέο διοικητικό περιβάλλον και με οπαδούς με μηδενική ανοχή και απαίτηση για άμεσα καλά αποτελέσματα. Ας προσθέσουμε σε αυτά και το γεγονός της ανάγκης να εμπλακεί ο Ολυμπιακός νωρίς στο Europa League. Και τέλος, άλλη μια παράμετρος είναι και το γεγονός ότι η νέα διοίκηση προχώρησε σε απόκτηση "τρανταχτών ονομάτων" (άσχετα βέβαια με το πρακτικό θέμα, αν κάποια ονόματα πχ Ριέρα, θα δείξει ο χρόνος αν μπορούν να προσφέρουν ανάλογα με την αξία τους ή έστω τα μισά αυτής). Η παράμετρος αυτή κορύφωνε τις υποχρεώσεις Λίνεν για άμεσα αποτελέσματα και έριχνε όλο το βάρος των ευθυνών πάνω του. Εφημερίδες των ερυθρολεύκων παρουσίαζαν το Λίνεν σαν τον πιο προνομιούχο προπονητή όλων των εποχών στον Ολυμπιακό, που όλα εξαρτιόνταν πλέον από τη δουλειά του και μόνο.

Η δική μας εμπειρία στον Πανιώνιο ήταν πως ο Λίνεν δεν είναι ο μάγος που θα φτιάξει σε χρόνο dt μια ομάδα όσο καλό υλικό και αν έχει. Ας θυμηθούμε κάτι βαριά σκορ που δεχτήκαμε στις πρώτες αγωνιστικές του Λίνεν στον Πανιώνιο και θα κατανοήσουμε την αλήθεια της φράσης αυτής.
Επίσης ο Λίνεν έδειξε να έχει πρόβλημα να φτιάξει την άμυνα της ομάδας, ιδίως όταν του έλειψε η ηγετική φυσιογνωμία του Πλετς. Προπονητής φύσει επιθετικός, έδειχνε ν' αδυνατεί να στήσει τα μετόπισθεν έτσι ώστε ν' αποφεύγονται τα λάθη και οι ασυνεννοησίες.

Τα παραπάνω αναλογιζόμενοι οι φίλοι του Πανιωνίου (και αυτοί που είναι προσωπικοί φίλοι του κου Έβαλντ) προδίκαζαν το μοιραίο στη σχέση Λίνεν - ΟΣΦΠ. Από τους περισσότερους στον Πανιώνιο, ο Λίνεν αγαπήθηκε περισσότερο σαν προσωπικότητα παρά σαν προπονητής, πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί στον Ολυμπιακό. Οι Πανιώνιοι, συνειδησιακά δεν είναι οπαδοί για τους τίτλους και τα μεγαλεία αλλά έλκονται από ταμπεραμέντα, συγκινησιακές προσεγγίσεις και θέσεις που τους διαφοροποιούν από τους άλλους. Όλα αυτά είναι αδύνατα σε ομάδες, που μακιαβελικά ζουν μόνο για την επικράτηση και την τόνωση του "εγώ" των οπαδών τους, μέσα από τίτλους και μεγαλεία.

Κε Έβαλντ, ίσως να ήταν η ευκαιρία σου για πρωταθλητισμό όντως, αλλά έχοντας την εμπειρία 3 ετών στη χώρα, θα έπρεπε να σταθμίσεις και τα παραπάνω και να δείξεις δείγματα αυτογνωσίας, που μάλλον στη βιασύνη σου ν' ανέβεις στο τρένο, δεν έδειξες.

Για μας τους μη ερυθρόλευκους, θα μπορούσα να πω διαβάζοντας τα της αποζημίωσης των 800.000 Ευρώ, ότι η υποσυνείδητη κακεντρέχεια θα μας έκανε να κραυγάσουμε με ειρωνεία, "Έβαλντ γερα, παρ' τους τα λεφτά", αλλά εκ φύσεως δεν μου αρέσει να υπακούω στο υποσυνείδητο και να επιχαίρω με τις καταστροφές των άλλων.
Απλά να θυμίσω στον κο Μαρινάκη, ότι ο εκλεκτός του, Ερνέστο Βαλβέρδε, όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, αποκλείστηκε την ίδια περίπου εποχή τότε από την Ανόρθωση του Κετσπάγια και μετά πήρε το νταμπλ...
Και όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, πήγε στη φοβερή Βιγιαρεάλ και τα έκανε ρόιδο. Η ζωή, κε Μαρινάκη δεν είναι γραμμικό φαινόμενο...