Πανιωνίτιδα

Φαίνεται όσοι σχετίστηκαν με το φετινό Πανιώνιο έχουν υποστεί, όπως και ο ίδιος ο Πανιώνιος, την αδυναμία επιτυχούς ολοκλήρωσης των προσπαθειών τους.
Είναι ένα είδος μιας ιδιότυπης ασθένειας, που θα ονομάσω "Πανιωνίτιδα".

Πρό ημερών, ο Ρεκόμπα με την Ντανούμπιο προηγήθηκε εντός έδρας στο 2', παίζοντας με ομάδα αποδυναμωμένη στην τελευταία περίοδο των μεταγραφών, λίγα λεπτά πριν τη λήξη ήταν μπροστά 3-2 και κατάφερε να χάσει με 3-4.

Σήμερα ο Φερέρα με τη Λόκερεν, έπαιζε εκτός έδρας με την Γκενκ, αλλά κατάφερε να προηγηθεί στο 58' και να κρατάει τον έλεγχο του αγώνα ως το 78'. Από κει και πέρα ισοφαρίζεται και μετά ... καταρρέει με άλλα δυο γκολ σε 10' λεπτά (και αποβολή στο 85') και χάνει με 3-1.

Την Τετάρτη ο Πανιώνιος για 85' ήταν με το ένα πόδι στους ημιτελικούς, χάνει κραυγαλέα ευκαιρία και ισοφαρίζεται αμέσως μετά και προ της λήξεως της κανονικής διάρκειας έχει καραμπινάτο δοκάρι. Μένει με 10 στην αρχή της παράτασης και σε δυο λεπτά δέχεται το μοιραίο γκολ, που παρά την ηρωική μετ' έπειτα προσπάθειά του, δεν μπόρεσε ν' ανατρέψει.

Είναι φαίνεται τόσο μεταδοτική η Πανιωνίτιδα, που και αυτοί, που έφυγαν από την ομάδα, συνεχίζουν να νοσούν χρονίως...

Θα κάνει σε μας εδώ κάτι ο ιατρός Παράσχος; Προσπαθεί ο άνθρωπος αλλά τα μέσα που διαθέτει δεν είναι και πολλά και έχει απολέσει και κάποια χρήσιμα εργαλεία και φάρμακα τελευταία. Για να δούμε.