Αν το 1999 είναι σημαδεμένο με τη φούσκα του χρηματιστηρίου, το 2009 μπορεί να θεωρηθεί το έτος του άγους των ασφαλιστικών εταιριών. Ξεκίνησε με την Ασπίδα και συνεχίζεται με άλλες συγγενείς εταιρίες. Πρόσφατα ετέθη υπό επιτήρηση η Commercial Value. Περισσότερα από 200.000 συμβόλαια ζωής της ΑΣΠΙΣ είναι στον αέρα καθώς ως σήμερα δεν μπορεί να διευθετηθεί ο τρόπος με τον οποίο το δημόσιο θα διασφαλίσει αυτούς τους ασφαλισμένους ώστε να μη χάσουν τα χρήματα, που κατ' ουσίαν είχαν αποταμιεύσει μέσω των ασφαλιστικών τους συμβολαίων. Άλλα τόσα και ίσως περισσότερα, πιθανόν να έχουν την ίδια τύχη, αν η Commercial Value ακολουθήσει την τύχη της ΑΣΠΙΣ. Και μάλλον θα υπάρξουν και άλλοι αδύναμοι κρίκοι στη συνέχεια. Το φαινόμενο εξελίσσεται σε μορφή χιονοστιβάδας και θυμίζει συμβάντα πυραμίδας σε άλλες χώρες.
Και το κράτος φαίνεται να βραδυπορεί και να μη έχει δυνατότητες κάποιων χειρισμών μέσα στα τόσα προβλήματά του.
Κάποιες αποφάσεις Παπαθανασίου της προηγούμενης κυβέρνησης θεωρούνται από τη νυν κυβέρνηση ότι έγιναν στο ποδάρι και απορρίπτονται τώρα.
Το ν' απορρίπτουμε βέβαια είναι το εύκολο. Το να βρίσκουμε λύσεις είναι το δύσκολο και αυτό είναι το ζητούμενο από τις κυβερνήσεις. Δεν χρειαζόμαστε άλλες εξουσίες, που το μόνο, που είναι άριστες να κάνουν, είναι να αναδεικνύουν τα σφάλματα των προηγούμενων.
Προφανώς τα όποια προβλήματα δεν λύνονται με εκρήξεις και καταστροφές. Σημασία έχει να κτίζουμε και όχι να γκρμίζουμε, να διορθώνουμε και όχι να ξεθεμελιώνουμε, βάζοντας μάλιστα σε κίνδυνο περιουσίες και ζωές ανθρώπων χωρίς καμμιά σχέση με τα όποια ζητήματα θεωρούμε σε λάθος κατεύθυνση.
ΑπάντησηΔιαγραφή