Οικονομική διαχείριση και ανάγκες ενίσχυσης

Αυτό που προέχει στον ποδοσφαιρικό Πανιώνιο στη δεδομένη στιγμή είναι να μπορέσει να κρατήσει το καλό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα και να διατηρήσει το momentum καλού ποδοσφαίρου και ικανοποιητικών αποτελεσμάτων, που υπάρχει εδώ και πολλές συνεχείς αγωνιστικές. Προσωπικά θυμάμαι αντίστοιχα καλή πορεία, και απόδοσης και αποτελεσμάτων, μόνο το 1971 και στη δεκαετία του '80 στην ομάδα του Αλέφαντου, που έμεινε αήττητη για μια ντουζίνα ματς (εντάξει είμαι "παλιός" αλλά όχι τόσο).

Επίσης είναι σαφές ότι η ΠΑΕ έχει και οικονομικούς στόχους συντήρησης και λιτότητας σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς και μετά από την πολύ άσχημη υπερβατική περυσινή σεζόν, που δημιούργησε δύσκολα ανοίγματα.

Δυστυχώς ο συνδυασμός αυτών των στόχων δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, εύκολος. Οι στόχοι δεν είναι ανεξάρτητοι, ο ένας του άλλου.

Η ομάδα έχει χάσει πολύτιμους βαθμούς από την επί τριετία αχίλλειο πτέρνα της στο κέντρο της άμυνας. Είναι μάλλον καθαρή η ανάγκη να κλείσουμε κάποτε αυτή την πληγή με ποδοσφαιριστή, που δεν θα παθαίνει χρόνιες θλάσεις, και που δεν θα 'χει βεβαρυμένο παρελθόν σοβαρότατου τραυματισμού ... και που θα είναι κανονικός σέντερ μπακ και όχι μαθητευόμενος.
Η ομάδα έχει μείνει με ένα μόνο επαγγελματία τερματοφύλακα, ενώ οι άλλοι δύο έχουν σοβαρότατους τραυματισμούς στον ώμο, που για τη θέση του τερματοφύλακα είναι επισφαλείς να δημιουργήσουν υποτροπή.
Πρόσφατο παράδειγμα των αναγκών της ομάδας είναι η για δεύτερη αγωνιστική πιθανή απουσία του μοναδικού της έμπειρου κλασσικού φορ, του Μπάλαμπαν, που ταλαιπωρείται και αυτός με τραυματισμούς. Στη Λάρισα τον αναπλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο ο Φανούρης Γουνδουλάκης, που όντως έχει ικανότητες πασπαρτού παίκτη. Βρίσκονται λύσεις εκ των ένδον αλλά όσο η ομάδα επιφορτίζεται με περισσότερους αγώνες, ίσως και οι εκ των ένδον λύσεις λιγοστεύουν ή γίνονται λιγότερο ικανές, σ' ένα ρόστερ με πολλούς νέους και άπειρους και με λίγους στο σύνολο ποδοσφαιριστές.

Είναι φανερό ότι η διατήρηση της δυναμικής της ομάδας στον Β' γύρο (όπου πέρυσι κατέρρευσε) περνάει και από την όποια δυνατή ενίσχυση του ρόστερ της, στα σημεία που πονάει. Οικονομικά αυτό δεν είναι εύκολο με τα σημερινά δεδομένα αλλά και από το γεγονός ότι και οι μεταγραφές του Ιανουαρίου, γίνονται πάντα με σκεπτικισμό, ιδίως σε όσο αφορά ελεύθερους προς μεταγραφή παίκτες, γιατί συνήθως είναι απροετοίμαστοι και δεν έχουν και πολύ χρόνο να προσαρμοστούν στην ομάδα.

Άποψή μου είναι ότι σε μια από τις θέσεις, του σέντερ μπακ ή του τερματοφύλακα, πρέπει απαραίτητα να γίνει προσπάθεια ενίσχυσης, για να κρατήσουμε τα κεκτημένα του Α΄γύρου και να συνεχίσουμε στον ίδιο ρυθμό.
Είναι ζητούμενο να μην γίνουμε "ΑΕΚ" ξοδεύοντας επιπόλαια, προσπαθώντας την όποια υπέρβαση, που πιθανόν στο τέλος να μην επιτευχθεί κιόλας. Η μεγάλη διοικητική επιτυχία θα είναι η συντηρητική επένδυση, που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο μέλλον και δεν θα δημιουργήσει περαιτέρω δυσβάσταχτα οικονομικά ανοίγματα στο σύλλογο. Μην ξεχνάμε ότι από την ΑΕΚ, που ανέφερα περιμένουμε και δόσεις αρκετές από μεταγραφές, τη στιγμή που η δυνατότητα της να ανταποκριθεί φαίνεται μηδαμινή.

Συνεπώς καλές οι εκ των ένδον οικονομικές λύσεις και ματσακονιές του προπονητή για να μπαλώνει τις όποιες τρύπες, αλλά μια που φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, ίσως ένα μικρό ρίσκο να δικαιολογείται. Αναζητείται η χρυσή τομή λοιπόν της οικονομικής και με μέλλον αγωνιστικής ενίσχυσης.