Ο κος Παπανδρέου "διαφημίζει" τα περί εφαρμογής του ήπιου οικονομικού μοντέλου ανάκαμψης με βάση τις προεκλογικές του υποσχέσεις σε αντίθεση με τον "Ιρλανδικό" μοντέλο, το οποίο τον ωθούσαν οι εταίροι της ΕΕ να εφαρμόσει. Παράλληλα σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, αναφέρει ότι πήρε πίστωση ενός έτους από τους εταίρους μας για να το εφαρμόσει. Παράλληλα δεν κρύβει ότι του είπαν πως όση διορία και να του δώσουν οι ίδιοι, αποκλείεται οι αγορές στην πράξη να τον αφήσουν για πάνω από ένα χρόνο ν' αυτενεργήσει.
Οι δηλώσεις του κου Παπανδρέου δείχνουν ότι περισσότερο ενδιαφέρει το πως θα παρουσιάσουμε το πρόγραμμα της ανάκαμψης παρά το να δράσουμε έγκαιρα και με τρόπο αποτελεσματικό. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε σε αυστηρή επιτήρηση απο την ΕΕ και πρέπει να μειώσουμε το έλλειμμα του δημοσίου στα επίπεδα του 9% ως το τέλος του 2010, βρίσκοντας δραστικούς τρόπους να περικόψουμε τις δημόσιες δαπάνες και να αυξήσουμε τα δημόσια έσοδα. Η κυβέρνηση αλλά και το κυβερνόν κόμμα συνεχίζουν να βρίσκονται σε ένα κυκεώνα ετερόκλιτων απόψεων ή αοριστολογιών σχετικά με το τι μέτρα πρέπει να ληφθούν.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας λανσαρίσματος των μέτρων κυκλοφόρησε δημοσκόπηση που παρουσιάζει όχι μόνο μια γενική τάση γύρω στο 50% να λέει ΝΑΙ στις θυσίες για να βγει η χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο, γεγονός φυσιολογικό και πηγάζον από τον πατριωτισμό των Ελλήνων, αλλά και περίπου το ίδιο ποσοστό να συμφωνεί με τους χειρισμούς Παπακωνσταντίνου και τις προτάσεις Λοβέρδου για τρία ταμεία στο ασφαλιστικό. Οι εξειδικευμένες ερωτήσεις στις δημοσκοπήσεις είναι προφανές ότι δίνουν μια στρεβλή εικόνα των πραγμάτων. Ας σκεφθούμε πόσοι από τους ερωτηθέντες ήσαν επαρκώς ενημερωμένοι για τους χειρισμούς Παπακωνσταντίνου ή για τις προτάσεις Λοβέρδου. Μήπως οι πιο πολλοί απάντησαν θετικά, ορμώμενοι από τη διάθεσή τους να βοηθήσουν να βγει η χώρα από την κρίση και με βάση την πρώτη τους απάντηση στη γενική ερώτηση περί θυσιών; Μήπως αρκετοί απλά απαντούν θετικά λόγω μικροκομματικής σκέψης και υποστήριξης;
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η δημοσκόπηση στο δεδομένο χρονικό σημείο χρησιμεύει σαν εργαλείο πειθούς του κόσμου για την υποστήριξη των μέτρων.
Πέρα απ' όλα αυτά, είναι σαφές ότι πρέπει σύντομα να βρει τη δύναμη η παρούσα κυβέρνηση να κάνει την υπέρβασή της για το καλό της χώρας. Το να λέει ο κος Παπανδρέου ότι θα πονέσουν αυτοί που πρέπει να πονέσουν για το καλό της χώρας, σε λόγους δεν αρκεί. Για να παρθούν τέτοια μέτρα κανένας κοινωνικός διάλογος δεν χρειάζεται, γιατί τα μέτρα αυτά τα στηρίζει η κοινωνική δικαιοσύνη, την οποία επαγγέλλονται να εφαρμόσουν. Οι κοινωνικοί διάλογοι είναι "χρήσιμοι" μόνον αν επιδιώκουμε να ξαναφορτώσουμε πάλι τα βάρη στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και είναι σαφές ότι και τέτοια σενάρια μελετώνται. Εφόσον ο κος Πρωθυπουργός θέλει να πληρώσουν αυτοί που στήριξαν τον ευδαιμονισμό τους σε βάρος του κράτους και της κοινωνίας, τότε άμεσα τα μέτρα που αφορούν αυτούς πρέπει να τα πάρει και να τα βροντοφωνάξει. Και αν σ' αυτούς που πρέπει να πληρώσουν συμπεριλαμβάνονται πιθανόν και συντεχνιακά συμφέροντα, ας συνδιαλεχθεί με τρόπο που δεν θα κάνει τη χώρα έρμαιο των κερδοσκοπικών βλέψεων των αγορών και δεν θα επιτείνει το πρόβλημα. Το πολιτικό κόστος είναι πρόσκαιρο αλλά οι ιστορικές ευθύνες μόνιμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου