ΤσακιροΦερεριάδα βγαλμένη από Χόλιγουντ

H gazzetta αρκετά εύστοχα σήμερα θεωρεί συναρπαστικό σενάριο για ταινία τη φετινή πορεία του Πανιωνίου, με το πως ξεκίνησε και πως πορεύεται, σενάριο που θα ζήλευε η Πανθηρική "Κληρονόμος", που προβάλλεται αυτή την εποχή.

Είναι μάλλον ξεκάθαρο ότι η στην πράξη ενασχόληση του Προέδρου με την ομάδα -κάτι που δεν έγινε για μεγάλο διάστημα πέρυσι- και μάλιστα μέσα από ένα σαφές πλάνο, έχει οδηγήσει στην αναβάθμιση, που παρακολουθούμε εδώ και καιρό, βασισμένη στη σκληρή δουλειά του προπονητή και των παικτών. Ο Πρόεδρος κατάφερε να μην βιαστεί όταν οι περισσότεροι από μας βιαστήκαμε. Στάθμισε τα δεδομένα σε μια φάση, που ήταν δύσκολο να σταθμιστούν. Η αλήθεια είναι ότι ο προπονητής Φερέρα έχει ένα σαφές παρελθόν με αντίστοιχες χαμηλού επιπέδου πτήσεις στις αρχές των σεζόν σε ομάδες που εργάστηκε στο παρελθόν και αυτές οι χαμηλές πτήσεις είχαν καταλήξει σε απολύσεις. Από την άλλη έμπειροι παράγοντες όπως ο Πανόπουλος της Ξάνθης έλεγαν και ξανάλεγαν ότι ήταν χοντρό το λάθος τους να τον διώξουν άκαιρα και να μην τον αφήσουν να δείξει τη δουλειά του. Και είναι πράγματι σωστό ότι σε αρκετές περιπτώσεις που αφέθηκε να δουλέψει, ο κος Εμίλιος έδειξε αποτελέσματα, όπως πέρυσι στον Πανθρακικό. Ο Πρόεδρος του Πανιωνίου λοιπόν, επιλέγοντας την προσήλωση στις επιλογές του και την διαχείριση με υπομονή σε επίπεδο Ευρωπαϊκού συλλόγου με πρόγραμμα και πλάνο, πήρε εν τέλει μια απόφαση, που η πορεία της ομάδας, τα αποτελέσματα και το ποδόσφαιρο που παίζει τον δικαιώνουν απόλυτα και αυτόν και τον προπονητή. Και μάλιστα έχει δημιουργηθεί ένα τέτοιο momentum, που ούτε τα "χοντρά" προβλήματά της δεν φαίνεται να κόβουν την πορεία αυτής της ομάδας. Χωρίς αναπληρωματικό τερματοφύλακα, με τον δευτεροτρίτο γκολκήπερ της κάτω από τα δοκάρια της και μάλιστα μετά από περίοδο ψυχολογικής του κατάθλιψης λόγω παραμερισμού, χωρίς τρία από τα στελέχη βεντέτες της, καταφέρνει ν' αγωνίζεται εκτός έδρας για νίκες και να κοιτάει όλα τα ματς με το μάτι του νικητή.

Σίγουρα έχει και τα στραβά του ο κος Εμίλιος, λόγω των, σε κάποιες στιγμές, αργών ανακλαστικών του στις αλλαγές ή διαφόρων εμμονών, που δεν φαίνεται να ξεπερνά, αλλά δεν μπορεί κανένας να του αρνηθεί την τεράστια εργατικότητα και την προσπάθεια να κτίσει μια ομάδα, που παίζει καλό ποδόσφαιρο και κάνει τους φιλάθλους να χαίρονται που πλήρωσαν το εισιτήριό τους για να την παρακολουθήσουν να παίζει, μια ομάδα που αναγκάζει τους αντιπάλους να την αντιμετωπίζουν πολλές φορές σκληρά και αθέμιτα γιατί δεν έχουν άλλο τρόπο να την ανακόψουν. Ίσως αυτό που μένει και που τόνισε και ο ίδιος ο Φερέρα είναι να μάθει η ομάδα την ανωτερότητα της να τη μετουσιώνει και σε βαθμούς και αποτελέσματα με πιο αποδοτικό τρόπο. Κάποιοι κερδίζουν πρωταθλήματα κυρίως γιατί έχουν μάθει να παίρνουν τις λεγόμενες επαγγελματικές νίκες. Σιγά-σιγά μπορούμε να το μάθουμε και μεις αυτό. Αν μας επιτρέψουν τα οικονομικά μας μάλιστα να καλύψουμε και τα 2-3 κενά που έχουμε ή έστω κάποια απ' αυτά και μας ευνοήσει και η τύχη (τραυματισμοί κλπ), πιθανόν να είναι φέτος μια περίοδος, αν όχι υπέρβασης, έστω αρχής για μια ομάδα οργανωμένη, με στόχους και πορεία αντάξια της ιστορίας της. Ο φετινός Πανιώνιος δείχνει ικανός να το κάνει αυτό και οι φίλοι της ομάδας πρέπει να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη θέρμη να στηρίζουμε την προσπάθειά του, χωρίς πιθανές πρόσκαιρες απογοητεύσεις, που μας κρατούν μακριά από το κυανέρυθρο στρατόπεδο, γιατί όπως έδειξε και η αρχή της περιόδου, οι επιτυχίες κτίζονται και μέσα από τα μαθήματα, που σου προσφέρουν οι αποτυχίες και νικητής είναι αυτός που στέκεται ψύχραιμος και δυνατός στις δύσκολες στιγμές.