Προς Πειθαρχική Επιτροπή

Είναι σαφές ότι αρμοδιότητά σας είναι να κρίνεται την παράβαση νόμων και κανονισμών και να τιμωρείται με αντικειμενικότητα και δικαιοσύνη τις παραβάσεις. Στην περίπτωση της καταγραφής από τον παρατηρητή αγώνα του επεισοδίου Εστογιαννόφ-Αραούχο, θα 'θελα να επισημάνω μια ιδιαιτερότητα, που πιθανόν δεν αναφέρεται στο γράμμα του νόμου, αλλά θεωρώ πως μπορεί να περικλείεται στο πνεύμα του νόμου.

Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα της αρμοδιότητας της αθλητικής δικαιοσύνης, να ασχοληθεί με ένα γεγονός, που αναφέρεται στο φύλλο αγώνα, αν και συνέβη μετά τον αγώνα και που άλλοι θα το τοποθετούσαν περισσότερο στην αρμοδιότητα της ποινικής δικαιοσύνης. Εν πάση περιπτώσει οι εντεταλμένοι φορείς, όπως εσείς και ο παρατηρητής γνωρίζουν τις αρμοδιότητες των καλύτερα από τον οιονδήποτε τρίτο.

Θ' αναφερθώ στις αφορμές του επεισοδίου, που καλείσθε να κρίνετε. Και οι αφορμές αυτές δημιουργήθηκαν εντός αγωνιστικού χώρου.
Ένας ποδοσφαιριστής προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο και ένας άλλος προσπαθεί να του θερίσει τα πόδια. Υπήρξαν φάσεις, όπου ως θεατές του αγώνα είδαμε όχι μόνο εικόνες επεμβάσεων, που απειλούσαν τη σωματική ακεραιότητα ενός ποδοσφαιριστή, που πρόσφατα επανήλθε από σοβαρό τραυματισμό αλλά ακόμα και ακούσαμε στις κερκίδες και ήχους από τα κτυπήματα και τους πόνους. Όπως υπήρξαν εικόνες, που παρακολουθήσαμε το "δρεπανηφόρο" ποδοσφαιριστή σε αντεγκλήσεις με το θύμα του και με τον επόπτη που υποδείκνυε τις παραβάσεις (μήπως η μαρτυρία του συγκεκριμένου βοηθού -ο βοηθός στη δεξιά πτέρυγα οπώς αναπτυσσόταν η επίθεση του Πανιωνίου στο Β' μέρος - έχει κάποια σημασία για την προς εκδίκαση υπόθεση;). Δεν γνωρίζω πόσες απ' αυτές έχουν καταγραφεί από τον τηλεοπτικό φακό αλλά θέτω το ερώτημα προς εσάς τους αρμόδιους να κρίνετε, αν όλα αυτά πρέπει να τα αναζητήσετε και να τα λάβετε υπ' όψη σας πριν αποφασίσετε.
Υπάρχει ένας διαιτητής, που αποφάσισε να ακολουθήσει τη διαιτητική τακτική του "σφυρίζω λίγο για να παιχτεί ποδόσφαιρο...", καταλήγοντας να αδικεί αυτούς που προσπαθούσαν να παίξουν τεχνικό ποδόσφαιρο υπέρ όσων παντί τρόπω επεδίωκαν την ανασταλτική δράση και να θέτει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των αγωνιζομένων.

Κύριοι, η υψίστης σημασίας αποστολής σας είναι η εφαρμογή των νόμων. Ίσως κανείς δεν μπορεί να σας ψέξει αν για το αδίκημα, που θα δικάσετε, εφαρμόσετε το γράμμα του νόμου. Σαν λειτουργοί όμως και σαν άνθρωποι καλείστε να αναλογισθείτε αν η απόφασή σας, τιμωρώντας αυστηρά το συγκεκριμένο αδίκημα, δικαιώσει παράλληλα, όσους στους αγωνιστικούς χώρους, με περισσή αντιεπαγγελματική συμπεριφορά, δεν σέβονται τη σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων τους. Καλείσθε ν' αναλογισθείτε αν εφαρμόζοντας το νόμο και τον κανονισμό, με βάση μια στενή θεώρηση του υπό την κρίση συμβάντος, αδικήσετε αυτούς, που στο γήπεδο προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο, υπέρ όσων προσπαθούν να "πάρουν πόδια" και να "θερίσουν αντιπάλους".
Η συγκεκριμένα απόφασή σας καλείται να εφαρμόσει τους κανονισμούς χωρίς να δώσει το παράδειγμα σε κάποιους στο μέλλον, ότι για παράδειγμα μπορούν να εκτελούν διατεταγμένες αποστολές εκκαθάρισης αντιπάλων τους στο γήπεδο και εν τέλει ο εν βρασμώ ψυχής αντίπαλος να τιμωρείται.

Πριν αποφασίσετε σας καλώ να δείτε στο διαδίκτυο τον τραυματισμό του τέως προπονητή του Πανιωνίου Λίνεν, που εν βρασμώ ψυχής, με ανοιγμένο το πόδι του από τον τραυματισμό, επετέθη εντός αγωνιστικού χώρου εναντίον του νυν ομοσπονδιακού προπονητή της Ελλάδος Ρεχάγκελ, θεωρώντας ότι ενεθάρρυνε τον αντίπαλο αμυντικό να τον κτυπήσει. Ποιά αθλητική δικαιοσύνη θα τιμωρούσε το Λίνεν για την πράξη του και ποια τον αμυντικό που τον θέρισε και τον όποιο ηθικό αυτουργό;