To λιμάνι

Αντιγράφω από ανακοίνωση του ΟΛΠ, κάποιες από τις επιπτώσεις της απεργίας των λιμενεργατών στον Πειραιά:

1.απώλεια εισοδήματος ύψους 435.000€ μηνιαίως ,από τα ενοίκια κρηπιδώματος και προβλητών του ΣΕΜΠΟ,

2.απώλεια εισοδήματος 1.473.160€ μηνιαίως, από το εγγυημένο αντάλλαγμα της παραχώρησης,

3.ποινικές ρήτρες μέχρι 1.000.000€ για καθυστέρηση της έναρξης περιόδου παραχώρησης όπως προβλέπεται στην ισχύουσα Σύμβαση Παραχώρησης ΟΛΠ – Cosco,

4.έγερση απαιτήσεων εκ μέρους του παραχωρησιούχου για θετικές & αποθετικές ζημίες, η έκταση των οποίων δεν είναι δυνατό να προσδιορισθεί.

Η κυβέρνηση εξ αρχής μίλησε για ανάγκη διαλόγου. Τα δύο μέρη όμως, που καλούνται στον διάλογο, έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και το ζήτημα είναι αν τέτοιες απόψεις μπορούν να γεφυρωθούν με τον όποιο διάλογο. Οι λιμενεργάτες υποστηρίζουν την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας με την Cosco με παράλληλο μπλοκάρισμα των δραστηριοτήτων της, η δε κυβέρνηση την τήρηση της συμφωνίας και την εφαρμογή του υπογραφέντος νόμου, ... αλλά με τη συμφωνία των εργαζομένων!

Νομίζω σε αυτή τη φάση και δεδομένων και των ισχυρών βλαπτικών επιδράσεων και στην πολύπαθη εμπορική κίνηση, η κυβέρνηση πρέπει με παρρησία να κινηθεί σε μέτρα εξασφάλισης της άμεσης εφαρμογής της συμφωνίας, με παράλληλη εξασφάλιση ότι κανείς δεν θα χάσει θέση εργασίας ως ότου η προβλήτα που μένει στον ΟΛΠ είναι έτοιμη για πλήρη λειτουργία.

Η κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί με βάση το γενικό συμφέρον και όχι με βάση τα συντεχνιακά συμφέροντα. Έχει τη λαϊκή βάση από την πρόσφατη εκλογική εντολή για να το κάνει.

Αν όμως κρίνει ότι η συμφωνία της ΝΔ είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα, τότε επίσης με παρρησία πρέπει να βγει και να την καταγγείλει σαν κυβέρνηση πλέον και όχι με τη μορφή κομματικού προεκλογικού πυροτεχνήματος ... ή να εξηγήσει στους απεργούς καθαρά και ξάστερα ότι πέραν της συμφωνίας για το λιμάνι υπάρχουν και άλλα προσδοκώμενα από τις συνεργασίες με τους Κινέζους και αυτά δεν μπορούμε να τα υπονομεύσουμε.