Δηλώσεις Ερντογκάν

Σημαντική εντύπωση δημιούργησαν οι πρόσφατες δηλώσεις Ερντογκάν, που απέδωσε τις εκδιώξεις διαφόρων εθνοτήτων από την Τουρκία στο παρελθόν σαν εκδηλώσεις φασιστοειδούς νοοτροπίας και αναρωτήθηκε αν εν τέλει βγήκε κερδισμένη η Τουρκία από αυτή την λανθασμένη τακτική.

Κατ' αρχάς πριν αξιολογήσουμε ως εντυπωσιακή την αυτοκριτική Ερντογκάν, θα πρέπει να τονίσουμε ότι επρόκειτο για εσωκομματική ομιλία του κόμματός του, ΑΚΡ και θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψη μας τον αντικεμαλικό και ισλαμιστικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου κόμματος.

Επίσης θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψη μας ότι ο Ερντογκάν έχει πολιτικές προσδοκίες από το άνοιγμα της Τουρκίας προς τη Δύση, οπότε εύκολα κατά διαστήματα μπορεί να κάνει ανέξοδες κινήσεις και δηλώσεις εντυπωσιασμού που να "υπονοούν" τη διάθεση της Τουρκίας σε δημοκρατικά, πολυπολιτισμικά ανοίγματα και ρήξεις με το παρελθόν της.

Η ειδησεογραφία μάλιστα αντιπαραβάλει τις δηλώσεις Ερντογκάν με δηλώσεις του υπουργού άμυνας Γκιονούλ, τον περασμένο Νοέμβριο, που τόνιζαν το απαραίτητο των ανταλλαγών πληθυσμών για τη δημιουργία του έθνους-κράτους της σύγχρονης Τουρκίας.

Ίσως βέβαια ο Ερντογκάν έχει πιάσει το νόημα της εποχής της παγκοσμιοποίησης, που τείνει να εξαλείψει τα Έθνη- Κράτη και να τ' αντικαταστήσει με πολυπολιτισμικές κρατικές οντότητες και προσπαθεί να προετοιμάσει τη Τουρκική κοινωνία προς αυτή την κατεύθυνση, δείχνοντας διορατικότητα σύγχρονου πολιτικού, αποδεσμευμένου από τα βαρίδια του παρελθόντος (όσο και αν πίσω του καιροφυλακτεί ο Κεμαλικός Τουρκικός Στρατός, που συνεχίζει να θεωρεί ότι η Τουρκία είναι κτήμα του - στρατός με κράτος και όχι κράτος με στρατό).

Μην ξεχνάμε ότι ο Ερντογκάν και το κόμμα του είναι κάτι σαν νεο-οθωμανοί (κατά το Νεότουρκοι των αρχών του 20ου αιώνα) και πιθανόν φέρουν την παράδοση ανεκτικότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας (ως γνωστόν αυτοκρατορία μη πολυπολιτισμική δεν νοείται στην παγκόσμια ιστορία, έστω και αν σε όλες υπήρχε μια κυρίαρχη εθνική ή θρησκευτική πλειοψηφία).

Η Έλληνες ως συνήθως πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά είναι σαφώς προτιμητέο για μας, ο ηγέτης της γείτονος να κάνει τέτοιες δηλώσεις, που δείχνουν κάποια διάθεση συνεννόησης και καταγράφονται σαν παραδοχή παρελθόντων λαθών από τη διεθνή κοινή γνώμη.