Φαύλος κύκλος

Η χώρα μας έχει κληθεί να βγάλει το φίδι από την τρύπα εν μέσω ενός διεθνούς εκβιαστή, που εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό / προσφυγικό και συμμάχων που εγκλώβισαν ψυχές στην Ελλάδα για να κρατήσουν την πάρτη τους μακριά από το πρόβλημα.

Βλέπω τις προσπάθειες των Τούρκων, ποιων, των Τούρκων, που έχουν γράψει όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Κύπρο, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, να προσπαθούν εναγωνίως με βιντεοσκοπήσεις, να δείξουν push-backs Ελληνικού λιμενικού στο Αιγαίο. Ως θεματοφύλακες του Διεθνούς Δικαίου... Ο λύκος ενδιαφέρεται για τα πρόβατα.
Βλέπω τα τούρκικα χημικά που ρίχνουν όσοι προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα στον Έβρο.
Δεν βλέπω την άφαντη Frontex και το ΝΑΤΟ και όλους εκείνους, που φοβούνται μην χάσουν τα αφεντικά τον παρά στην Τουρκία.
Ακούω κάποια ζορισμένα αχ και βαχ από την Εσπερία (αντί βέβαια να κάνουν και κάτι που θα βοηθούσε κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους να γυρίσουν στις πατρίδες τους αντί να θεωρούν σαν μόνη ελπίδα την Ευρώπη (άραγε γιατί όχι πχ και την αναπτυσσόμενη Ανατολή ή τη Ρωσία; Εκεί μάλλον οι πόρτες είναι ερμητικά κλειστές. Εκεί δεν μπορούν οι ΜΚΟ να δράσουν...).

Σε αυτό το λυπηρό περιβάλλον, χάνεται κάθε έννοια ανθρωπιάς. Τίποτα. Όλα για τα συμφέροντα αυτών, που διαφεντεύουν τον κόσμο και έχουν φτιάξει αυτό το δράμα, που παρακολουθούμε. Ένας φαύλος κύκλος, που απλοί άνθρωποι έχουν γίνει θύματα και έρμαια και τα πιο αδύνατα κράτη, υποχείρια των παγκόσμιων ολιγαρχών και των γεωπολιτικών συμφερόντων.

ΥΓ: Και η μυλωνού τον άνδρα της... Αναφέρομαι στο Βούλγαρο πρωθυπουργό Μπορίσοφ, που είναι και εταίρος στην ΕΕ της Ελλάδας (!!!), που πήγε στον Ερντογάν υποτίθεται να μεσολαβήσει.  Για ανίερες συμμαχίες, που θα τον κρατήσουν στο απυρόβλητο και πιθανόν να του αποφέρουν και κάποια πλεονεκτήματα, αναλόγως των εξελίξεων, πήγε. Τυχαίο ότι δεν υπάρχει καμιά μεταναστευτική / προσφυγική ροή προς Βουλγαρία; Τίποτα εκεί. Μήπως ξέρει ο κος Μπορίσοφ τίποτα για κλειστά σύνορα; Λέω, μήπως θυμάται άραγε;

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα είναι ένας σάκος του μποξ στο πρόβλημα και έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για να μας κατηγορεί ο ένας και ο άλλος και για να κάνει τα παιχνίδια του ο Σουλτάνος. Ο Σουλτάνος στον οποίο η Ευρώπη με τις συμφωνίες, που έχει κάνει, έχει δώσει τα κλειδιά του προβλήματος. Ο ασκός του Αιόλου είναι ανοικτός και από το γεγονός ότι δεν είναι δυνάμεις της συντεταγμένης πολιτείας μόνον στα σύνορα και όσοι άλλοι εμπλεκόμενοι υπάρχουν είναι προφανώς επιρρεπείς στο να μην τηρούν τα όσα πρέπει να γίνονται.

Το μεταναστευτικό / προσφυγικό ζήτημα έχει επίσης δώσει δουλειά σε πολλούς για αρκετό καιρό τώρα και είναι φανερό ότι δεν είναι ένα πρόβλημα που θα λυθεί με τη δουλειά τέτοιων και με χρηματοδοτήσεις, παρά μόνον όταν τα παγκόσμια συμφέροντα, που συγκρούονται στις επίμαχες περιοχές των δεινοπαθούντων, σταματήσουν να διαλύουν τις χώρες τους. Αν μη τι άλλο έτσι, ένας κλάδος του προβλήματος, το καθαρά προσφυγικό, δεν βρει σχετική διέξοδο. Το πρόβλημα των ροών των οικονομικών μεταναστών θα παραμείνει και δεν μπορεί να λυθεί βέβαια με αποθήκες ψυχών και αρκετές ΜΚΟ που βοηθούν στην αποθήκευση και κράτη, που δεν θέλουν να συνεισφέρουν σε τίποτα πέραν του να πληρώνουν άλλους για να αποφύγουν οι ίδιοι το ζήτημα.

ΥΓ2: Το άκουσα από τον κύριο Φίλη στην ΕΡΤ1 και νομίζω δικαιολογεί το πως και γιατί πρόσφυγες και μετανάστες δεν μένουν στην Τουρκία. Σαφώς και οι οικονομικές συνθήκες στην Ευρώπη είναι πιο ελκυστικές αλλά υπάρχει και άλλο ζήτημα. Στην Τουρκία δεν υφίσταται το να πάρουν πολιτικό άσυλο αλλά μόνον ένα καθεστώς προσωρινής προστασίας. Συνεπώς είναι σε πλήρη αβεβαιότητα εκεί με δυνατότητες μαύρης εργασίας ως επί το πλείστον και με καμιά προοπτική εκτός του να μπορέσουν να φύγουν.

ΥΓ3: Πρέπει να διαχωρίσουμε την περίπτωση τη σημερινή από τη γενικότερη θέση στο προσφυγικό.  Οι πρόσφυγες έχουν δικαιώματα κατοχυρωμένα από το διεθνές δίκαιο και σεβαστά.
Το τωρινό ζήτημα είναι ότι η μαζικότητα των ανθρώπων στα σύνορα, δεν οφείλεται στο Ιντλίμπ και στο προσφυγικό κύμα εκεί από τα τρέχοντα γεγονότα. Οφείλονται στα παιχνίδια πίεσης των Τούρκων προς τη Δύση. Και σε πράξη δολιοφθοράς προς την Ελλάδα όπως αποδεικνύει και η ανυπαρξία ροών προς Βουλγαρία. Και το δεδομένο είναι ότι η Ελλάδα είναι κλειστή για τους πρόσφυγες όχι ως είσοδος, που είναι τώρα, αλλά ως έξοδος κυρίως και αυτό από το 2015. Και συνάμα δεσμεύεται σαν χώρα υποδοχής από τις συνθήκες του Δουβλίνου.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το να φωνάζουμε "ανοίξτε τα σύνορα", που πολλοί φωνάζουν και διαδηλώνουν, θα έπρεπε περισσότερο και πρώτιστα να αφορά την Ευρώπη.
Ειδάλλως ζητάμε από την Ελλάδα να σηκώσει ένα βάρος που δεν της αναλογεί και δεν μπορεί και να σηκώσει αντικειμενικά. Και που οι ίδιοι οι πρόσφυγες δεν το θέλουν γιατί δεν θέλουν να μείνουν αλλά να περάσουν από την Ελλάδα για ισχυρότερους οικονομικά προορισμούς στην μεγάλη τους πλειονότητα. Είναι πολύ καλός ο ανθρωπισμός και η συμπόνια αλλά πολύ καλύτερος όταν είναι ρεαλιστικός και μπορεί να αποβεί σε πραγματική προσφορά προς όσους δεινοπαθούν. Ειδάλλως φωνάζουμε σαν κύμβαλα αλαλάζοντα για να δείξουμε και όχι για να προσφέρουμε.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι πρέπει να ρίξουμε το ανάθεμα στους πρόσφυγες ή και μετανάστες, που αποζητούν μια λύτρωση από πολέμους και βασανισμούς ή έστω μια καλύτερη ζωή.
Και κυρίως δεν πρέπει να κάνουμε τις οποιεσδήποτε απάνθρωπες ακρότητες και να αφήσουμε ΜΟΝΟΝ τη συντεταγμένη πολιτεία να αντιδράσει οργανωμένα.
Προσωπικά θεωρώ ότι η νυν κρίση αποδεικνύει ότι η χώρα πρέπει να φύγει από το Δουβλίνο έστω και σε βάρος της συμμετοχής της στο Σέγκεν. Ή να απειλήσει έστω ότι θα φύγει κάτω από τις νυν περιστάσεις. Αυτό θα έκαναν ηγέτες του παρελθόντος που είχαν το απαιτούμενο πολιτικό ανάστημα.
Δεν είναι δυνατόν να βάζουμε τα ΜΑΤ, το στρατό και τους ακρίτες κατοίκους να πληρώνουν το μάρμαρο (και να έχουν και την κατακραυγή ένθεν και εκείθεν). Αν κάποιος λέει ότι είναι πολιτικός ηγέτης, οφείλει να το αποδεικνύει στις κρίσεις και με τρόπους, που θα δώσουν λύσεις και όχι θα συντηρήσουν το πρόβλημα σε βάρος εν τέλει όλων εκτός όσων θα έπρεπε να επωμιστούν ευθύνες και βάρη, που τους αναλογούν.