Πέραν της λύπης που δημιουργεί η μερική καταστροφή ενός μνημείου του πολιτισμού, το συμβάν στην Παναγία των Παρισίων θα πρέπει να μας δημιουργήσει και σκέψεις άλλες. Η συντήρηση του μνημείου υποχρηματοδοτούνταν και αυτό ήταν αποτέλεσμα ότι ο Πολιτισμός (όπως και οι ζωές των απλών ανθρώπων) είναι έρμαια στη σύγχρονη εποχή, άλλων προτεραιοτήτων. Δείτε πόσο εύκολα μαζεύτηκε εκ των υστέρων ένα μεγάλο ποσό για την αποκατάσταση, ένα ποσό, που θα έφτανε για δεκαετίες συντήρησης του μνημείου. Φανερό της περίσσειας πλούτου, που τώρα στην καταστροφή πια, προσφέρεται, αλλά πριν την καταστροφή ήταν απούσα. Λυπηρό αλλά μόνον οι καταστροφές κάνουν τους ισχυρούς τούτου του κόσμου να δουν περιστασιακά κάποια θέματα αλλιώς, χωρίς όμως τα παθήματα να γίνονται και μαθήματα. Πιθανόν το χειρότερο να είναι το ότι συμβαίνει με το τι κάνουμε στον ίδιο μας τον Πλανήτη και στο περιβάλλον. Και σε αυτόν τον τομέα, κάποιες καταστροφές κάπως ταρακουνούν τους όποιους εκείνους έχουν την ισχύ και την εξουσία των αποφάσεων αλλά σύντομα ξεχνούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου