Κινδυνεύοντας να θεωρηθώ ηττοπαθής, μια πρώτη λογική θεώρηση της κλήρωσης του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, είναι ότι είναι άκρως ατυχής και τερματίζει εδώ τις όποιες προσδοκίες του Πανιωνίου για περαιτέρω πρόκριση στο συγκεκριμένο θεσμό.
Βέβαια κάποιος θα αντιτείνει ότι στην πρώτη κατάκτηση του κυπέλλου το 1979, ο Πανιώνιος πέρασε από όλα τα θηρία εκείνης της εποχής για να το κατακτήσει και πως ο θεσμός του κυπέλλου, είναι θεσμός εκπλήξεων.
Μακάρι αν και στο κάδρο πρέπει να βάλουμε και την κατάσταση της ομάδας, που αδυνατεί να ενισχυθεί και έχει σαφώς αποδυναμωθεί σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες. Και εδώ βέβαια κάποιος μπορεί να αντιτείνει ότι και το 1979 και το 1998, που κατακτήσαμε το κύπελλο, η τότε ομάδα ήταν ένα βήμα από τον υποβιβασμό.
Η ελπίδα σίγουρα πεθαίνει τελευταία αλλά και οι τελευταίες συναντήσεις με τον ΠΑΟΚ, δεν ήσαν ενισχυτικές για αυτή την ελπίδα.
Στον αθλητισμό και ιδίως σε τέτοιες συναντήσεις όπως του ποδοσφαιρικού κυπέλλου, κατεβαίνεις χωρίς φόβο και πας για το καλύτερο δυνατό. Εξάλλου αυτές οι νίκες του Δαυίδ απέναντι στο Γολιάθ, έκανε εμάς της γενιάς μου και της γενιάς του 1998, Πανιώνιους. Ας ελπίσουμε ως τότε να είμαστε με λιγότερα προβλήματα και διάθεση να παλέψουμε όπως παλιά.
Βέβαια κάποιος θα αντιτείνει ότι στην πρώτη κατάκτηση του κυπέλλου το 1979, ο Πανιώνιος πέρασε από όλα τα θηρία εκείνης της εποχής για να το κατακτήσει και πως ο θεσμός του κυπέλλου, είναι θεσμός εκπλήξεων.
Μακάρι αν και στο κάδρο πρέπει να βάλουμε και την κατάσταση της ομάδας, που αδυνατεί να ενισχυθεί και έχει σαφώς αποδυναμωθεί σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες. Και εδώ βέβαια κάποιος μπορεί να αντιτείνει ότι και το 1979 και το 1998, που κατακτήσαμε το κύπελλο, η τότε ομάδα ήταν ένα βήμα από τον υποβιβασμό.
Η ελπίδα σίγουρα πεθαίνει τελευταία αλλά και οι τελευταίες συναντήσεις με τον ΠΑΟΚ, δεν ήσαν ενισχυτικές για αυτή την ελπίδα.
Στον αθλητισμό και ιδίως σε τέτοιες συναντήσεις όπως του ποδοσφαιρικού κυπέλλου, κατεβαίνεις χωρίς φόβο και πας για το καλύτερο δυνατό. Εξάλλου αυτές οι νίκες του Δαυίδ απέναντι στο Γολιάθ, έκανε εμάς της γενιάς μου και της γενιάς του 1998, Πανιώνιους. Ας ελπίσουμε ως τότε να είμαστε με λιγότερα προβλήματα και διάθεση να παλέψουμε όπως παλιά.
Συγνωμη για τη διαφωνία μου αλλά όταν δεν μπορείς να βγάλεις φορολογική ενημερότητα, όταν πέρσι δεν πήρες Ευρωπαική άδεια και πιθανότατα ούτε και φέτος , όταν οι καλοί σου παίκτες εκβιάζουν για να φύγουν κοκ , η μοναδική προσδοκία που μπορείς να έχεις είναι να μην διαλυθείς ή έστω να μην υποβιβαστείς ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια χρονιά ο Πανιωνιος είναι ένας κομπαρσος ο οποίος λόγω ποικίλων προβλήματων δεν μπορεί ούτε να ονειρευέται να γίνει πρωταγωνιστής .... Δεν μπορείς πχ να ονειρεύεσαι ότι θα κατακτήσεις Ch. League όταν δεν έχεις δικαιώμα συμμετοχής στην Ευρώπη ....
Καλοί παίκτες είναι αυτοί που παίζουν και με κάποια συνείδηση για την ομάδα τους. Οι απλοί μισθοφόροι πότε δεν θα γίνουν καλοί παίκτες σε καμιά ομάδα. Απλά γυρολόγοι. Όση μπάλα και να ξέρουν.
ΔιαγραφήΓια την πάρτη τους θα παίζουν και προβλήματα θα δημιουργούν.
Ο Πανιώνιος είναι όντως σε αυτό το χάλι και η βασική προσπάθεια είναι να κρατηθεί όρθιος. Πέραν αυτής, εφόσον παίζει στις διοργανώσεις που παίζει, η προσπάθεια θα πρέπει να είναι για το καλύτερο δυνατόν. Και πριν δυο και τρία χρόνια, το οικονομικό χάλι δεν ήταν καλύτερο και έβγαινε Ευρώπη.
Προφανώς δεν μπορεί να ονειρεύεται η ομάδα να πρωταγωνιστήσει. Το κύπελλο είναι ένας θεσμός για όσους δεν έχουν δύναμη πρωταγωνιστή. Αγώνες που μπορεί η ψυχή ή η θέληση να νικήσει τη δύναμη και την αξία.
Το ερώτημα είναι αν έχουμε ψυχή. Αν είσαι ο καλός παίκτης Σπιριντόνοβιτς και αυτοί του Ισά, δεν έχεις ψυχή για τέτοια σίγουρα.
Όσο για την ενημερότητα και τα άλλα προβλήματα, μπορεί και να τα καταφέρουν. Αν ναι και με βάση τις 120 δόσεις, υπάρχει κάποια προοπτικη.