Οπωσδήποτε ήταν κάτι συγκλονιστικό το χθεσινό ποδοσφαιρικό γεγονός της ανατροπής του 4-0, που έκανε η Μπαρτσελόνα με το 6-1 και ιδίως με τα 3 γκολ από το 88' και μετά, αλλά σαφώς οι ποδοσφαιρόφιλοι είδαν και τα διαιτητικά λάθη, που μάλλον μειώνουν το κατόρθωμα.
Πλην όμως, η κριτική για τη διατησία, που διαβάζω σήμερα, από τον κόσμο κυρίως, μου φαίνεται κάπως ανισοβαρής εις βάρος των νικητών μόνον, πιθανότατα γιατί τα λάθη αυτά έπαιξαν ρόλο στη νίκη. Για μένα η διαιτησία ήταν μετριότατη και είχε και από την άλλη πλευρά πολλά ψεγάδια.
Πχ εγώ είδα φάση στην οποία το Μέσι τον πέταξαν καθαρά κάτω μέσα στην περιοχή και δεν δόθηκε τίποτα. Πριν δοθεί το μάλλον ανύπαρκτο πέναλτι στον Σοάρες για το 5ο γκολ, είχαν γίνει άλλες δυο ύποπτες φάσεις.
Στο ένα από αυτά εφαρμόστηκε η απόφαση του "δυναμόμετρου" ... δηλαδή αν το σπρώξιμο που κάνει με το χέρι του ο παίκτης της Παρί (το χέρι να ωθεί από πίσω φαινόταν καθαρά) ήταν δυνατό αρκετά για να ρίξει το Σοάρες ή όχι... Τώρα πόσο το δυναμόμετρο της ώθησης υπάρχει στους κανονισμούς, ας το πουν οι πιο ειδικοί.
Από χέρια και μέσα στις περιοχές έγιναν αρκετά και από τις δυο πλευρές... ΟΚ, πολλά ακούσια. ίσως κάποια όχι.
Στο πρώτο πέναλτι γίνεται ντόρος αν είχε πρόθεση ή όχι ο αμυντικός της Παρί, που έπεφτε. Έστω ότι δεν είχε. Έριξε έναν αντίπαλο, που έπαιρνε αλλιώς την μπάλα μέσα στην περιοχή του;
Στο φάουλ της Παρί, που προήλθε το γκολ της, τοποθετούν τη μπάλα 5 με 10 μέτρα μπροστά από το σημείο, που έγινε το φάουλ και το κτυπάνε εσπευσμένα πριν ακόμα βάλει ο διαιτητής στην τσέπη του την κάρτα, που έδωσε στον Ράκιτιτς.
Εδώ απλά παρουσίασα όσα μου ήρθαν στο νου από τη μια πλευρά, αυτή των νικητών. Και οι ηττημένοι έχουν τα δίκια τους, νομίζω μια δεύτερη κίτρινη του Πικέ (και από την πλευρά της Παρί όμως, κάποιες κίτρινες έπρεπε φυσιολογικά να κοκκινίσουν) και ένα ίσως πέναλτι. Και βέβαια τα αμφισβητούμενα πέναλτι της Μπαρτσελόνα, που σχολίασα παραπάνω και πιθανόν να είναι πολλά τα 5 λεπτά των καθυστερήσεων αφού είχε κρατήσει 3' στο πρώτο μέρος.
Αλλά νομίζω ότι η Παρί δεν δικαιούται να ομιλεί για αδικία αφού τη μεγαλύτερη την έκανε η ίδια στον εαυτό της. Με παίκτες τέτοιας αξίας έπαιξε ταμπούρι πίσω και κόντρες έβγαλε ελάχιστες.
Δυο που έβγαλε, όταν το ηθικό της Μπαρτσελόνα ήταν για τα μπάζα μετά το 3-1, τη μια του Καβάνι την εξουδετέρωσε στα ίσια ο τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα και την άλλη ο Ντε Μαρία την έστειλε στα περιστέρια (Ζητούσε βέβαια πέναλτι. Εκείνη την ώρα δεν μου φάνηκε, αλλά μπορεί... Αν δεν ήταν, η εκτέλεση ήταν τραγική και δεν ξαναμιλάω όταν τα χάνει ο Μπεν και ο Μασούρας...). Αυτές ήταν όλα τα λεφτά του ματς. Αν η μια έστω έμπαινε τότε η ανατροπή θα ήταν αδύνατη.
Εν πάση περιπτώσει, η Παρί έκανε από το 85 και μετά 4 σωστές πάσες και μόνον. Θεωρώ συμπερασματικά ότι αδίκησε ΤΡΑΓΙΚΑ τον εαυτό της πέρα από τα όποια διαιτητικά εμπόδια, που αν έκανε στοιχειωδώς τη δουλειά της, δεν θα την εμπόδιζαν να προκριθεί. Όπως τους αφιέρωσε η ΕΚΙΠ. UNQUALIFIABLE.
Πλην όμως, η κριτική για τη διατησία, που διαβάζω σήμερα, από τον κόσμο κυρίως, μου φαίνεται κάπως ανισοβαρής εις βάρος των νικητών μόνον, πιθανότατα γιατί τα λάθη αυτά έπαιξαν ρόλο στη νίκη. Για μένα η διαιτησία ήταν μετριότατη και είχε και από την άλλη πλευρά πολλά ψεγάδια.
Πχ εγώ είδα φάση στην οποία το Μέσι τον πέταξαν καθαρά κάτω μέσα στην περιοχή και δεν δόθηκε τίποτα. Πριν δοθεί το μάλλον ανύπαρκτο πέναλτι στον Σοάρες για το 5ο γκολ, είχαν γίνει άλλες δυο ύποπτες φάσεις.
Στο ένα από αυτά εφαρμόστηκε η απόφαση του "δυναμόμετρου" ... δηλαδή αν το σπρώξιμο που κάνει με το χέρι του ο παίκτης της Παρί (το χέρι να ωθεί από πίσω φαινόταν καθαρά) ήταν δυνατό αρκετά για να ρίξει το Σοάρες ή όχι... Τώρα πόσο το δυναμόμετρο της ώθησης υπάρχει στους κανονισμούς, ας το πουν οι πιο ειδικοί.
Από χέρια και μέσα στις περιοχές έγιναν αρκετά και από τις δυο πλευρές... ΟΚ, πολλά ακούσια. ίσως κάποια όχι.
Στο πρώτο πέναλτι γίνεται ντόρος αν είχε πρόθεση ή όχι ο αμυντικός της Παρί, που έπεφτε. Έστω ότι δεν είχε. Έριξε έναν αντίπαλο, που έπαιρνε αλλιώς την μπάλα μέσα στην περιοχή του;
Στο φάουλ της Παρί, που προήλθε το γκολ της, τοποθετούν τη μπάλα 5 με 10 μέτρα μπροστά από το σημείο, που έγινε το φάουλ και το κτυπάνε εσπευσμένα πριν ακόμα βάλει ο διαιτητής στην τσέπη του την κάρτα, που έδωσε στον Ράκιτιτς.
Εδώ απλά παρουσίασα όσα μου ήρθαν στο νου από τη μια πλευρά, αυτή των νικητών. Και οι ηττημένοι έχουν τα δίκια τους, νομίζω μια δεύτερη κίτρινη του Πικέ (και από την πλευρά της Παρί όμως, κάποιες κίτρινες έπρεπε φυσιολογικά να κοκκινίσουν) και ένα ίσως πέναλτι. Και βέβαια τα αμφισβητούμενα πέναλτι της Μπαρτσελόνα, που σχολίασα παραπάνω και πιθανόν να είναι πολλά τα 5 λεπτά των καθυστερήσεων αφού είχε κρατήσει 3' στο πρώτο μέρος.
Αλλά νομίζω ότι η Παρί δεν δικαιούται να ομιλεί για αδικία αφού τη μεγαλύτερη την έκανε η ίδια στον εαυτό της. Με παίκτες τέτοιας αξίας έπαιξε ταμπούρι πίσω και κόντρες έβγαλε ελάχιστες.
Δυο που έβγαλε, όταν το ηθικό της Μπαρτσελόνα ήταν για τα μπάζα μετά το 3-1, τη μια του Καβάνι την εξουδετέρωσε στα ίσια ο τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα και την άλλη ο Ντε Μαρία την έστειλε στα περιστέρια (Ζητούσε βέβαια πέναλτι. Εκείνη την ώρα δεν μου φάνηκε, αλλά μπορεί... Αν δεν ήταν, η εκτέλεση ήταν τραγική και δεν ξαναμιλάω όταν τα χάνει ο Μπεν και ο Μασούρας...). Αυτές ήταν όλα τα λεφτά του ματς. Αν η μια έστω έμπαινε τότε η ανατροπή θα ήταν αδύνατη.
Εν πάση περιπτώσει, η Παρί έκανε από το 85 και μετά 4 σωστές πάσες και μόνον. Θεωρώ συμπερασματικά ότι αδίκησε ΤΡΑΓΙΚΑ τον εαυτό της πέρα από τα όποια διαιτητικά εμπόδια, που αν έκανε στοιχειωδώς τη δουλειά της, δεν θα την εμπόδιζαν να προκριθεί. Όπως τους αφιέρωσε η ΕΚΙΠ. UNQUALIFIABLE.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου