Όταν χάνεις ένα τσουβάλι ευκαιρίες, στο τέλος μπορεί να σε τιμωρήσει η μπάλα και παραλίγο να γίνει σήμερα με την ευκαιρία που έχασε η Λάρισα. Αλλά εν τέλει, η δικαιότατη νίκη ήταν κυανέρυθρη. 1-0 με το γκολ του Μπεν στο 33'. Μόνον ο Γεσίλ έχασε ένα κάρο γκολ. Είναι πολύ καλός και τεχνήτης παίκτης αλλά δεν φαίνεται να έχει τη στόφα του σκόρερ στην τελική προσπάθεια. Έβγαλε πολλούς αυτοματισμούς η ομάδα, που ήταν σούπερ ως το 75'. Άριστος ο Κόρμπος, σχετικά σοβαρός ο Μασούντ. Το αποτέλεσμα αδικεί την απόδοση και την προσπάθεια αλλά τέλος καλό, όλα καλά.
Στο μπάσκετ ο Πανιώνιος ήταν συνέχεια μπροστά, είχε και διψήφιες διαφορές αλλά στο τέλος ο κορυφαίος ως τότε Καρύδας απέβη μοιραίος με δυο φάουλ, το ένα αντιαθλητικό. 80-79. Κρατήσαμε τουλάχιστον τη διαφορά του πρώτου αγώνα. Το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος. Δεν χάθηκε ο πόλεμος, μια μάχη χάθηκε. Πάμε με δύναμη και πάθος για τη συνέχεια.
ΥΓ: Στην Α2 (και όχι μόνον...), είναι γνωστό πως η διαιτησία παίζει και λίγο την έδρα. Στο ματς με τον Ηρακλή, η διαιτητική ανοχή στην τέταρτη περίοδο μάλλον ήταν πάνω από το μέσο όρο και πιθανόν έκρινε το ματς. Ας μάθουμε ότι οι μεγάλες ομάδες και οι προπονητές τους, πολλές φορές χρειάζεται να κερδίζουν και τέτοιες διαιτητικές ανοχές (ενοχές άραγε;...μπα) για να παίρνουν τελικά τη νίκη. Ας ελπίσουμε αυτές οι ανοχές να μην αποτελέσουν μονόδρομο εις βάρος του ιστορικού Πανιωνίου και ιδίως μάλιστα τη στιγμή, που υπάρχει συγκεκριμένη ομάδα του πρωταθλήματος, που δέχεται σε σταθερή βάση τις διαιτητικές ευεργεσίες από την αρχή της σεζόν. 'Ιδωμεν. Κατά τ' άλλα, καιρός να ξαναδυναμώσει με ισχυρή παρουσία στα επόμενα ματς, όχι μόνον το Αρτάκης αλλά και όπου παίζουν τα παιδιά. Η ποδοσφαιρική νιρβάνα ίσως κάπως αποδυνάμωσε τη μπασκετική στήριξη. Αλλά μπορούμε και δυο καρπούζια και πιο πολλά να βάλουμε κάτω από τη μασχάλη και θα το δείξουμε στην πράξη.
ΥΓ2: Σιώπης ΟΚ με ένα αιμάτωμα μόνον. Με σύνεση και μυαλό, η προσπάθεια συνεχίζεται με δύσκολα ματς αλλά με ψυχή και θέληση για το καλύτερο.
ΥΓ3: Μια από τις ωραίες στιγμές του ματς με τη Λάρισα, που τόνισε και ο Μιλόγεβιτς στη συνέντευξή του:
Για την υποστήριξη των φιλάθλων στον Γεσίλ:
"Αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου και μπράβο στους φιλάθλους μας. Ο Γεσίλ είναι πολύ ποιοτικό παιδί, έχει ταλαιπωρηθεί στην καριέρα του πολύ, έχασε σήμερα αρκετές ευκαιρίες και μπράβο στον κόσμο που φώναζε το όνομα του και του έδωσε κουράγιο. Μου άρεσε πολύ αυτό. Έτσι είναι οι πραγματικοί φίλαθλοι. Για εμένα δεν με νοιάζει τι θα πουν, όμως οι ποδοσφαιριστές πρέπει να τους στηρίζουμε. Εκτός από τους παίκτες και οι φίλαθλοι ήταν οι πρωταγωνιστές για τη νίκη μας".
Στο μπάσκετ ο Πανιώνιος ήταν συνέχεια μπροστά, είχε και διψήφιες διαφορές αλλά στο τέλος ο κορυφαίος ως τότε Καρύδας απέβη μοιραίος με δυο φάουλ, το ένα αντιαθλητικό. 80-79. Κρατήσαμε τουλάχιστον τη διαφορά του πρώτου αγώνα. Το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος. Δεν χάθηκε ο πόλεμος, μια μάχη χάθηκε. Πάμε με δύναμη και πάθος για τη συνέχεια.
ΥΓ: Στην Α2 (και όχι μόνον...), είναι γνωστό πως η διαιτησία παίζει και λίγο την έδρα. Στο ματς με τον Ηρακλή, η διαιτητική ανοχή στην τέταρτη περίοδο μάλλον ήταν πάνω από το μέσο όρο και πιθανόν έκρινε το ματς. Ας μάθουμε ότι οι μεγάλες ομάδες και οι προπονητές τους, πολλές φορές χρειάζεται να κερδίζουν και τέτοιες διαιτητικές ανοχές (ενοχές άραγε;...μπα) για να παίρνουν τελικά τη νίκη. Ας ελπίσουμε αυτές οι ανοχές να μην αποτελέσουν μονόδρομο εις βάρος του ιστορικού Πανιωνίου και ιδίως μάλιστα τη στιγμή, που υπάρχει συγκεκριμένη ομάδα του πρωταθλήματος, που δέχεται σε σταθερή βάση τις διαιτητικές ευεργεσίες από την αρχή της σεζόν. 'Ιδωμεν. Κατά τ' άλλα, καιρός να ξαναδυναμώσει με ισχυρή παρουσία στα επόμενα ματς, όχι μόνον το Αρτάκης αλλά και όπου παίζουν τα παιδιά. Η ποδοσφαιρική νιρβάνα ίσως κάπως αποδυνάμωσε τη μπασκετική στήριξη. Αλλά μπορούμε και δυο καρπούζια και πιο πολλά να βάλουμε κάτω από τη μασχάλη και θα το δείξουμε στην πράξη.
ΥΓ2: Σιώπης ΟΚ με ένα αιμάτωμα μόνον. Με σύνεση και μυαλό, η προσπάθεια συνεχίζεται με δύσκολα ματς αλλά με ψυχή και θέληση για το καλύτερο.
ΥΓ3: Μια από τις ωραίες στιγμές του ματς με τη Λάρισα, που τόνισε και ο Μιλόγεβιτς στη συνέντευξή του:
Για την υποστήριξη των φιλάθλων στον Γεσίλ:
"Αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου και μπράβο στους φιλάθλους μας. Ο Γεσίλ είναι πολύ ποιοτικό παιδί, έχει ταλαιπωρηθεί στην καριέρα του πολύ, έχασε σήμερα αρκετές ευκαιρίες και μπράβο στον κόσμο που φώναζε το όνομα του και του έδωσε κουράγιο. Μου άρεσε πολύ αυτό. Έτσι είναι οι πραγματικοί φίλαθλοι. Για εμένα δεν με νοιάζει τι θα πουν, όμως οι ποδοσφαιριστές πρέπει να τους στηρίζουμε. Εκτός από τους παίκτες και οι φίλαθλοι ήταν οι πρωταγωνιστές για τη νίκη μας".
Αλήθεια,πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η παραμυθία τού λαικίστικου μανιχαισμού με τις Σκουριές?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πιο δύσκολα παιχνίδια είναι αυτά που πρέπει να κερδίσεις και οι πιο δύσκολοι στόχοι αυτοί που πρέπει να πετύχεις. Το πάμε και ότι βγει δίνει ένα πλεονέκτημα που το έχουν οι ομάδες χωρίς στόχους. Υπό αυτό το πρίσμα η νίκη είναι μεγάλη ακόμα και αν απέναντι είναι η ομάδα του Κούγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μπάσκετ η ήττα πρέπει να προβληματίσει. Αν έχανε εύκολα όπως με το Δούκα αν δεν κάνω λάθος θα μπορούσε να πει κανείς κακή μέρα και προχωράμε αλλά να χάνεις τέτοια διαφορά στο τέλος σε αγώνα που δείχεις κυρίαρχος κάτι συμβαίνει.