Το αμυντικό αίνιγμα

Δεν πήραμε ένα δανεικό σέντερ μπακ (με τις όποιες δεσμεύσεις πιθανόν θα έβαζε ο δανεισμός στο πόσο θα παίζει ο δανεισμένος) και φάνηκε να προτιμούμε τις όποιες λύσεις μπορεί να μας δώσει το δικό μας ρόστερ. Έτσι και αλλιώς άπειρο σέντερ μπακ μπορούσαμε να πάρουμε κάτω των 24 και Έλληνα. Περιορισμένες λύσεις (βέβαια δεν έκλεισε η περίοδος μεταγραφής ελευθέρων παικτών αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι).

Το αποτέλεσμα όμως δεν παύει να είναι ότι έχουμε καταλήξει με ένα αμυντικό πρόβλημα στη θέση του κεντρικού αμυντικού. Ο προπονητής καλείται να βρίσκει λύσεις ιδίως σε περιπτώσεις όπως αυτή της επόμενης Δευτέρας με τον Παναιτωλικό, που δεν θα έχει ούτε τον τιμωρημένο Ρισβάνη.

Πιθανόν μια από τις λύσεις για να καλύψει την απειρία του σέντερ μπακ θα ήταν μια πιο αμυντικογενής τακτική, που να καλύπτει τα νώτα, ο παλιός δηλαδή λίμπερο. Ένα ντεμοντέ ποδοσφαιρικό σύστημα. Βέβαια έτσι και αλλιώς και τώρα παίζουμε κάπως αμυντικογενώς (εξ ου και η μη κατοχή μπάλας συνήθως) με δυο μάλλον καθαρά αμυντικά χαφ, Σιώπη και Κόρμπο. Και σίγουρα καινούργια συστήματα δεν γίνεται να αφομοιωθούν εύκολα και γρήγορα και θα οδηγήσουν σε λάθη στην πράξη. Επίσης πόσο πιο αμυντικά να παίξουμε;
Πολύ πιθανότερο είναι το ίδιο σύστημα με προσπάθεια για περισσότερες αλληλοκαλύψεις των κεντρικών από τους ακραίους μπακ και από τα αμυντικά χαφ. Μεγαλύτερη προσοχή όταν αμυνόμαστε και γρήγορες επιστροφές των αμυντικών χαφ και ακραίων μπακ στις επιθέσεις του αντιπάλου.

Αμυντικό αίνιγμα γιατί η όποια επιτυχία ξεκινάει από πίσω, από την άμυνα και ελπίδα ότι ο Ουζουνίδης θα το λύσει και ελπίδα επίσης ότι όποιος παίξει, ο Πατσατζόγλου ή άλλος, θα αρπάξει την ευκαιρία του και θα δείξει πράγματα.