Πανιώνιος-Ολυμπιακός 1-3

Για λίγο, για κάτι παραπάνω από 10 λεπτά, με το γκολ του Ρισβάνη νιώσαμε ότι μπορούσαμε να πάρουμε κάτι θετικό και να ανατρέψουμε τη ψυχολογία, παίζοντας λίγο μπάλα.
Και ίσως κάτι να καταφέρναμε αν ο Οικονόμου στη φάση του δεύτερου γκολ (Πάρντο 74') αντιδρούσε σωστά και έδιωχνε και δεν αιφνιδιαζόταν.

Πάντως ο χωρίς το Μπουμάλ Πανιώνιος, δεν μπορεί να κρατήσει μπάλα και να έχει μια στοιχειώδη κυκλοφορία, που να τον βοηθάει όταν αμύνεται. Και επιθετικά είναι πολύ λίγος. Ουσιαστικά μια κόντρα με το Βιγιάλμπα, το γκολ και ένα δυο σουτ από μακριά. Και μια φάση με τον Ανσαριφάντ και πάλι στην κόντρα, που όμως δεν τελεσφόρησε σε τελική προσπάθεια.

Ο Ολυμπιακός είναι γνωστό ότι έχει ρόστερ άλλου επιπέδου για τα Ελληνικά δεδομένα αλλά η κακή απόδοση του Πανιωνίου δεν οφειλόταν τόσο στον καλύτερο αντίπαλο αλλά στα εγγενή προβλήματα της ομάδας. Νομίζω πως σήμερα, ο Βιγιάλμπα θα έπρεπε να βγει τουλάχιστον μετά την ισοφάριση και να αντικατασταθεί με κάποιον, που μπορεί και να αμυνθεί πιο σθεναρά και να κρατήσει μπάλα. Επίσης θεωρώ πως ο Μητρόπουλος θα ήταν καλύτερα να μπει νωρίτερα. Τουλάχιστον κάνει και κανένα σουτ.

Από τον Πανιώνιο, ακτίδα φωτός ο Ρισβάνης. Ατελείωτα τρεξίματα ο Σιώπης. Οσο και όπως μπορούσε με τη γνωστή φιλοτιμία του. Πολλά λάθη εν γένει, αδυναμία συνεννόησης. Εντάξει κατεβήκαμε να παίξουμε αμυντικά με διπλή ανασχετική γραμμή αλλά νομίζω και από το Α μέρος, που το σχέδιο αυτό φαινόταν να πετυχαίνει, ήταν φανερό ότι στο πέρασμα του χρόνου είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να κρατήσει την ομάδα όρθια.

Η διαιτησία είχε τα ψιλοστραβά της. Κάποια οριακότητα στο πρώτο γκολ του Τσάβι, κάποια εύκολα σφυρίγματα για τον Ολυμπιακό ή φαλτσοσφυρίγματα. Και το κόρνερ από το οποίο προήλθε το δεύτερο γκολ μάλλον δώρο ήταν στους Πειραιώτες. Αναμενόμενη διαιτησία σε ματς με τον Ολυμπιακό. Συνήθως σε τέτοιο ματς πρέπει να παίζεις και εναντίον τέτοιων συνθηκών. Τα ξέραμε διαχρονικά.
Αλλά θεωρώ ότι έτσι δεν μπορούσαμε κάτι καλύτερο - ίσως αν ο Οικονόμου δεν τα έχανε... Δεν ξέρω βέβαια αν υπήρχε και άλλος τρόπος. Χρειαζόμαστε κάποια δημιουργικότητα, που δεν βλέπω από που θα έρθει. Χάσαμε το ισχυρότερο όπλο μας. Πρέπει να βρούμε εναλλακτικές. Σε πρώτη φάση δεν τις είδαμε σήμερα. Συνεχίζουμε. Ας δούμε λάθη και ελαττώματα και ότι διορθώνουμε, καλό είναι.

ΥΓ: Πολλά και αναίτια νεύρα από τους παίκτες του Ολυμπιακού. Προσωπικά λυπάμαι για τον Τσόρι Ντομίνκες. Μεγάλος και έμπειρος παίκτης αλλά από ποδοσφαιρική συμπεριφορά χθες μικρός. Κανονικά έπρεπε να πάρει την κάρτα του για θέατρο στη βουτιά του Α μέρους και δεν την πήρε και διαμαρτυρόταν κιόλας κάθε τόσο κατά παικτών του Πανιωνίου. Και άλλοι είχαν νευρικές συμπεριφορές χωρίς λόγο. Κάτι Ιντέγε, κάτι Κόστα...

ΥΓ2: Μπέος και Τσακίρης χθες στις κερκίδες.

ΥΓ3: Πάει και ο Μητρόπουλος... (?). Έτσι γράφεται από χθες. Αναφέρεται ότι το ζήτησε μόνος του. Μήπως παρααποδυναμώνουμε το ρόστερ; Το ξαναέγραψα. Ο Μητρόπουλος κάνει και κανένα σουτ. Και ο Κόρμπος δεν είναι δα και ο αναντικατάστατος. Πολλά λάθη. Απερίσκεπτες ενέργειες. Αστάθεια. Για να δούμε.

ΥΓ4: Το να βλέπεις άρθρα επαγγελματιών δημοσιογράφων του αθλητικού Τύπου να βγάζουν περισσότερο οπαδιλίκι από τα σχόλια οπαδών, σε κάνει να αναρωτιέσαι ποια ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά. Υποτίθεται ότι ο επαγγελματισμός του δημοσιογράφου συνοδεύεται από στοιχειώδη αντικειμενικότητα. Κάποιοι όμως φαίνεται να δουλεύουν αλλιώς και να ξεχνούν ότι δεν δημοσιοποιούν απόψεις ενυπόγραφα σαν οπαδοί της τάδε ή δείνα θύρας οργανωμένων. Αλλά αφού αρεσκόμεθα να τους διαβάζουμε, ο καθένας το δικό του, αυτοί έτσι θα συνεχίζουν να λειτουργούν.
Η αναφορά μου αυτή απορρέει από συγκεκριμένο "κονδυλοφόρο" αλλά ειλικρινά δεν αξίζει τον κόπο  να αναφερθώ επωνύμως. Είναι σαν να αναφέρομαι πχ για αντικειμενικότητα στον Τάκη Τσουκαλά.