Πολιτική, η τέχνη του εφικτού

Εδώ και πολύ καιρό, έγραφα σε αυτό το blog ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και ότι καλός πολιτικός είναι αυτός ο οποίος πετυχαίνει να πάρει το καλύτερο δυνατό υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις και συνθήκες, που επικρατούν.
Αυτό το αποδεικνύει η στοιχειώδης αναδρομή στην Παγκόσμια Ιστορία.

Βέβαια οι ακραιφνείς ιδεοληπτικοί (και όχι ιδεολόγοι κατά τη γνώμη μου), αναφέρονται σε κάτι τέτοιο σαν οπορτουνισμό και το καταδικάζουν. Είναι δυστυχώς εκείνοι, που θεωρούν ότι είναι κάτοχοι της μόνης και πλήρους αλήθειας και οι ίδιοι που εν τέλει καταντούν τις ιδέες τους σε δόγμα και το ιδεολογικό του σφρίγος σε φανατισμό και μισαλλοδοξία.

Και πάλι η Παγκόσμια Ιστορία δείχνει που οδηγεί η αίσθηση του αλάθητου.

Αυτά τα λίγα τα γράφω σήμερα σε συνάφεια των όσων ζούμε και θα ζήσουμε στην άμεση επικαιρότητα. Γιατί ποιος "μεγάλος ιδεολόγος", που καταδικάζει το κακό του παρόντος, μιλάει για το χειρότερο πριν αυτό έρθει; Κανένας. Όλοι θα καταδικάσουν κάθετα την κινδυνολογία και την τρομολαγνεία αλλά ελάχιστα θα σκεφτούν τον καρκινοπαθή, που δεν θα βρίσκει το φάρμακό του, το παιδί που δεν θα μπορεί να λειτουργήσει το σχολείο του. Και ότι άλλο μπορεί να γίνει θυσία στο μεσοδιάστημα εφαρμογής των όποιων σχεδίων τους.

ΥΓ: Το διάβασα και σας το επισυνάπτω. Είναι από δημοσίευση του James Turk, που δίνει μια άλλη άποψη για το λόγο για τον οποίο συγκέντρωνε η κυβέρνηση τα δημόσια αποθεματικά (Δήμους, Περιφέρειες κλπ) στην Τράπεζα της Ελλάδος:

"...Υπάρχει ένα τελευταίο σημείο σχετικά με την Ελλάδα αξίζει να αναφερθεί. Η Ελλάδα σαφώς προετοιμάζεται για μια χρεοκοπία. Η κυβέρνηση της Αθήνας έχει ζητήσει από όλους τους Δήμους και άλλους κυβερνητικούς φορείς να της παραχωρήσουν τα διαθέσιμα μετρητά τους σε λογαριασμούς στην κεντρική τράπεζα. Αυτό που αναφέρεται στα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι πως πρόκειται για έναν τρόπο, ώστε η κεντρική κυβέρνηση να πάρει στα χέρια της περισσότερα μετρητά, αλλά αυτό δεν είναι σωστό.

Γίνεται για να αποτρέψει την ΕΚΤ να λάβει τα μετρητά των κυβερνητικών οργάνων, όταν η κεντρική τράπεζα προχωρήσει στο bail-in στις ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες. Με άλλα λόγια, σε ένα bail-in, η ΕΚΤ μπορεί να κατασχέσει τα ευρώ που κατατίθενται σε ιδιωτικές τράπεζες, αλλά όχι αυτά που κατατίθενται στην κεντρική τράπεζα. Έτσι, με την τοποθέτηση καταθέσεων στην κεντρική τράπεζα, οι κυβερνητικοί φορείς στην Ελλάδα μπορούν να κρατήσουν τα χρήματά τους μακριά από τις δαγκάνες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας..."

Την τιμωρία όσων στήριζαν την Ελλάδα κρατώντας τις όποιες καταθέσεις τους στο τραπεζικό σύστημα της χώρας, δεν την υπολόγιζαν καθόλου κάποιοι βέβαια τη στιγμή που άφηναν χωρίς έλεγχο, άνετα και ελεύθερα να εξάγονται τεράστια ποσά στο εξωτερικό. Από την άλλη τουλάχιστον υπήρχε μια πρόνοια να κρατήσουν τη δημόσια περιουσία σχετικά αλώβητη από το κούρεμα.

Και κάτι ακόμα. Αν μπεις στο Νομισματοκοπείο για να πάρεις τα αποθέματα σε Ευρώ της Τράπεζας της Ελλάδος με τα οποία τροφοδοτούνται οι ιδιωτικές τράπεζες, αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα αυτά θα κυκλοφούν χωρίς την άδεια της ΕΚΤ και κατά συνέπεια λογίζονται σαν παράνομο χρήμα με ότι επιπτώσεις έχει η χρήση αυτού του χρήματος. Προφανώς θα είχε ισχύ εντός της Ελλάδος, δεν ξέρω όμως πως και με ποια αξία. Του Ευρώ ή κάτι άλλο, δηλαδή κάτι σαν ΙΟU;
Εν πάση περιπτώσει αυτά είναι θέματα που άπτονται του να δει κάποιος την πολιτική σαν τέχνη του εφικτού και του καλύτερου που μπορεί να κάνει στη δεδομένη περίσταση, ζυγίζοντας τις όποιες επιλογές του δίνονται.
Κατά τ' άλλα καλή τύχη σε όλους μας... Τα δύσκολα είναι μπροστά μας για πολύ ακόμα. Όχι κρίμα για μας τους πιο μεγάλους αλλά σίγουρα κρίμα για τους νέους και τα παιδιά. Και σε αυτές τις καταστάσεις, τα δύσκολα αφορούν και το να διακρίνεις το μακροπρόθεσμα σωστό και λάθος και το να μπορέσεις να κρατήσεις τη ψυχραιμία σου και να προσεγγίσεις τις καταστάσεις αναδημιουργικά και όχι κατεδαφιστικά. ΟΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ δυστυχώς.