Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Το άκαιρο δημοψήφισμα δεν λύνει το πρόβλημα. Αλλά το πρόβλημα υπάρχει. Άλλες λύσεις;

Το Δημοψήφισμα με το αόριστο ερώτημά του και την άκαιρη τέλεσή του δεν μπορεί να δώσει λύσεις στο Ελληνικό πρόβλημα. Πιθανότατα μάλιστα να μας διαλύσει χειρότερα και να μας διχάσει ολότελα χωρίς προφανές κέρδος. Αυτό δεν ακυρώνει τα όποια επιχειρήματα της Ελληνικής Κυβέρνησης για την ανάγκη κάποιας πρόνοιας για διευθέτηση του Ελληνικού χρέους, που διαλύει την πατρίδα και το λαό μας και για το σταμάτημα μέτρων, που θα συνεχίσουν τη  λάθος-συνταγή της τελευταίας πενταετίας που μας έδεσε χειροπόδαρα και έχει οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα. Γιατί μπορεί να κατηγορούμε τους νυν που δεν υπογράφουν συμφωνία αλλά και οι τέως, οι πιο πρόθυμοι προς υπογραφή και δεδηλωμένοι Ευρωπαϊστές, αν δεν κάνω λάθος δραπέτευσαν δια των εκλογών για να αποφύγουν να πιουν το πικρόν ποτήριον.

Και ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με Ευρώπη των λαών αλλά Ευρώπη αλά Σοβιετική Ένωση, που κομμισάριοι σαν τους τροϊκανούς και τους Ντάινσενμπλουμ και Τουσκ κυβερνούν και εκλεγμένοι απλά παρακολουθούν ή προτείνουν... Αλλά αυτή την Ευρώπη έχουμε σε αυτήν την περίσταση και δεν βλέπω και καλύτερες εναλλακτικές ολόγυρα και όποιος τις βλέπει να μας της αναλύσει ... χωρίς να έχει κατά νου την προσωπική του πόρτα εξόδου σε έδρες σε Λονδίνα και αλλού.

Πιθανότατα υπάρχουν και άλλες διέξοδοι εκτός του Δημοψηφίσματος. Πχ ακόμα και αν υπογράψεις συμφωνία, παραμένει η παρανομία της ΕΚΤ για το μη κούρεμα των 57 δις ομολόγων που αντήλλαξε με το Ελληνικό Δημόσιο έξω από το PSI προκαταβολικώς. Αυτή ήταν μια διεθνώς παράνομη συναλλαγή με άνιση μεταχείριση ομολογιούχων, εσωτερική πληροφόρηση κλπ (δείτε εδώ). Είναι προφανές ότι η νυν Ελληνική Κυβέρνηση έχει υπ' όψη της το θέμα και το χρησιμοποίησε ("...Για αυτό ακριβώς ως μία λύση ουσιαστική έχει προταθεί η εξαγορά των ομολόγων Τρισέ [SMP Bonds] ύψους 27 δισ. ευρώ από τον ESM, ώστε με αυτό τον τρόπο να λήγουν μετά το 2022, να έχουν χαμηλότερα επιτόκια, ενώ να δίνεται η δυνατότητα στην Ελλάδα να συμμετέχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.[από avgi.gr]).
Μήπως είναι καιρός να ακολουθηθεί πιο δραστικός δρόμος, πχ δικαστικός; Είναι κρίμα δυστυχώς που στην Ευρώπη δεν υφίσταται η στοιχειώδης αλληλεγγύη τής έστω χρονικής μετάθεσης της δόσης του Ιουλίου-Αυγούστου των χρεών Τρισέ, που θα ελάφρωνε κάπως τις πλάτες της χειμαζόμενης Ελλάδας. Του κυρίου Τρισέ, που με τραγικούς χειρισμούς μετέτρεψε τη δημοσιονομική Ελληνική κρίση σε κρίση χρέους και έκανε έναν ολόκληρο λαό παράπλευρη απώλεια της τραπεζικής σταθερότητας...
Αυτή είναι όμως η υπάρχουσα ΕΕ. Και σε αυτήν πρέπει, όντας μέλος, να διεκδικήσουμε ΠΛΗΡΩΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΜΑΣ και εκεί ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙ.

Εκεί που μπορεί να διαφωνεί κανείς είναι στην στείρα και άκριτη πλειοδοσία όταν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις τα κεκτημένα (πχ σου ζητούν μαζικές απολύσεις και τους αντιπροτείνεις την αύξηση του κατώτατου μισθού - ναι, όλοι θα θέλαμε τα περισσότερα αλλά όταν ζητάς και διαπραγματεύεσαι κοιτάς να πάρεις το καλύτερο δυνατό αν δεν μπορείς το επιθυμητό. Και κάτι πρόωρες συντάξεις πρόκληση στην υπάρχουσα κρίση σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες νομίζω ότι δεν αξίζει να τις υπερασπίζεσαι αν μπορείς να κρατήσεις κάποια πραγματικά ουσιώδη) και στην ανάγκη επιτέλους να φτιάξουμε κράτος και όχι κρατισμό. Να αρχίζουμε να κτίζουμε για να μπορέσουμε όσο πιο γρήγορα να αποκαταστήσουμε τις πληγές μας και όσους έχουν πραγματική ανάγκη και όχι κεκτημένα και αντιπαραγωγικές αγκυλώσεις του πελατειακού κράτους του παρελθόντος.

Το κυριότερο είναι ότι δεν πρέπει να διχαστούμε σε καμιά περίπτωση. Εχθρός δεν είναι ο έχων διαφορετικές αντιλήψεις ή ο έχων περισσότερο πανικό ή άγνοια κινδύνου. Το ζητούμενο είναι το καλύτερο όχι για μας τους μεγαλύτερους αλλά για τις επερχόμενες γενεές που αρκετά τις βλάψαμε. Για αυτό το λόγο το δημοψήφισμα μπορεί να κάνει πιο κακό απ΄ότι καλό ίσως ελπίζουν οι κυβερνώντες. Αντίθετα μπορεί να υπάρχουν άλλοι δρόμοι αντίδρασης. Και δεν κόπτονται και πολύ για τα αποτελέσματα εκλογών και δημοψηφισμάτων οι Σόιμπλε. Το πολύ να μας πουν ότι λυπούνται για την επιλογή μας...

ΥΓ: Βρήκα αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κου Βούτση από τις 13 Μαΐου. Όχι εκλογές και δημοψήφισμα έλεγε. Όλα μέσα από τη Βουλή. Συνολική συμφωνία (package deal) και όχι step-by-step. Θρυαλλίδα είναι τα μικρά πρωτογενή πλεονάσματα και δεν θα υπάρχουν επιπλέον προαπαιτούμενα από τη συμφωνία, για τη μεγάλη συμφωνία που θα γίνει μετά τον Ιούνιο για το χρέος και το αναπτυξιακό πακέτο.
Είναι να απορεί κανείς με το τι λέγαμε, τι προτεραιότητες βάζαμε και τι γίνεται τώρα. Αχταρμάς και έλλειψη σταθερών στόχων. Αυτό δεν σημαίνει ότι ντε και καλά δεν υπήρχαν αγαθές προθέσεις και δεν υπήρξαν προσπάθειες ούτε δικαιώνει την άλλη πλευρά, που επίσης τη μια ζήταγε το ένα και την άλλη το άλλο και μας φερόταν όπως ο λαγός με το λύκο στο γνωστό ανέκδοτο (γιατί δεν φοράς κράνος). Το ξανάγραψα για τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Να το ξαναπώ αλλιώς. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

ΥΓ2: Η επιστολή του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κου Χρυσόγονου στον Πρωθυπουργό, ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ.

Το χειρότερο είναι ότι το δημοψήφισμα στο ΝΑΙ θα αναγκάσει να συναθροιστούν δυστυχώς πάρα πολλοί πολέμιοι των πολιτικών του μνημονίου με βαριά καρδιά. Λυπηρότατο για όλους τους ανθρώπους που αμφισβητούν ή και αντιστρατεύονται ενεργά στο νεοφιλελεύθερο κατεστημένο της ΕΕ.

ΥΓ3:
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΙΣΑ ΤΟΥ ΟΧΙ, ΕΤΟΙΜΗ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ...


Επειδή αναφέρεται στην πρόταση των θεσμών, κυκλοφορεί μάλλον από την άλλη μεριά αντίστοιχη σύγκριση των προτάσεων "θεσμών" και Ελληνικής κυβέρνησης, που ανεβάζω με κάθε επιφύλαξη γιατί μάλλον έχει λάθη ως προς τις προτάσεις των θεσμών - ιδίως ΦΠΑ (αν και εκεί υπήρχαν κάποιες αλλαγές Γιούνκερ που λέμε εμείς ότι δεν τις ξέραμε). Η πλήρης μεταφρασμένη πρόταση των θεσμών είναι εδώ :


ΥΓ4: Το άρθρο Κρούγκμαν υπέρ του ΟΧΙ (avgi.gr).
Κάποια σχόλια. Η Ελλάδα χρειάζεται αν μη τι άλλο την Ε.Ε. αν όχι την Ευρωζώνη για λόγους γεωπολιτικούς για τους οποίους μπήκαμε μετά την εθνική τραγωδία του 1974. Αυτούς ο Κρούγκμαν και πολλοί άλλοι τους αγνοούν ή κάνουν πως τους αγνοούν.
Δεύτερον, το να μας λέει ο Κρούγκμαν ότι τώρα με τις κλειστές τράπεζες και τους ελέγχους κεφαλαίου, τα είδατε όλα, τι φοβάστε, είναι επιχείρημα που μπορεί να σταθεί; Αλήθεια τα είδαμε όλα; Κούρεμα καταθέσεων, άτακτη χρεοκοπία, αλλαγή νομίσματος και την περίοδο της αλλαγής; Τις κοινωνικές επιπτώσεις που θα έχουν αυτά και άλλα συνεπακόλουθα; Και η χρονική διάρκεια που θα τα δούμε, δεν παίζει ρόλο άραγε;
Εγώ ο αδαής θα πω ότι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λες.

Αντίθετα με το Δημοψήφισμα, που δεν στέκεται σαν ερώτημα και σαν πρακτική τούτη τη χρονική συγκυρία, η προσφυγή στο ΔΕΕ (Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) ίσως χρήζει μελέτης και σαφώς δεν είναι άτοπη (προτάθηκε στα πρόχειρα σαν τιτίβισμα από τον Υπουργό Εξωτερικών κο Κοτζιά), όταν όργανα της ΕΕ ζητούν από την Ελλάδα να σκοτώσει την εναπομείνασα οικονομία της και τον ανταγωνισμό της σε τομείς που έχει ακόμα δυνάμεις (Τουρισμός, Ναυτιλία, Αγροτική Οικονομία, Φαρμακοβιομηχανία) με την ψεύτικη και ύποπτη για εξυπηρέτηση συμφερόντων επίκληση ότι αυτά τα μέτρα θα τονώσουν δήθεν αυτήν την ανταγωνιστικότητα.
Και παράλληλα υπάρχει και θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν ζητούν να επιβάλλουν μέτρα, που θα αυξήσουν σφόδρα την ανθρωπιστική κρίση, που όλοι στην ΕΕ παραδέχονται ότι υπάρχει στη χώρα.

ΚΥΡΙΟΙ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΑΝ ΕΓΚΡΙΝΟΥΜΕ Ή ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ. 

ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΟ ΟΧΙ (ΔΗΛΑΔΗ "ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ") ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΑΦΗ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ -ΔΙΟΤΙ Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ ΑΠΌ ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΤΑ ΜΕΛΗ-  ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΙΣΩΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΤΕ ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ -ΙΣΩΣ- ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ.

ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ Ή ΟΧΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΠΙΟ ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΟΙ. ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΤΕ ΣΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ... ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΤΕ, ΓΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΚΥΡΙΟΙ.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΛΥΣΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΡΙΣΚΟΥ ΔΙΧΩΣ ΩΦΕΛΕΙΑ.
ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ. 

ΥΓ5: Aναμενόμενο. Δήλωση ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ. Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;

«Οι Έλληνες έχουν πάρει το μολύβι και γράφουν την καινούργια τους ιστορία. Κάποιοι όμως επιμένουν να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία προς τα πίσω. Μήπως και τους συναντήσουμε καθισμένους στις παλιές καρέκλες τους. Μήπως και ξαναπαίξουν τους παλιούς τους ρόλους. Έχουν στυλώσει τα πόδια τους τα κακομαθημένα της ιστορίας και υφαίνουν τον ιστό της χρεοκοπίας προκειμένου να ξαναγίνουν τα δουλάκια του Σόιμπλε».

Ναι γράφεται Ιστορία. Ιστορία γράφεται ούτως ή άλλως και για τα καλά και για τα κακά και θα κριθεί πολλά χρόνια μετά από τους επιστήμονες Ιστορικούς και θα υπάρχουν υπέρ και κατά γιατί έτσι γίνεται. Τώρα θα ήταν καλό οι περήφανοι Έλληνες, που πήγαν να υπηρετήσουν την Πατρίδα μετά από ...Προεδρική παρέμβαση... να μας συμβουλεύουν όλους τους άλλους αφού απαντήσουν για τις καταθέσεις 3 εκατομμυρίων Ευρώ, που κατηγορήθηκαν πως έβγαλαν εκτός Ελλάδας (express.gr).
Γιατί εμείς οι κοινοί θνητοί, δεν έχουμε τη δική τους "οικονομική σιγουριά" για να κρατήσουμε ψηλά την περηφάνια μας. Και να ξέρουν πως το θέλουμε περισσότερο από αυτούς.

7 σχόλια :

  1. Σαν γενικό σχόλιο, την προσέγγιση "αυτή την ευρωπαϊκή ένωση έχουμε, και αυτή θα αγωνιστούμε και θα καταφέρουμε να μετσχηματίσουμε" υιοθέτησε και ο σύριζα τόσο προεκλογικά, όσο και στη διαπραγμάτευση. Και ιδού τα λαμπρά αποτελέσματα...

    Πλην του Κρούγκμαν, επιτρέψτε μου να προσθέσω και ένα σύνδεσμο προς το κατά τη γνώμη μου εξαιρετικό άρθρο του Στίγκλιτς, με το οποίο συμφωνώ μέχρι κεραίας:

    http://www.project-syndicate.org/commentary/greece-referendum-troika-eurozone-by-joseph-e--stiglitz-2015-06

    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσωπικά συμφωνώ με πολλά μη παροχολογικά που είχε πει ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Και για το κοινωνικό κράτος και για πολλά Κεϊνσιανιστικά που εξήγγειλε. Και τα έχω υποστηρίξει κατά καιρούς εδώ.
      Σέβομαι τις εκτός ΕΕ επιλογές αλλά διαφωνώ μαζί τους γιατί οι περισσότερες λέγονται εκ του ασφαλούς ενώ αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε να κυβερνήσει, και ανέλαβε ευθύνες στην πράξη, γιατί είναι ασαφείς και απομονωτικές, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τη γεωπολιτική κατάσταση και δεν λένε όλη την αλήθεια στο Λαό για τον Ιδρώτα και το Αίμα, που χρειάζονται για να θεμελιωθούν.
      Αν θέλουμε να μιλήσουμε λίγο "μικροπολιτικά" θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε στην παγίδα της κεντροδεξιάς και των εκτός Ελλάδος νεοφιλελεύθερων κέντρων, που του πρόσφεραν την καυτή πατάτα για να τον κάψουν.
      Θα έπρεπε να ψηφίσει Πρόεδρο και να αφήσει την κεντροδεξιά να διαπραγματευτεί τα μέτρα κλεισίματος της αξιολόγησης του Μνημονίου. Αλλά ήταν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα αφού θα πέρναγαν τα μέτρα του email Χαρδούβελη και τότε θα αναλάμβαναν μια χώρα σε πολλαπλάσια λιτότητα. Θα είχαν όμως την ποσοτική χαλάρωση και χρηματοδότηση εύκαιρη κατά τη διάρκεια της επαναδιαπραγμάτευσης και ίσως έτσι την ευκαιρία να μπορούν να διαπραγματευτούν χωρίς ασφυκτική θηλιά στο λαιμό.
      Εν πάση περιπτώσει, άποψή μου είναι ότι η προσπάθεια να πολεμήσεις εκ των ένδον για αρχές και ιδέες, δεν είναι επί ματαίω. Μην ξεχνάμε ότι και οι νεοφιλελεύθεροι και λοιποί είναι αιρετοί από λαούς. Ιστορικά να θυμίσω ότι η Ελληνική Επανάσταση είχε απέναντί της την Ιερά Συμμαχία και μαζί της τους φιλελεύθερους και τους γαριβαλδινούς των λαών της Ευρώπης και στο τέλος επιβίωσε και ελευθέρωσε τη χώρα.

      Για την παρούσα κατάσταση, πιστεύω πως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπος με εσωτερικά και εξωτερικά αδιέξοδα, δεν λέει την πλήρη αλήθεια στο λαό και καταφεύγει σε μεθόδους κομματικής απόδρασης και απόσεισης ευθυνών, που δεν θα ωφελήσουν τη χώρα. Μακάρι να είναι αλλιώς και να είμαι εγώ λάθος.
      Όσο για το άρθρο του κου Στίγκλιτς, μας λέει όσα γνωρίζουμε πάνω στο πετσί μας, για την τιμωρητική, υφεσιακή και χωρίς μέλλον μεθόδευση της ΕΕ κλπ απέναντι στην Ελλάδα. Απλά ξεχνάει ότι υπήρξε σύμβουλος του ΓΑΠ κατά την εισαγωγή της Ελλάδας σε αυτή την κατάσταση. Επίσης σε καμιά περίπτωση δεν περιγράφει τα άμεσα επακόλουθα και την πορεία που χρειάζεται αυτό που υπονοεί σαν επακόλουθο του ΟΧΙ. Και δεν μας λέει ότι χώρες με τεράστιο παραγωγικό δυναμικό, που πήραν αυτή την πορεία, για πάνω από δέκα χρόνια τώρα, δεν βγήκαν από το τούνελ και τον απομονωτισμό.
      Τι προτιμάμε; Να παλέψουμε και να κτίσουμε σιγά-σιγά ή να δούμε ποιοι θα επιζήσουν από την κατεδάφιση για να ξεκινήσουμε το κτίσιμο;
      Και τέλος, κε Στίγκλιτς, ξέρετε τι θα ψηφίζατε όπως γράφετε στον επίλογό σας αλλά εμείς θα ψηφίσουμε και θα ψηφίσουμε υφιστάμενοι τις συνέπειες, που εσείς δεν θα νιώσετε (ευτυχώς για σας σε κάθε περίπτωση...).

      Διαγραφή
  2. Μπορεί να υπάρχει και άλλος δρόμος εκτός Ευρώπης και ευρώ. Ποιός θα μας οδηγήσει σε αυτό το δρόμο? Χθες παρακολούθησα τη συνέντευξη της προέδρου της της Βουλής. Δεν φταίει αυτή για τη ψυχική της κατάσταση που την οδηγεί σε βίαιες συμπεριφορές.Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που θα μας οδηγήσουν στον άλλο δρόμο όχι μόνο την αφήνουν να κυκλοφορεί αλλά της δίνουν και αξιώματα. Είναι γνωστό ότι η μη ήρεμη ψυχική κατάσταση (προσπαθώ να στρογγυλέψω) σε συνδυασμό με εξουσία είναι θανάσιμο κοκτέιλ

    Ας ψηφίσουμε κάποια στιγμή με κριτήριο ποιον υποψήφιο θα κάναμε φίλο μας, σε ποιόν θα αφήναμε την επιχείρηση μας για να πάμε μια βδομάδα διακοπές, σε ποιόν θα αφήναμε να προσέχει το παιδί μας για να πάμε στη δουλειά? Μπορεί έτσι να δούμε καλύτερες μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ψηφίσουμε φίλε μου όπως λες, τότε θα ρίχναμε δυστυχώς λευκό.... σε αυτή τη χώρα που παλαιότερα είχε χαρακτηριστεί σαν απέραντο φρενοκομείο... με κύρια εστία κάπου στη Λεωφόρο Αμαλίας.

      Διαγραφή
    2. Πράγματι κάθε νέα Βουλή που σχηματίζεται έχει περισσότερη σαβούρα από την προηγούμενη και αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη του κόσμου που δεν εκτιμά τους σοβαρούς και μορφωμένους αλλά αυτούς του μοιάζουνε και τον κολακεύουν ή γιούς και κόρες πλουσίων και ισχυρών οι οποίοι εξαγοράζουν με ιδιαίτερη ευκολία την ψήφο του. Προσωπικά χαίρομαι και θαυμάζω κάθε φορά που συναντάω κάποιον ποιό έξυπνο και πιο μορφωμένο από μένα. Άλλοι τους μισούν, θέλουν τον Γιακουμάτο, τον Κουλούρη τη Ραχήλ.........και όταν απογοητεύονται από αυτούς πάνε στους ΧΑυγίτες.
      Ας περιμένουμε λοιπόν τον απόλυτο πάτο μπας και σοβαρευτούμε ως λαός. Για μένα η χρεωκοπία είναι θέμα χρόνου. Αν τη γλιτώσουμε τώρα θα είναι μετά....και δεν θα φταίει ούτε το χρέος ούτε οι ξένοι αλλά οι μουρλοί και γελοίοι που στέλνουμε στη Βουλή να μας αντιπροσωπεύσουν.

      Διαγραφή
  3. Μια που αναφερθήκαμε στο Στίγκλιτζ, να τα στάδια δέσμευσης των κρατών, που περιγράφει:

    Πρώτο στάδιο: οι ιδιωτικοποιήσεις. Ή, ακριβέστερα, το «λάδωμα». Γιατί οι ηγέτες αυτών των χωρών ξεπουλούσαν πρόθυμα τις δημόσιες υπηρεσίες των χωρών τους!
    Δεύτερο στάδιο: Η απελευθέρωση στην κυκλοφορία του κεφαλαίου. Θεωρητικά, η απελευθέρωση επιτρέπει την εισροή και την εκροή κεφαλαίων. Στην πράξη, όμως, τα κεφάλαια έφευγαν μόνο έξω. Εμπαιναν για κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων και έφευγαν στον πρώτο κίνδυνο. Υστερα οι χώρες τα «καλόπιαναν» για να επιστρέψουν με αστρονομικά επιτόκια, που συνέτριβαν τις οικονομίες τους και τα δημόσια ταμεία τους.
    Τρίτο στάδιο: Η προσαρμογή στις αγοραίες τιμές. Ενας ευφημισμός για αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων, του νερού και του φυσικού αερίου. «Οι ταραχές που ακολουθούσαν ήταν μια επώδυνη φυσική συνέπεια», συνεχίζει ο Στίγκλιτς.
    Τέταρτο στάδιο: Το «άνοιγμα» της οικονομίας. Ο Στίγκλιτς το παραλληλίζει με τους πολέμους του οπίου. Οι ισχυρές χώρες υποχρέωναν τις ασθενέστερες να ανοίξουν τα σύνορά τους στα προϊόντα τους, ενώ ταυτόχρονα προστάτευαν τις δικές τους αγορές από τα δικά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας δει ο κος Τσίπρας το sansimera.gr και ας διαβάσει τι έγινε την 1η Ιουλίου 1932, 2 μήνες μετά την τότε χρεοκοπία.
    Και μετά ας έρθει ας μας πει ΚΑΘΑΡΑ τι εν πάση περιπτώσει σημαίνει το ΟΧΙ. Γιατί το πρόγραμμα που μας ζητάει να εγκρίνουμε δεν υπάρχει από χθες οριστικά.
    Και θα πρέπει να διαπραγματευτεί άλλο πρόγραμμα με τους ίδιους απέναντί του που έχουν καθαρά και ξάστερα πει ότι δεν ενδιαφέρονται για τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ελλάδα διότι αυτοί εκπροσωπούν τα δικά τους κοινοβούλια που τους έχουν εκλέξει.
    Άρα τι θα γίνει όταν έχουμε τον ίδιο απαράλλαχτο τοίχο εμπρός μας; Και λιγότερα αποθεματικά και ένα λαό κουρασμένο από τις ουρές και σε πιθανή ανέχεια; Μας ενδιαφέρει εν τέλει να διαπραγματευτούμε πια ή όχι;
    Και τι θα λεγόταν σε άλλες εποχές όταν κάναμε την οιανδήποτε εκλογική διαδικασία χωρίς αλλαγές των αρμοδίων Υπουργών (Εσωτ., Δικαιοσύνης);
    Αυτά τα διαφορετικά μέτρα και σταθμά, αυτές οι παρωπίδες που δεν μας αφήνουν να βλέπουμε τα δικά μας λάθη και να κοιτάμε μόνον όταν τα ίδια λάθη τα κάνουν λάθη, αυτά μας καταστρέφουν διαχρονικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή