Λίγες σκέψεις και συμπεράσματα μετά τα χθεσινά εκλογικά αποτελέσματα.
Το πιο βασικό νομίζω, που (ξανά)αποδείχτηκε χθες, είναι το πόσο απεχθές για το λαό είναι το παλαιοκομματικό σκηνικό, που διακυβέρνησε τη χώρα κατά την μεταπολίτευση και που ο κόσμος θεωρεί απόλυτα υπεύθυνο για την κατάντια της Ελλάδος, τόσο πολύ, που συντριπτικά προτιμά να υπερψηφίζει ψευδεπίγραφους αριστερούς, αποδεδειγμένους δημαγωγούς και εξακριβωμένους εθνικολάγνους σαλτιμπάγκους της κωλοτούμπας σε συμμαχίες κόντρα σε ιδεολογίες και αρχές, που υποτίθεται πρεσβεύουν.
Μπορεί ακόμα και αυτοί να είναι το "μη χείρον, βέλτιστον" μπροστά στο απωθητικό οικοδόμημα των κυβερνώντων της μεταπολίτευσης (και των συν αυτώ). Έστω και αν εκλογικά επιδοκιμάζονται με αποχή του 44% του εκλογικού σώματος συν 2.5% άκυρα και λευκά.
Η πολιτική σύγκρουση αυτή τη φορά ήταν βασισμένη στο "απολίτικο δίλημμα" παλιό ή νέο γιατί το μνημόνιο ή αντιμνημόνιο το χάσανε στη διαδρομή των επτά μηνών ως τις 13-7-2015. Και το "νέο" ενίκησε κατά κράτος και μένει να δείξει αν μπορεί να μην καταστεί παλαιό και αυτό λίαν συντόμως και το αντιφατικό "Αναγκαίο Καλό" να μην αποδειχθεί εν τέλει το Κακό που έπρεπε να αποφευχθεί (Πρώτη φορά το καλό το χαρακτηρίζουν με τέτοια βαριεστημάρα ως αναγκαίο...).
Πολλοί σε αυτές τις εκλογές πήραν ότι τους άξιζε. Κάποιοι, γιατί ενώ πρόβαλαν έντονα την άρνηση και την αντίθεση, σε καμιά περίπτωση δεν μπόρεσαν να συνθέσουν τη θέση και την αντιπρόταση.
Άλλοι, γιατί εμφανίστηκαν ως επαΐοντες πέραν ιδεολογιών και πολιτικών, με ηγέτη των επαϊόντων έναν άνθρωπο που δεν έπειθε ούτε για την κατάρτισή του, ούτε για τις δυνατότητές του να συνθέσει αυτόν τον αχταρμά, ούτε για τα ελατήριά του για την ενασχόληση του με την πολιτική. Τέλος υπήρχαν και οι άλλοι, που παραμένουν στις ίδιες αγκυλώσεις του παρελθόντος, στα ίδια πρόσωπα και στις ίδιες προσωπολατρίες.
Υπήρχαν και άλλοι που δεν πήραν αυτό που τους άξιζε είτε για την μισανθρωπική τους δράση είτε για τις ψευδεπίγραφες πολιτικές τους και από την άλλη μεριά πιθανόν υπάρχουν πολλοί που δεν πήραν το κάτι παραπάνω που πιθανόν αρμόζει στην ειλικρίνεια και στη διαύγεια των θέσεων τους.
Αυτά όλα είναι χθεσινά και τα χθεσινά θα είναι και αυτά στο μέλλον παρακαταθήκη για νέες κρίσεις και μακάρι να βγάζουμε όλοι συμπεράσματα, που να μας οδηγούν καλύτερα και όχι μόνον το εκλογικό σώμα αλλά και οι πολιτικοί.
Η Ελλάδα εν πάση περιπτώσει έχει νέα κυβέρνηση, ίδια περίπου με την προηγούμενη, με τη διαφορά ότι το μείζον κυβερνητικό κόμμα έχει τώρα μεγαλύτερη ομοιογένεια και συνοχή από ότι είχε ο περισσότερο πολυσυλλεκτικός προς τα αριστερά ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου.
Η χώρα είναι σε δύσκολη φάση και τώρα το ορθότερο είναι αυτά που έλεγαν οι περισσότεροι προ των εκλογών για εθνική συνεννόηση και ομόνοια, να γίνουν πράξη, κυρίως σε ότι αφορά την προσπάθεια να πετύχουμε κάποια απομείωση του χρέους και να εκμεταλλευτούμε αποδοτικά όποια χρήματα έρθουν στη χώρα για ανάπτυξη. Το λέω αυτό γιατί έχω νωπά τα ακούσματα διαφόρων δηλώσεων των δεξιών του σαλονιού ότι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλειοψηφία και δεν μας χρειάζεται εμάς κλπ κλπ, που δεν συνάδουν με τα όσα προεκλογικά έλεγε η παράταξή τους.
Επί τέλους ας γίνει μια προσπάθεια πάνω από κόμματα και μικροπολιτικές. Αυτοί που θα συνδράμουν μια τέτοια προσπάθεια, μακροπρόθεσμα δεν θα χάσουν. Οι εξυπνάκηδες της δημαγωγίας και της μικροπολιτικής, σε βάθος χρόνου, δεν θα βγουν κερδισμένοι. Περιστασιακά ίσως αλλά αυτό δεν μπορεί να ωφελήσει την Πατρίδα και το Λαό ουσιαστικά και στο τέλος θα καταρρεύσει γιατί δεν είναι το διαφημισθέν αναγκαίο καλό αλλά το άχρηστο και απευκταίο κακό.
Και όλοι ας έχουμε κατά νου ότι η απλή εφαρμογή του Μνημονίου, που ούτως ή άλλως είναι δυσχερέστατη, από την κρίση δεν μας βγάζει. Χρειάζεται δική μας εθνική πολιτική και σχέδιο και αυτά χρειάζονται συναίνεση και συνοχή και να πεισθεί ο κόσμος ότι γίνεται ειλικρινής προσπάθεια για να έχει τις δυνάμεις και το σθένος να αντέξει και να παλέψει. Χωρίς τη στήριξη του λαού και την αποφασιστικότητά του, τίποτε δεν είναι εφικτό. Όταν το Μνημόνιο το Νοέμβριο θα σου ζητήσει περαιτέρω περικοπές στην Υγεία, όταν τώρα στα νοσοκομεία δεν υπάρχει επάρκεια σε γάζες και βασικά πράγματα, τότε χρειάζεσαι να έχεις σφυρηλατήσει τη θέληση και τη συναίνεση του κόσμου, για να ανταπεξέλθεις.
ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ και ας ελπίσουμε ότι πολλοί που θα αναλάβουν ευθύνες, θα έχουν πάρει μαθήματα από λάθη δικά τους και άλλων που ήταν στη θέση τους στο παρελθόν.
