Όλες οι ομάδες και μεγάλων χωρών ακόμα έχουν ημερομηνία λήξης και δεν βγαίνουν καλές φουρνιές συνέχεια. Μάλλον κάτι τέτοιο συμβαίνει και στη δική μας περίπτωση στη δεδομένη φάση.
Και βέβαια υπάρχει και αλαλούμ για το πως πρέπει να είναι αυτή η Εθνική και αυτό δεν είναι σημερινό θέμα.Το ζήτημα είναι ότι δεν έχουμε δημιουργικούς παίκτες αλλά από την άλλη ο κόσμος φώναζε σε Ρεχάγκελ και Σάντος για το ανασταλτικό ποδόσφαιρο. Και ζήταγαν και όποιον να ναι οι προπονητές της κερκίδας, πχ τον πολύ μέτριο Κλάους τον είχαν θεοποιήσει. Αλλά τα αποτελέσματα τα παίρναμε όταν ο προπονητής εκμεταλλευόταν καλύτερα το υλικό που είχε. Ανασταλτικά έπρεπε να παίζει για να παίρνει αποτελέσματα γιατί αλλιώς δεν μας βγάζει. Ας παίζουμε όπως μπορούμε καλύτερα και όχι να προσπαθούμε να παίξουμε όπως δεν μπορούμε. Αν θέλαμε να παίξουμε αλλιώς θα έπρεπε να προετοιμάζουμε τις μικρές ομάδες για αυτή την αλλαγή. Υπήρξε κάποιο τέτοιο σχέδιο ή μόνον το γνωστό ελληνικό ΅απόψε αυτοσχεδιάζουμε; Θαρρώ μάλλον το δεύτερο συνέβαινε και συμβαίνει.
Η επιλογή Ρανιέρι δεν ήταν η καλύτερη αν θέλαμε άμεσα αποτελέσματα γιατί ο Ρανιέρι δεν ξέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο όπως το ήξερε ο Σάντος όταν ανέλαβε. Άρα η κάνουμε υπομονή ή παίρνουμε τον κυρ Παράσχο ή κάτι αντίστοιχο, που άκουσα και σε ραδιοφωνική αθλητική εκπομπή και κάνουμε και οικονομία και δίνουμε ξανά ευκαιρία σε Έλληνες προπονητές,που αν μη τι άλλο ξέρουν την κατάσταση (Για το ΅οικονομία΅παίζεται ... αφού οι αποζημιώσεις τυχόν απόλυσης δεν φαντάζομαι να είναι αμελητέες...).
Με την προσθήκη κάποιων όπως ο Κονέ και ο Χολέμπας και θεωρώ και ο Γκέκας για τα εκτός έδρας κυρίως και με κάποια μεγαλύτερη αμυντική προσήλωση (δεν είναι δυνατόν να μένει τελευταίος ο Σταφυλίδης με φορ σαν και αυτό των Ιρλανδών) μπορούμε να βελτιωθούμε αλλά πρέπει να έχουμε υπομονή αν θέλουμε κάποια στιγμή να ξαναφτιαχτεί μια καλή ομάδα έστω μια ομάδα που να παίρνει αποτελέσματα όπως παλιά ως πρόσφατα.
Και χρειάζεται και η οικογενειακή χημεία στην ομάδα που τώρα λείπει (καμιά συνεργασία μεταξύ παικτών αντιπάλων μεγάλων ομάδων, πχ Καρέλης, Μήτρογλου, Αθανασιάδης). Εκεί παίζει ρόλο η προσωπικότητα του προπονητή και γι αυτό μάλλον προσλήφθηκε ο Καραγκούνης αλλά χρειάζεται και κάποια καλλιέργεια και συνείδηση των διεθνών και είναι λυπηρό που αυτή φαίνεται να λείπει από κάποιους.
Τέλος κάποιοι έμπειροι που θα στήριζαν αυτή την ομάδα είναι για διαφόρους λόγους ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ και σε αυτό δεν φταίει ο Ρανιέρι. Βλέπε Μήτρογλου, Σαμαρά, Μανιάτης, Σαλπιγγίδη. Έτσι δεν πάμε πουθενά. Και μάλιστα όχι μόνον ντεφορμέ είναι αλλά και για κάποιους παράλληλα ισχύει ότι συμμετέχουν και με φανερή έλλειψη πάθους και διάθεσης...
Και βέβαια υπάρχει και αλαλούμ για το πως πρέπει να είναι αυτή η Εθνική και αυτό δεν είναι σημερινό θέμα.Το ζήτημα είναι ότι δεν έχουμε δημιουργικούς παίκτες αλλά από την άλλη ο κόσμος φώναζε σε Ρεχάγκελ και Σάντος για το ανασταλτικό ποδόσφαιρο. Και ζήταγαν και όποιον να ναι οι προπονητές της κερκίδας, πχ τον πολύ μέτριο Κλάους τον είχαν θεοποιήσει. Αλλά τα αποτελέσματα τα παίρναμε όταν ο προπονητής εκμεταλλευόταν καλύτερα το υλικό που είχε. Ανασταλτικά έπρεπε να παίζει για να παίρνει αποτελέσματα γιατί αλλιώς δεν μας βγάζει. Ας παίζουμε όπως μπορούμε καλύτερα και όχι να προσπαθούμε να παίξουμε όπως δεν μπορούμε. Αν θέλαμε να παίξουμε αλλιώς θα έπρεπε να προετοιμάζουμε τις μικρές ομάδες για αυτή την αλλαγή. Υπήρξε κάποιο τέτοιο σχέδιο ή μόνον το γνωστό ελληνικό ΅απόψε αυτοσχεδιάζουμε; Θαρρώ μάλλον το δεύτερο συνέβαινε και συμβαίνει.
Η επιλογή Ρανιέρι δεν ήταν η καλύτερη αν θέλαμε άμεσα αποτελέσματα γιατί ο Ρανιέρι δεν ξέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο όπως το ήξερε ο Σάντος όταν ανέλαβε. Άρα η κάνουμε υπομονή ή παίρνουμε τον κυρ Παράσχο ή κάτι αντίστοιχο, που άκουσα και σε ραδιοφωνική αθλητική εκπομπή και κάνουμε και οικονομία και δίνουμε ξανά ευκαιρία σε Έλληνες προπονητές,που αν μη τι άλλο ξέρουν την κατάσταση (Για το ΅οικονομία΅παίζεται ... αφού οι αποζημιώσεις τυχόν απόλυσης δεν φαντάζομαι να είναι αμελητέες...).
Με την προσθήκη κάποιων όπως ο Κονέ και ο Χολέμπας και θεωρώ και ο Γκέκας για τα εκτός έδρας κυρίως και με κάποια μεγαλύτερη αμυντική προσήλωση (δεν είναι δυνατόν να μένει τελευταίος ο Σταφυλίδης με φορ σαν και αυτό των Ιρλανδών) μπορούμε να βελτιωθούμε αλλά πρέπει να έχουμε υπομονή αν θέλουμε κάποια στιγμή να ξαναφτιαχτεί μια καλή ομάδα έστω μια ομάδα που να παίρνει αποτελέσματα όπως παλιά ως πρόσφατα.
Και χρειάζεται και η οικογενειακή χημεία στην ομάδα που τώρα λείπει (καμιά συνεργασία μεταξύ παικτών αντιπάλων μεγάλων ομάδων, πχ Καρέλης, Μήτρογλου, Αθανασιάδης). Εκεί παίζει ρόλο η προσωπικότητα του προπονητή και γι αυτό μάλλον προσλήφθηκε ο Καραγκούνης αλλά χρειάζεται και κάποια καλλιέργεια και συνείδηση των διεθνών και είναι λυπηρό που αυτή φαίνεται να λείπει από κάποιους.
Τέλος κάποιοι έμπειροι που θα στήριζαν αυτή την ομάδα είναι για διαφόρους λόγους ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ και σε αυτό δεν φταίει ο Ρανιέρι. Βλέπε Μήτρογλου, Σαμαρά, Μανιάτης, Σαλπιγγίδη. Έτσι δεν πάμε πουθενά. Και μάλιστα όχι μόνον ντεφορμέ είναι αλλά και για κάποιους παράλληλα ισχύει ότι συμμετέχουν και με φανερή έλλειψη πάθους και διάθεσης...
Τώρα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτή η εθνική ομάδα είναι ο καθρέφτης του ελληνικού ποδοσφαίρου και των παραγόντων του. Δεν άξιζε να έχει την εκπροσώπηση που είχε τα προηγούμενα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι να απορεί κανείς πόσο γαιδούρια είναι ορισμένοι άνθρωποι. Ο Ρανιέρι έχει προσληφθεί εδώ και τόσους μήνες, παίρνει ένα σωρό χρήματα από μία πρωχευμένη χώρα και δεν έκανε τον κόπο να δει ένα βίντεο με τους παίκτες που βάζει να παίζουν. Τα λάθη ακόμα και των σπουδαίων προπονητών είναι στο πρόγραμμα αρκεί να μην είναι προιόν αδιαφορίας.