Υπάρχει διάθεση να συμπαρασταθεί ο κόσμος για τη σωτηρία ή την επανεκκίνηση αν υπάρχουν υγιείς βάσεις

Η ψηφοφορία, που είχε ανεβάσει το blog για να αναδείξει αν υπάρχει η διάθεση να βοηθήσει ο κόσμος του Πανιωνίου και οικονομικά στην περίπτωση που ο κος Τσακίρης με κάποιο τρόπο απανέκαμπτε στα κοινά του Πανιωνίου, έληξε.

54 στους 63 που ψήφισαν, έδειξαν θετική ανταπόκριση σε μια τέτοια περίπτωση.

Το δείγμα που μπορεί να δώσει αυτό το blog είναι δυστυχώς μικρό αλλά θα έλεγα ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ενδεικτικό και αυτό φαίνεται και από διάφορα μηνύματα και εδώ και σε άλλα Blogs και στο κοινωνικό διαδίκτυο που σχετίζεται με τον Πανιώνιο εν γένει.

Ο κόσμος δεν περιμένει κάποιον να αναλάβει όλο το χρέος στους ώμους του αλλά κυρίως ψάχνει για μια δικλείδα ασφάλειας και εμπιστοσύνης που να ξεκινήσει ένα πλάνο διάσωσης της ομάδας είτε τώρα είτε αν δεν γίνεται αλλιώς όταν χρειαστεί μια επανεκκίνηση. Κύριο είναι το ζήτημα της εμπιστοσύνης ότι οποιαδήποτε προσπάθεια θα είναι ειλικρινής και στα πλαίσια κάποιων αρχών που θέλουμε να έχει ο Πανιώνιος. Το θέμα δεν είναι να μεγαλουργείς αθλητικά αλλά να νοιώθεις περήφανος για ότι κάνεις, να σε τιμά η προσπάθειά σου.

Μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν πια ρομαντικά και ουτοπικά. Σίγουρα θα μας το δείξει η στυγνή πραγματικότητα σύντομα. Εδώ θελήσαμε, στο μικρό μέγεθος που μας αναλογεί, να αναδείξουμε προθέσεις, συναισθήματα και προσδοκίες. Καμιά φορά εκτός από την ψυχική εκτόνωση που φέρνει το να βγάζεις όσα ελπίζεις και προσδοκείς, μπορεί κάτι παραπάνω να βγει.
Και να μην βγει, τουλάχιστον ελπίζω να έγινε λίγο πιο πολύ φανερό ότι θα υπάρξουν κάποιοι άνθρωποι που κάτι θα προσπαθήσουν για τον ιστορικό αυτό σύλλογο έστω και μέσα στις δύσκολες μέρες του. Και τέλος ίσως επίσης έδειξε τι κατεύθυνση θα ήθελε η πλειοψηφία του κόσμου του συλλόγου να έχει ο Πανιώνιος. Μια κατεύθυνση που είχαμε και τη χάσαμε μέσα στα λάθη, στα υπερβατικά όνειρα, στα μικροσυμφέροντα, στους φατριασμούς και στις χειραγωγήσεις.