Μαγική εικόνα η άδικη ήττα του Πανιωνίου από τον ΠΑΟΚ

Και πριν τα γκολ και μετά τα γκολ και ως την αποβολή Λαζάρ αλλά και στο Β μέρος, η ομάδα που έπαιξε σήμερα μπάλα στη Νέα Σμύρνη και έκανε ευκαιρίες, ήταν ο Πανιώνιος. Ο φιλότιμος και παθιασμένος, αλλά άπειρος στα πάνω-κάτω της μπάλας Πανιώνιος, που έχασε για λίγο τη ψυχολογία του με το πέναλτι-γκολ του ΠΑΟΚ κόντρα στη ροή του αγώνα και σάστισε πρόσκαιρα. Τόσο που αρκούσε να δώσει την ευκαιρία στον ΠΑΟΚ να πάρει το σοβαρό πλεονέκτημα των δυο γκολ στο ημίχρονο και παρ' ότι έφυγε για τα αποδυτήρια με παίκτη λιγότερο, να έχει σοβαρά το πάνω χέρι.

Το πλεονέκτημα αυτό το έχασε ο ΠΑΟΚ σχετικά σύντομα, αφού στο 56' ο Αραβίδης κατάφερε να μειώσει τη διαφορά στο 1 γκολ με ένα Πανιώνιο να τρώει σίδερα στο πρώτο 20λεπτο του Β΄μέρους. Αλλά για τον χωρίς σέντερ φορ και χωρίς τον κλασσικό του πλέι-μέικερ Πανιώνιο, το να βγάλει εύκολα και άλλο γκολ απέναντι σε μια έμπειρη ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ (με τριπλάσιας ή και παραπάνω αξίας ρόστερ) δεν φάνηκε εφικτή υπόθεση τελικά, παρ' ότι ο Δώνης θα πρέπει να ευχαριστεί το Θεό για τον άνθρωπο που έχει κάτω από τα δοκάρια του, το Χακόμπο,  αφού σε δυο τουλάχιστον περιπτώσεις, σε αυτόν αποκλειστικά οφείλεται το ότι δεν παραβιάστηκε η εστία των Θεσσαλονικέων.

Δεν θέλω να απεραντολογήσω αν ήταν σωστό το πέναλτι ή όχι. Μέσα στο γήπεδο δεν το είδα γιατί ήμουν και μακριά και η φάση γρήγορη. Ο Ρόκας έκανε χέρι αλλά φαίνεται να σέρνεται με το άλλο χέρι του πιασμένο σε κλείδωμα από τα χέρια του παίκτη του ΠΑΟΚ. Θα ήθελα να ήξερα πόσες μέρες θα φώναζαν τα καρντάσια στη Θεσσαλονίκη, αν σε ματς με τους μεγάλους του κέντρου, τους σφύριζαν αυτό το πέναλτι. Τέλος πάντων. Το ζήτημα είναι ότι δυστυχώς αυτή η φάση μας στοίχισε όχι ένα αλλά δυο γκολ... Αν δεν γινόταν, είμαι σίγουρος ότι ο ΠΑΟΚ έστω και με έντεκα παίκτες, δεν θα έφευγε αλώβητος από τη Νέα Σμύρνη. Δυστυχώς ο διαιτητής σε εκείνο το διάστημα είχε καταφέρει να εκνευρίσει και πέραν του πέναλτι, τους παίκτες του Πανιωνίου, αφού σφύριζε φάουλ κατά το δοκούν, δίνοντας μια αίσθηση Βρεταννού ρέφερι, αλλά χωρίς τη λογική που σφυρίζουν τα φάουλ στη γηραιά Αλβιόνα για να λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι αντρίκιο σπορ. Εδώ δεν υπήρχε λογική. Υπήρξε όμως αποτέλεσμα. Να χαλάσει το ματς και να εκνευριστεί αυτός που προσπαθούσε να παίξει μπάλα, υπέρ του αντιπάλου, που απλά περίμενε το λάθος.

Θα φανώ κακεντρεχής αλλά ειλικρινά δεν θα στενοχωρηθώ και πολύ στην επόμενη κακή διαιτησία σε ματς του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό, όπου συνηθίζουν να φωνάζουν για αδικίες σε βάρους τους οι Θεσσαλονικείς. Το ότι ανέχεσαι υπέρ σου, θα το βρεις και σε βάρος σου. Να 'ναι καλά οι Θεσσαλονικείς να πανηγυρίζουν για την ομάδα τους και να γκρινιάζουν για τους Αθηναίους. Ο καθένας τα χούγια του, Ας σημειώσουμε ότι στο αντίστοιχο ματς πέρυσι είχε πέσει το ξύλο της αρκούδας στους φίλους του ΠΑΟΚ από τα ΜΑΤ για συνθήματα κατά του τότε πρωθυπουργού. Αν μη τι άλλο φέτος είχαμε μόνον αγωνιστικά θέματα. Το κρίμα για τον Πανιώνιο είναι ότι θα πληρώσει πιθανότατα τα όσα έσοδα πήρε από την παρουσία των οπαδών της αντίπαλης ομάδας. Κρίμα όταν χειμάζεται η ομάδα αλλά σε κάποιες στιγμές, τουλάχιστον η φαινομενική εικόνα των όσων βλέπεις από τις κερκίδες, τραβάει τα νεύρα στα άκρα. Η αυτοσυγκράτηση συνίσταται αλλά στα λόγια είναι όλα εύκολα. Στην πράξη δεν φαίνεται να είναι το ίδιο.

Δεν χρειάζονται κλάματα για την ήττα. Παίξαμε αρκετά καλά με αρκετές ελλείψεις, ίσως επιπόλαια σε κάποια σημεία, αλλά κοιτάμε μπροστά και συνεχίζουμε την προσπάθεια. Ας παλέψουμε όλα τα ματς όσο μπορούμε, όπως κάναμε και σήμερα. Στο τέλος δεν θα βγούμε χαμένοι.

ΣΚΟΡΕΡ: 56' Αραβίδης - 39', 42' Αθανασιάδης

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Κομίνης (Θεσπρωτίας)

ΚΟΚΚΙΝΕΣ: Λάζαρ (44')

ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 38' Ρόκας, 44' Κολοβός, 90'+ Σπυρόπουλος - 55' Κουμάλο, 71' Φωτάκης, 74' Έτο, 90'+ Χακόμπο

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Περιστερίδης, Σπυρόπουλος, Αυλωνίτης, Λαμπρόπουλος, Κούρος, Ρόβας, Γουνδουλάκης, Ρόκας (46' Σάμαρης), Αραβίδης, Κολοβός (76' Διαμαντάκος), Οκόγιε (65' Ντούνης)

ΠΑΟΚ: Χακόμπο, Σταφυλίδης, Κατσικάς, Κουμαλό, Έτο, Γκαρσία (65' Κίτσιου), Λάζαρ, Κάτσε, Φωτάκης, Σαλπιγγίδης (88' Βιβιάν), Αθανασιάδης (77' Γιάννου)

ΥΓ: Κερδίσαμε πολλά σήμερα αλλά δεν πήραμε τίποτα, είπε ο προπονητής του Πανιωνίου, ο Ελευθερόπουλος. Το χειροκρότημα του κόσμου (για δεύτερη συνεχή εντός έδρας ήττα, επιβραβεύει την προσπάθεια της ομάδας), λέει ο Ελέ, ξεχνιέται τη Δευτέρα.
Ίσως ρεαλιστικά δεν έχει άδικο για την ομάδα σαν ποδοσφαιρικό σύνολο, αυτό καθ' εαυτό. Για τον Πανιώνιο κόσμο πάντως φαίνεται ότι τελευταία αυτό που κερδίζει και ξαναβρίσκει είναι Η ΠΑΝΙΩΝΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ. Νοιώθει την ομάδα του σαν δική του οικογένεια και πάλι, σαν τα δικά του παιδιά, που παίζουν πρώτα για αυτό που ενώνει φίλαθλους και ποδοσφαιριστές, για το σύλλογο και τη φανέλα τους, πάνω από την ατομική διάκριση και το επαγγελματικό πρίσμα θέασης του ποδοσφαιρικού δρώμενου. Και αυτό ... ΦΑΝΗΚΕ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ.