Ανακοινώσεις μέσα στην ακινησία, την αδιαφορία και την έλλειψη εμπιστοσύνης

Είδα σήμερα μια νέα ανάρτηση - ανακοίνωση της Λέσχης Αθηνών, που είναι πολυγραφότατη με κύριο θέμα συνήθως το πόσο αποτυχημένη είναι η διοίκηση της Πανιώνιας Κίνησης.

Εμένα κάτι μου λέει πως περισσότερο από την Πανιώνια Κίνηση, το σύλλογο βλάπτει η Πανιώνια Ακινησία...

Αδιαφορία ή αδυναμία για αγορά διαρκείας, μηδαμινή εγγραφή μελών στον ερασιτέχνη, ΑΜΚ που δεν τόλμησαν να κάνουν έχοντας υπόψη την ευτελή συγκομιδή σε διαρκείας και την παταγώδη αποτυχία της περυσινής ΑΜΚ. Και όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον γενικής κρίσης και ύφεσης. Και καπάκι ένα κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης που συνεχώς γίνεται χειρότερο με αποφάσεις και ενέργειες χωρίς την απαραίτητη λογική τεκμηρίωση.

Σίγουρα τα αλληλοφαγώματα, μάς πάνε πολύ πιο πίσω. Αλλά στα αλληλοφαγώματα υπάρχουν δυο πλευρέςσυνήθως. Δεν αρκεί η μια να τρώγεται με τα ρούχα της...

Καλές οι εκκλήσεις ενότητας αλλά όταν γίνονται με επιθετική και απαξιώτική διάθεση, σε τι αποτέλεσμα άραγε μπορεί να προσβλέπουν;

Και αν συντηρούμε αυτή την πανίωνια ακινησία επειδή δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας με την Πανιώνια Κίνηση τότε βλάπτουμε την περιστασιακή Πανιώνια Κίνηση ή τον Πανιώνιο τον ίδιο;

Και επειδή όσο άσχημες είναι οι προσπάθειες απαξίωσης, τόσο ανώφελες είναι και οι προσπάθειες αγιοποίησης, όποιος θέλει να βοηθήσει ας το κάνει για τον Πανιώνιο ασχέτως διοικήσεων και οφιτσίων και αξιωμάτων. Ασχέτως προσωπικών. Ναι, λάθη από λάθη διαφέρουν σε έκταση και ένταση και επιπτώσεις. Αν τρωγόμαστε στο να μετράμε τη βαρύτητα των λαθών του καθενός, θα βλέπουμε τα δένδρα και θα χάσουμε το δάσος. Ας παραδεχθούν όλοι τα λάθη τους και ας προσπαθήσουν μαζί. Το να κοιτάμε ποιος έκανε τα πιο πολλά λάθη και εν τω μεταξύ να βυθίζεται το καράβι, ωφελεί σε κάτι; Όταν θα έχουμε πνιγεί, δεν νομίζω να μας νοιάζει.

Απ' ότι όμως φαίνεται, στον Πανιώνιο όλοι θα παραμένουν μαλλωμένοι με όλους... Και να ήμασταν και πολλοί! Υπάρχουν λόγοι γι' αυτό; Τι να πω; Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ο απλός Πανιώνιος φίλαθλος θέλει όλες τις δυνάμεις του συλλόγου σε κοινή προσπάθεια.... πανιώνια Κίνηση, Τσακίρη, Λιανό, Τσολακάκη, όλους όσους εν πάση περιπτώσει μπορούν κάτι να δώσουν. Το σύλλογο τον έσωσαν από τις σφαγές του Κεμάλ. Τώρα θα τον αφήσουμε να τον φάει η κρίση; Ας αναρωτηθούμε.  Και ας σκεφτούμε πως όλα τα δάκτυλα μαζί είναι γροθιά, χώρια δεν έχουν δύναμη. Βρείτε επι τέλους τα κοινά σημεία που υπαγορεύει η ιστορία του συλλόγου.

ΥΓ: Όσο το σκέφτομαι ... μάλλον στο βρόντο τα γράφω όλα.... Τουλάχιστον είναι μια εκτόνωση που τα γράφω.