Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Η αμαρτωλή και μιαρή σοσιαλδημοκρατία και οι "ριζικές" λύσεις των ποικιλόχρωμων σωτήρων

Σε αυτή τη χώρα της παρακμής και της διαφθοράς, έχει καταντήσει μίασμα και αμαρτία θανάσιμη, η σοσιαλδημοκρατία, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός και η αναφορά στο κοινωνικό κράτος. Και το χειρότερο είναι ότι τιμητές έχουν γίνει οι οπαδοί ή συμπαθούντες των χειροτέρων ολοκληρωτισμών που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, αυτών που ενοχοποιούνται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ας προσέξουμε όσους επαγγέλλονται τις "ριζικές" λύσεις ως τις μόνες που μπορούν να μας βγάλουν από το βαθύ γκρεμό που πέσαμε ή μάλλον που συνεχίζουμε να πέφτουμε. Ας έχουμε σε μια άκρη του μυαλού μας ότι αρκετοί μπορεί να αποσκοπούν απλά στην εκμετάλλευση της απελπισίας.

Μεταξύ των αιτιών των σημερινών δεινών μας είναι ότι ποτέ στην Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε ορθά το οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα πέρα από τον λαϊκισμό και την πελατειακή διαχείριση. Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι ... για την πάρτη σας. Δεν μας φταίνε τα συστήματα ή μόνον αυτά όσο η μη εφαρμογή τους και το διαχρονικό "ότι φάμε ..." που άνοιξε τις κερκόπορτες για την άλωση της Ελλάδας. Είναι το γνωστό που λέγεται ότι η Ελλάδα έχει τους περισσότερους νόμους αλλά στα χαρτιά κυρίως και όχι στην πράξη. Στην πράξη έμεναν ανεφάρμοστοι ελέω συμφερόντων.

Ας κρατάμε μικρό καλάθι λοιπόν σε όσους πλειοδοτούν σήμερα. Τρανό παράδειγμα, η προοδευτικά αύξουσα σωφροσύνη εκείνων, που πλησιάζοντας σε ώρες ευθύνης, αρχίζουν να μιλάνε για την ανάγκη πόνου και προσπάθειας για να δούμε το φως στο τούνελ. Αυτών που μιλάνε τώραγια κοινοπραξίες με ιδιώτες ... αντί για ιδιωτικοποιήσεις, θυμίζοντας τον Ανδρέα της Αλλαγής που υποσχόταν το 81 να καταργήσει τις Πανελλήνιες και στη συνέχεια τις βάπτισε Πανελλαδικές και ισχυρίστηκε ότι εκπλήρωσε την Προεκλογική του υπόσχεση. Ριζικές λύσεις όντως σε κουνάνε από το σημείο ισορροπίας -μιας κακής σημερινής κατάστασης- αλλά αν ξεπεράσουν τα όρια, εύκολα σε εκτροχιάζουν με κατεύθυνση προς το άγνωστο.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου