"Οι επικεφαλής της τρόικας εμφανίζονται ανυποχώρητοι στην απαίτησή τους για ριζικές ανατροπές στο εργασιακό καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα (κατώτατος και 13ος-14ος μισθός, κλαδικές συμβάσεις).
Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν οι απαιτήσεις της τρόικας, οι οποίες, εκτός από τη ριζική ανατροπή στο εργασιακό καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα, αφορούν και στην περικοπή των δαπανών σε ασφάλιση, υγεία και άμυνα, καθώς και στη συγχώνευση και κατάργηση φορέων του Δημοσίου με ταυτόχρονες απολύσεις-εξπρές υπαλλήλων (ακόμη και στον στενό δημόσιο τομέα)."
Συνήθως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές απαιτούν τέτοια μέτρα, μείωσης μισθών, κοψίματος επιδομάτων και απολύσεων αλλά δεν τα συνοδεύουν με τις αυξήσεις στη φορολογία που ζούμε εδώ και καιρό στην Ελλάδα. Και τις φορολογικές αυξήσεις θα συνεχίσουμε να τις ζούμε και τα επόμενα χρόνια διότι έχουν μόνιμο χαρακτήρα και όσες δεν έχουν τέτοιο, και δικαιολογούνται από τον στόχο για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, έχουν ορίζοντα τουλάχιστον τριετίας. Πως μπορούν να συνδυαστούν οι μειώσεις μισθών και οι απολύσεις που ζητάει η Τρόικα με την παράλληλη αύξηση φορολογίας, αύξηση αντικειμενικών αξιών ακινήτων και άλλα συναφή; Και πως περιμένουν να πληρώνει ο κόσμος τα χαράτσια μέσα από τα τσεκουρεμένα εισοδήματά του, μέσα στην ανεργία και την ύφεση;
Ποιο σχέδιο υπάρχει και με βάση ποια οικονομική θεωρία, που να συνηγορεί σε αυτά τα αιτούμενα μέτρα; Πως μπορούν να ζητούν τη συναίνεση του κόσμου σε τέτοιες τακτικές που μόνον άσχετοι μπορούν να περιμένουν να αποδώσουν - εκτός και αν δεν τους ενδιαφέρει να αποδώσουν αλλά απλά να εξασφαλίσουν ότι θα πάρουν κάποια από τα λεφτά τους πίσω και να κερδίσουν λίγο ακόμα χρόνο, για να εξασφαλίσουν τις δικές τους άμυνες και να μειώσουν τη χασούρα τους.
Αν θέλει η Τρόικα την όποια αναγκαία συναίνεση του κόσμου, ας ζητήσει παράλληλα την άρση των οριζόντιων φορολογικών επιβαρύνσεων, καθαρά και ξάστερα. Ίσως τότε κάτι να παίζει. Αλλιώς και σκύλος και η πίτα ...φαίνεται δύσκολο να γίνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου