" Οι συντάκτες του Μνημονίου παρέλειψαν να συναρτήσουν τους στόχους τους με τις πραγματικές εξελίξεις, να προβλέψουν δηλαδή ότι σε περίπτωση ύφεσης θα παρατείνεται αυτόματα ο χρόνος πραγματοποίησης των στόχων ή και θα περιορίζονται ορισμένες επιδιώξεις. Ήταν ένα πολιτικά μοιραίο λάθος. Η παράλειψη είχε ως αποτέλεσμα να εξακολουθεί το αρχικό σκληρό πρόγραμμα λιτότητας παρά την ύφεση που επήλθε και να επιτείνει κατά πολύ την ύφεση".
Ποιος τα λέει αυτά; Ο κος Σημίτης. Βέβαια τα λέει εκ των υστέρων. Και όταν μιλάς κατόπιν εορτής, όλα μοιάζουν να σε δικαιώνουν εύκολα. Όταν υπογραφόταν το Μνημόνιο, δεν άκουσα να εκφράζονται από τον κο Σημίτη τέτοιες απόψεις; Μάλλον για το καλό της χώρας και τη "σωτηρία" της σιώπησε στις κρίσιμες στιγμές. ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ!
Ότι και να λέει ο Σημίτης, το πρόβλημα δεν ήταν οι συνταγές του μνημονίου αλλά ότι η χώρα δεν είχε ούτε άποψη και πλάνο στις διαπραγματεύσεις (άρα δέχτηκε την κλασσική συνταγή) ούτε και διάθεση να εφαρμόσει ότι συμφώνησε. Τα άλλα είναι μπαρούφες να περνά η ώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να εφαρμόσει; Να ανοίξει το επάγγελμα των ταξιτζήδων για να σωθεί η οικονομία; Και με ποια στοιχεία δέχτηκε εν τέλει τη συνταγή γιατί προφάτως τα στοιχεία της ΕΛ-ΣΤΑΤ που μας οδήγησαν στην Τρόικα αμφισβητούνται εντόνως και πιθανόν και δικαστικώς σε λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν ήταν καν στη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων για τα δημόσια ελλείμματα αλλά στη δημιουργία δεκάδων δημόσιων (κυρίως δημοτικών) επιχειρήσεων που απομυζούσαν κονδύλια, προφανώς όχι για μισθούς μόνον, χωρίς να έχουν πραγματικό αντικείμενο ύπαρξης. Το πρόβλημα ήταν το ίδιο το πολιτικό σύστημα, που στήθηκε σε πελατειακή βάση, με μόνη συνιστώσα αυτή του λαϊκισμού, που οδήγησε στην αναξιοκρατία και εν τέλει και στην παραγωγική απαξίωση.
Τώρα πληρώνουμε όλοι με άδηλο το μέλλον εμπρός μας και χωρίς πλέον καμιά δυνατότητα για εθνική πολιτική. Μας έμεινε μόνον η ελπίδα να παλέψουμε με υπομονή και επιμονή μέσα από όσα μας επιβάλλονται.
Ο κος Σημίτης λέει τώρα πράγματα που αν τα έλεγε στην ώρα τους, ίσως έπιαναν κάποιο τόπο. Τώρα ο καθένας μπορεί να λέει εκ των υστέρων το στραβό και το μακρύ του για να δείξει ότι δεν μετείχε των όσων έγιναν ...
Φίλε μου διαφωνούμε σε πολλά από αυτά που έγραψες αν και σε καταλαβαίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα που θέτω είναι ότι όταν σαν κράτος συμφωνείς να κάνεις κάποια πράγματα (ακόμη και χαζά) οφείλεις να σεβαστεί τη τζιφρα σου. Επιπλέον (και συμφωνούμε για την ηλιθιότητα της "μάχης των ταξί") είσαι σίγουρος ότι ζήτησε η τρόικα ως πρώτο μέγεθος το άνοιγμα των ταξι;
Τρίτο και τελευταίο (και πιό ουσιαστικό), η χώρα πήγε στις διαπραγματεύσεις χωρίς ούτε μια πρόταση και (άρα) δεν είχε κανένα κύρο να αντιπροτείνει - όχι δηλαδή ότι αντιπρότεινε. Πίστεψε με, αυτό είναι γεγονός.
Και κάτι για την ΕΛΣΤΑΤ: σαν μηχανικός που είσαι, όταν μιλάμε τεχνικά και σου λέω ότι το χρέος είναι 12 ή 15% δεν θα ρωτήσεις "με ποιό ορισμό";
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://iwn1998.blogspot.com/2010/02/blog-post_23.html
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://iwn1998.blogspot.com/2011/11/blog-post_4589.html
Αναφέρονται αρκετά και στο τελευταίο σχόλιό σου.
"Το ζήτημα που θέτω είναι ότι όταν σαν κράτος συμφωνείς να κάνεις κάποια πράγματα (ακόμη και χαζά) οφείλεις να σεβαστεί τη τζιφρα σου. ".
Ορθότατη άποψη. Μόνον που το κράτος είναι ένα οργανισμός που έχει σύνταγμα και σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι σαφές ότι μακροπρόθεσμα θα κριθούν έννομες πολλές από τις πράξεις που έγιναν.
Εκτός από πλάνο διαπραγματεύσεων που ορθά ανέφερες ότι δεν υπήρχε, δεν καταφέραμε να βάλουμε ούτε καν κάποιους ελάχιστους στόχους έστω και μακροπρόθεσμης ανάπτυξης που να διατηρούν ένα φως ελπίδας. Το μόνο στόχο που βάλαμε ή μας βάλανε είναι ορθώς μεν το πρωτογενές πλεόνασμα αλλά με τέτοιο τρόπο προσπαθώντας να τον πετύχουμε, οριζόντια φορομπηχτικά μέτρα, είναι και αυτός σαθρός και περιστασιακός. Άντε και με τα χαράτσια, μαζεύονται τα λεφτά. Μετά τι γίνεται; Πόσο θα διαρκέσουν τα "έτοιμα" όσων προσπαθούν να ανταποκριθούν; Μετά;